ΠΟΛΙΤΗΣ Παρακολούθησα ένα βίντεο στο διαδίκτυο. Μπορείτε και εσείς να το
παρακολουθήσετε αν θέλετε. Αν μπορείτε να αντέξετε αυτές τις εικόνες.
Κόβουν κεφάλια. Ανθρώπινα κεφάλια. Σαν να πρόκειται για κότες. Στη
Συρία. Ποιος τους σφάζει; Οι αντιπολιτευόμενοι που πολεμούν τον Άσαντ.
Έβαλαν να γονατίσει έναν άνθρωπο με τα χέρια δεμένα πίσω στην πλάτη.
Γύρω του βρίσκεται ένα ένοπλο οργισμένο πλήθος. Ενθουσιάζονται.
Φωνάζοντας ο Αλλάχ είναι μεγάλος. Ύστερα ένας απ’ αυτούς παίρνει ένα
κοφτερό μαχαίρι και αρχίζει να κόβει το κεφάλι του άνδρα. Και στο τέλος
το κεφάλι ξεχωρίζει από το σώμα. Περιμένουν τη σειρά τους οι άλλοι
αιχμάλωτοι που πρόκειται να αποκεφαλιστούν. Εκείνοι που διαπράττουν αυτή
τη θηριωδία είναι φίλοι της Αμερικής και της Ευρώπης. Αλλά ο
μεγαλύτερός τους φίλος είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου έχει
γυρίσει για τα καλά το μάτι και τον έπιασε πολεμική υστερία. Μόνο
εκείνου έχει γυρίσει το μάτι; Όχι, το ίδιο συμβαίνει και με την Αμερική
και με την Ευρώπη. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πάρα πολλά βίντεο σαν αυτό με
τις θηριωδίες που παρακολούθησα. Κάτι τέτοιο δεν έχω ξαναδεί ποτέ στη
ζωή μου. Πρώτη φορά βλέπω πώς κόβουν το κεφάλι ενός ανθρώπου. Ζωντανά.
Άραγε ο Ομπάμα, ο Κάμερον, ο Ολάντ και ο Ερντογάν δεν το βλέπουν όπως το
βλέπω εγώ;Μετά από αυτή τη θηριωδία, αδιαφορώ για τα όπλα εκείνα που αποκαλούνται χημικά. Ποιος μπορεί να διαλέξει είδος θανάτου άμα του πουν να διαλέξει πώς θέλει να πεθάνει; Ποιος θέλει να τον ξαπλώνουν στο έδαφος σαν ζώο και να του κόβουν το κεφάλι με μαχαίρι; Μήπως δεν θα μπορούσε να τους έλεγε «αν με σκοτώσετε, να το κάνετε με χημικά όπλα»;
Θυμήθηκα τη σφαγή στη Ρουάντα το 1994. Σε εκείνο το τρομερό έγκλημα υπήρχαν εκατοντάδες άνθρωποι που είχαν καταφύγει σε ένα σχολείο. Γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι. Λογάριαζαν ότι βρίσκονταν υπό την προστασία του Γάλλου στρατιωτικού διοικητή και του γαλλικού στρατού. Γύρω από το σχολείο υπήρχε ένα πλήθος οργισμένο που καιγόταν από επιθυμία να τους σφαγιάσει με πάλες. Στο τέλος ο Γάλλος στρατιωτικός διοικητής αποφάσισε να τους αφήσει να μπουν μέσα. Θα έπαιρνε τους στρατιώτες του και θα έφευγε απ’ εκεί. Αυτό σήμαινε ότι παρέδιδε στους δήμιους που κρατούσαν πάλες τους άοπλους ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί. Εκείνη τη στιγμή πλησίασε τον διοικητή ένας από τους εκπροσώπους του σχολείου και του είπε το εξής: «Αφού μας αφήνετε και φεύγετε, έχουμε μια παράκληση προς εσάς. Σκοτώστε μας. Δεν θέλουμε να πεθάνουμε με πάλες». Δεν ικανοποιήθηκε αυτή η επιθυμία τους. Σηκώθηκαν και έφυγαν οι στρατιώτες. Και μόλις έφυγαν, έσφαξε και δολοφόνησε όλους όσοι βρίσκονταν μέσα στο σχολείο ο όχλος που μπήκε μέσα με άγρια ξεφωνητά. Είναι ένα γεγονός που δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ αυτό ενόσω ζει η ανθρωπότητα. Αλλά, στην Ευρώπη δεν αρέσει να αναφέρεται σε αυτό, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την περίπτωση της Σρεμπρένιτσας. Διότι η ίδια σιγόνταρε αυτή τη βαρβαρότητα.
Οι ίδιες βαρβαρότητες συντελέστηκαν και στο Ιράκ και στη Λιβύη. Τώρα συντελούνται και στη Συρία. Και ακούγονται πολεμικές κραυγές επαναλαμβάνοντας την ίδια παλιά ιστορία περί χημικών όπλων. Μήπως με χημικά όπλα δολοφονήθηκαν οι οκτώ χιλιάδες που δολοφονήθηκαν στη Σρεμπρένιτσα; Μήπως με χημικά όπλα δολοφονήθηκαν το ένα εκατομμύριο άνθρωποι στη Ρουάντα; Ή οι εκατό χιλιάδες που σκοτώθηκαν μέχρι να έρθουν τα χημικά όπλα στην ημερήσια διάταξη στη Συρία; Μήπως δεν δολοφονήθηκαν όσοι αποκεφαλίστηκαν, όσοι ρίχτηκαν κάτω από ψηλά κτήρια, όσοι τους κάρφωσαν σφαίρες στο σβέρκο και όσοι βασανίστηκαν; Μήπως απαγορεύεται να δολοφονείς με χημικά και επιτρέπεται να δολοφονείς με αυτούς όλους τους τρόπους; Επιπλέον, ξέρουν τουλάχιστον τόσο καλά όσο εμείς ότι πάλι αυτοί οι δολοφόνοι που ονομάζονται «αντιπολιτευόμενοι» είναι που χρησιμοποιούν χημικά όπλα.
Είμαστε δυστυχώς και εμείς μέλη της ΕΕ, η οποία στέκεται δίπλα σε αυτούς που διαπράττουν τα άγρια εγκλήματα στη Συρία. Δεν μας περνάει καθόλου από το μυαλό τι κακά θα μπορούσαν να κάνουν και σε εμάς εκείνοι που ενεργούν μαζί με δολοφόνους, με σφαγείς ανθρώπων, έτσι δεν είναι; Μήπως σκεφτήκατε ποτέ ότι μπορούν να καταφύγουν στη χώρα μας μια μέρα αυτές οι αιματηρές συμμορίες που είναι φίλοι της Αμερικής, της Ευρώπης και της Τουρκίας;
