ΟΙ «ΠΑΛΑΒΟΙ» ΤΟΥ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Φονταμενταλιστική η Δεξιά στις ΗΠΑ

Χωρίς αμφιβολία, ένα σημαντικό μέρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος έχει μετεξελιχθεί σε ακραίο πολιτικό μόρφωμα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους Ταλιμπάν. Οπως λέει ο Τσόμσκι, «δεν ενδιαφέρονται για το πόσο σοβαρό κακό μπορεί να κάνουν στη χώρα και τον υπόλοιπο κόσμο, αρκεί να ηττηθούν οι εχθροί τους...

Με τον ΧΡΟΝΗ Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

Εληξε προσωρινά η κρίση με το «ταβάνι χρέους» στις ΗΠΑ, που οδήγησε στο μερικό κλείσιμο των υπηρεσιών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, σε σημαντικές απώλειες για την οικονομία των ΗΠΑ και σε αναστάτωση της διεθνούς οικονομίας. Το Κογκρέσο υπερψήφισε τη συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ομπάμα και των Ρεπουμπλικανών για την αύξηση του ορίου χρέους και την επαναλειτουργία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ενώ πλησίαζε η «ώρα μηδέν».

Το ενδεχόμενο να μην υπήρχε συμφωνία υπέρβασης του αδιεξόδου είχε σχεδόν μηδαμινές πιθανότητες, αλλά αυτό δεν μπορεί να υποβαθμίσει σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν πλέον ένα απόλυτα δυσλειτουργικό πολιτικό σύστημα, καθώς και τα δύο κόμματα μετατοπίστηκαν προς τα δεξιά κάτω από τη νεοφιλελεύθερη επίθεση: οι Δημοκρατικοί έγιναν μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανοί και η ρεπουμπλικανική βάση «εκτινάχθηκε στο απώτερο Διάστημα», όπως αρέσκεται να λέει ο Νόαμ Τσόμσκι.

Διχασμός
Το κόμμα των Ρεπουμπλικανών είναι έντονα διχασμένο, ενώ στο παρελθόν αυτό ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του Δημοκρατικού Κόμματος. Το ρεπουμπλικανικό κατεστημένο παραμένει βέβαια το κατ' εξοχήν κόμμα των επιχειρήσεων. Ωστόσο, όπως μου έλεγε ο Τσόμσκι σε μια πρόσφατη ανταλλαγή απόψεων που είχαμε για το θέμα, «το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μετατοπίστηκε τόσο πολύ προς τα δεξιά, που δεν μπορεί να αποσπάσει ψήφους παρά μόνο με την κινητοποίηση των θρησκευτικών εξτρεμιστών, των ακραίων εθνικοφρόνων, των τρομοκρατημένων υπερασπιστών της οπλοκατοχής, των θυμωμένων ανθρώπων που ακόμη πολεμούν στον εμφύλιο και διαφόρων άλλων που ήταν πάντα εκεί, αλλά δεν είχαν ποτέ ενεργοποιηθεί πολιτικά στο παρελθόν».

Και συνεχίζει: «Αυτή είναι η βάση τους. Ο επιχειρηματικός κόσμος νόμιζε ότι μπορεί να τους χρησιμοποιήσει ως πολιορκητικό κριό εναντίον των εχθρών του και στη συνέχεια θα τους έλεγχε, κάτι φυσικά που θυμίζει την κατάσταση στην ύστερη Βαϊμάρη. Τώρα είναι εκτός ελέγχου. Η βάση τους είναι αυτή που απαιτεί την καταστροφή της κυβέρνησης, είτε επειδή ο Θεός θα μας σώσει είτε επειδή αξίζει να καταστραφεί η Ουάσιγκτον, ακόμη και αν όλοι καούμε ζωντανοί ή επειδή μόνον αυτό θα μας σώσει από τις προθέσεις του Ομπάμα να επιβάλει το νόμο της Σαρία ή επειδή...».

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που οι παλαβοί οι οποίοι έχουν συσπειρωθεί γύρω από το σημερινό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα βλέπουν τη νομοθεσία του Ομπάμα για την Υγεία, το λεγόμενο Obamacare, ως το ίδιο το σημάδι του Αντίχριστου. Δηλώνουν πως θα καταστρέψει τη χώρα οικονομικά, αλλά φυσικά κανείς τους δεν παρουσιάζει κάποια ανάλυση για τις δήθεν «καταστροφικές» οικονομικές συνέπειες που θα έχει η μεταρρύθμιση του Ομπάμα στο σύστημα Υγείας. Χωρίς αμφιβολία, ένα σημαντικό μέρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος έχει μετεξελιχθεί σε ακραίο πολιτικό μόρφωμα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους Ταλιμπάν. Οπως λέει ο Τσόμσκι, «δεν ενδιαφέρονται για το πόσο σοβαρό κακό μπορεί να κάνουν στη χώρα και τον υπόλοιπο κόσμο, αρκεί να ηττηθούν οι εχθροί τους».

