Ο αρθρογράφος εξηγεί πως η Συρία άφησε την εξωτερική πολιτική της στη Ρωσία
Το πώς η εξωτερική πολιτική της Συρίας αφέθηκε εξ' ολοκλήρου στα χέρια
της Μόσχας εξηγεί σε άρθρο του ο γνωστός βρετανός αρθρογράφος στην
εφημερίδα The Independent. «Η συριακή αποστολή στη Μόσχα έφυγε από τη
Δαμασκό τη νύχτα της 7ης Σεπτεμβρίου, τόσο για να μάθει ποιά θα ήταν η
μοίρα της όσο και για να διαπραγματευθεί» γράφει ο Φίσκ.
Και συνεχίζει:«Ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και ο ρώσος
πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν προετοίμαζαν το σχέδιό τους προκειμένου να μην
πραγματοποιηθούν τα αμερικανικά χτυπήματα και ο Ουαλίντ Μουαλέμ, ο
εξαιρετικά δαιμόνιος υπουργός Εξωτερικών της Συρίας, δεν είχε ιδέα για
τί επρόκειτο. Δεν είχε συγκεκριμένες προτάσεις για τη Ρωσία, απλά ήθελε
να ενημερωθεί ως προς το τί γνώριζε ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι
Λαβρόφ - αν γνώριζε κάτι. Ήταν μία περίεργη κατάσταση. Η Συρία δεν
ήθελε να δεχθεί επίθεση μετά τη χρήση χημικών στις 21 Αυγούστου, αλλά
ήταν ξεκάθαρο ότι το συριακό καθεστώς - ο βασικός στόχος των
αμερικανικών πυραύλων - ήταν αποκομμένο. Η Ρωσία έπαιρνε τις αποφάσεις».
Η εξωτερική πολιτική της Συρίας, ή μάλλον η στρατιωτική της
πολιτική, αποφασιζόταν από άλλους. «Η στιγμή ήρθε στις 9 Σεπτεμβρίου
όταν ο Μουαλέμ κάθισε απέναντι από τον Λαβρόφ στο υπουργείο. Ο ρώσος
υπουργός Εξωτερικών είπε στους Σύρους όσα πίστευε, έξω από τα δόντια.
Ήταν εμφανές εξαρχής ότι πίστευε ότι ο Ομπάμα θα επιτίθετο στη χώρα
τους» αναφέρει το δημοσίευμα. Φυσικά, αυτά δεν ήταν καλά νέα για τη
συριακή αποστολή, ειδικά όταν ο Λαβρόφ είπε ότι η επιχείρηση ήταν
«βέβαιο» ότι θα πραγματοποιείτο. Ακολούθησε συζήτηση και ο Μουαλέμ είπε
ότι «αν ο πραγματικός λόγος αυτής της προτεινόμενης επιθετικότητας προς
τη Συρία είναι τα χημικά, τότε τα διπλωματικά περιθώρια δεν έχουν
εξαντληθεί».
«Οι Σύροι συμπαθούν τον Λαβρόφ - πιστεύουν (με τί στοιχεία δεν έχω
ιδέα) ότι γράφει ποίηση στον ελεύθερο χρόνο του, γεγονός που έλκει έναν
λαό ο οποίος συχνά αποστηθίζει αραβική ποίηση πριν μάθει να γράφει»
σχολιάζει ο Φισκ. Οι Σύροι, μετά τη συνάντησή τους με τον Λαβρόφ
επέστρεψαν στο ξενοδοχείο President όπου διέμεναν, τη στιγμή που ο
αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι συνέχιζε να εξαπολύει απειλές
από την Ουάσιγκτον. Στις πέντε το απόγευμα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο
Λαβρόφ κάλεσε τον Μουαλέμ.
Και οι δύο πλευρές γνώριζαν ότι το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας
είναι η μοναδική ουσιαστική στρατηγική άμυνα απέναντι στο Ισραήλ. Οι
Ρώσοι από την πλευρά τους, ανησυχούν ότι αν οι ΗΠΑ καταστρέψουν τον
στρατό του Μπασάρ αλ Άσαντ, οι ισλαμιστές θα καταλάβουν τη Δαμασκό και
οι ίδιοι, με μία ναυτική βάση στο Ταρτούς και ναυτικές δυνάμεις στη
Μεσόγειο, θα αναγκαστούν να αντιδράσουν.
«Η Σύρια ήθελε να σώσει τον λαό της από την επίθεση και εναπόθεσε
τις ελπίδες της στους ρώσους φίλους της» γράφει ο Φισκ. Μετά τη
συμφωνία, ο Μουαλέμ είπε στον Λαβρόφ ότι με αυτό τον τρόπο απομακρύνεται
από τη χώρα το «νο1» όπλο της. Ο Λαβρόφ, σύμφωνα με τον βρετανό
αρθρογράφο απάντησε: «Το καλύτερο όπλο σας είμαστε εμείς». Έτσι, λέει ο
Φισκ, «η αποτρεπτική στρατηγική της Συρίας έγινε η Μόσχα».