Ο επιχειρηματικός κόσμος των ΗΠΑ είναι εξοργισμένος με το δημιούργημά του. Η Standard and Poor's υπολόγισε ότι το μερικό κλείσιμο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που διήρκεσε 16 ημέρες, αφαίρεσε περίπου 24 δισ. δολάρια από την οικονομία των ΗΠΑ. Ως αποτέλεσμα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας για το τρίμηνο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου θα είναι αρκετά χαμηλότερος από τις προβλέψεις της τάξης του 3%. Επιπλέον, η αβεβαιότητα σχετικά με το όριο δανεισμού έσπρωξε προς τα πάνω τα επιτόκια των μηνιαίων, τριμηνιαίων και εξαμηνιαίων ομολόγων
του Δημοσίου.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των παλαβών που έχουν συσπειρωθεί γύρω από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα προέρχεται από τους θρησκευτικούς φονταμενταλιστές. Οπως αναφέρει ο F. William Engdahl στο βιβλίο του «Full Spectrum Dominance: Totalitarian Democracy in the New World Order», η άνοδος της χριστιανικής Δεξιάς στην αμερικανική πολιτική ξεκινά από τη δεκαετία του 1970, όταν ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος ήταν αρχηγός της CIA. Την περίοδο εκείνη διεξάγεται μια συστηματική εκστρατεία στο εσωτερικό των ΗΠΑ, με απώτερο στόχο «τη χειραγώγηση ενός σημαντικού τμήματος του πληθυσμού γύρω από την ιδεολογία του αναγεννημένου ευαγγελικού φονταμενταλιστικού χριστιανισμού για τη διαμόρφωση της λεγόμενης χριστιανικής Δεξιάς».

Η χριστιανική Δεξιά διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εκλογή (1980) και την επανεκλογή (1984) του Ρόναλντ Ρέιγκαν στο Λευκό Οίκο, καθώς και στην αντικομμουνιστική υστερία εκείνης της περιόδου. Η πολιτική στρατηγική του Καρλ Ρόουβ για την εκλογή (2000) και την επανεκλογή (2004) του Τζορτζ Μπους του νεότερου χρησιμοποιεί επίσης τη θρησκεία και τη χριστιανική Δεξιά για να προωθήσει την πολιτική ατζέντα του Μπους και του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
 
Φανατικοί
Ο αρχιτέκτονας της χριστιανικής Δεξιάς ήταν ο Paul Weyrich. Σε αντίθεση με τον μακιαβελικό Καρλ Ρόουβ, ο Paul Weyrich ήταν ένας πραγματικός χριστιανός φονταμενταλιστής. Η εκστρατεία του εναντίον του μεγάλου κράτους, των εκτρώσεων, της πορνογραφίας και υπέρ της προσευχής στα σχολεία ξεκινά από τη δεκαετία του 1960. Οταν η δίκη αποπομπής του Μπιλ Κλίντον στη Γερουσία δεν είχε την κατάληξη που επιθυμούσαν οι συντηρητικοί και η χριστιανική Δεξιά, ο Weyrich έστειλε περίλυπος μια επιστολή σε εκατοντάδες συντηρητικούς ηγέτες στις ΗΠΑ, λέγοντάς τους ότι «δεν πιστεύω πως η πλειονότητα των Αμερικανών συμμερίζεται τις αξίες μας».

Αυτό φυσικά δεν αποτέλεσε ποτέ εμπόδιο στην προσπάθεια των φονταμενταλιστών της Δεξιάς στις ΗΠΑ να επιβάλουν τις δικές τους ιδεολογικές πεποιθήσεις στο αμερικανικό έθνος. Στο πρόσφατο συνέδριο «Ψηφοφόροι Αξιών» (Value Voters), που διεξήχθη στην Ουάσιγκτον (11-13 Οκτωβρίου 2013), οι παλαβοί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ήταν στην πρώτη γραμμή. Στο στόχαστρο των ομιλιών ήταν φυσικά η νομοθεσία για την Υγεία και το μεγάλο κράτος. Ο μαύρος συντηρητικός και παγκοσμίως διάσημος νευροχειρουργός Ben Carson άσκησε κριτική στο σχέδιο Υγείας της κυβέρνησης Ομπάμα, χαρακτηρίζοντάς το «ως το χειρότερο πράγμα που έχει γίνει στη χώρα από την εποχή της δουλείας».

Ενώπιον του ενδεχομένου χρεοκοπίας, η ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος συμφώνησε στην αύξηση του ορίου του δανεισμού, χωρίς να αποσπάσει καμία παραχώρηση από τον Ομπάμα. Αλλά το ζήτημα του χρέους θα επανέλθει στο προσκήνιο σε μερικούς μήνες και είναι βέβαιο ότι οι παλαβοί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος θα επιδιώξουν να πάρουν εκδίκηση. Τόσο «δυσλειτουργικό» έχει καταντήσει το πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ.