ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΜΕΡΤΖΟΥπροέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
δημοσιογράφου και συγγραφέα
Με αδιάσειστα τεκμήρια της Ιστορίας, κατ' ανάγκην σποραδικά λόγω του χώρου, τα δύο προηγούμενα άρθρα της στήλης αυτής υπενθύμισαν πώς λειτουργεί αναλλοίωτο επί δύο αιώνες το πολιτικό πελατειακό σύστημα και πόσο βαριά έβλαψε το Εθνος. Η κρίση υστερίας, που προκάλεσε σε όλα τα κόμματα και στους δημάρχους όλων των κομμάτων το πολυνομοσχέδιο για μερικές χιλιάδες απολύσεις αχρήστων δημοσίων υπαλλήλων, φανέρωσε ότι το «παρ' ημίν μωραϊτικόν σύστημα» ζει και βασιλεύει σε βάρος των ενδεεστέρων Ελλήνων. Το αρχοντοχωριάτικο και μικροελλαδίτικο κομματικό Κράτος αποτελεί ζωτικό τιμάριο του πολιτικού συστήματος και, αν εκσυγχρονισθεί, τα κόμματά του δεν έχουν λόγον υπάρξεως. Ούτε πηγή ζωής ούτε σκοπό. Αδιαφορούν, λοιπόν, ότι το πολιτικό σύστημα:
1ον Προκάλεσε την δεινή κρίση, επειδή υποθήκευσε εν ψυχρώ στους ξένους την χώρα και τον λαό ώστε να του χορηγήσουν γιγαντιαία δάνεια μη δυνάμενα να πληρωθούν προκειμένου να επεκτείνει, να χρησιμοποιήσει προς ίδιον όφελος και να συντηρήσει το πελατειακό Κράτος-Τιμάριο. 100.000 διορισμοί δημοσίων υπαλλήλων και 100% αύξηση στις απολαβές των ήδη 650.000 μέσα στα πρώτα οκτώ χρόνια του 21ου αιώνα. Κάθε έτος έλλειμμα τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ σταθερά ο Προϋπολογισμός και σταθερά, συνεπώς, νέα δάνεια κάθε νέο έτος για να συντηρηθεί το τσιφλίκι.
2ον Επιδείνωσε δραματικά την δεινή κρίση, από το 2010, για να προστατέψει την πελατεία του στο Δημόσιο. Διαδοχικά η κυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου μας βεβαίωσε ότι «λεφτά υπάρχουν», μοίρασε απλόχερα τα λεφτά που δεν υπήρχαν και, για να τα δανεισθεί, υπέγραψε Μνημόνια με τα οποία δεσμεύθηκε να περιορίσει το Κράτος, αλλά το κράτησε ανέπαφο να τρώει το τζιγέρι των πιο παραγωγικών και των πιο φτωχών Ελλήνων. Ψήφιζε αβέρτα σχετικούς νόμους αλλά ουδέποτε τους εφήρμοσε.
3ον Στέλνει τον λογαριασμό στον Λαό και υποχρεώνει να πληρώσουν τα σπασμένα του όσοι πολίτες δεν είναι πελάτες του ή δεν μπορούν να του ξεφύγουν. Ταυτόχρονα «κούρεψε» δραστικά τα χρέη του, εισπράττει συνεχώς νέα δάνεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων από την τρόικα για να εκσυγχρονίσει το Κράτος αλλά αρνείται να θίξει αυτήν την «ιερή» αγελάδα του, γιατί την αρμέγουν τα «δικά του παιδιά». Μέχρι σήμερα το πολιτικό σύστημα έλαβε 205,7 δισ. ευρώ χαμηλότοκα δάνεια της επάρατης τρόικας. Λεφτά υπήρξαν, λοιπόν. Τι έγιναν; Το δημόσιο χρέος παραμένει καρφωμένο στα 318. Το ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί φέτος κατά 10 δισ., στα 184 και από τα 194 περσινά. Στον ιδιωτικό τομέα απολύθηκαν ακόμη 200.000 εργαζόμενοι, η συνολική αμοιβή των μισθωτών μειώθηκε κατά 1,5 δισ., η λαϊκή κατανάλωση κατά 12,9% και ο τομέας της οικοδομής κατά 54%. Εκλεισαν χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις και απειλούνται μεγάλες υγιείς. Το «εθνικό πρόβλημα» του συστήματος, όμως, είναι μη θιγεί ούτε μια τρίχα της «ιερής» αγελάδας του στο αχούρι του Δημοσίου!
4ον Χρησιμοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ και συμπληρωματικά τη ΔΗΜΑΡ σαν άλλοθι της απραξίας του στην δημόσια κόπρο του Αυγεία. Είναι τόσο «προοδευτική», «ριζοσπαστική» και «λαϊκή» η Αριστερά, ώστε υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια το φέουδο του «παρ' ημίν μωραϊτικού συστήματος», με τις ιδεοληψίες της τρομοκρατεί και κρατάει μαντρωμένη στο σύστημα την κρίσιμη μάζα των θυμάτων του πολιτών και με την απόλυτη έλλειψη ρεαλιστικών εναλλακτικών προτάσεών της δικαιώνει την διαιώνισή του.
5ον Γνωρίζει άριστα πόσα στελέχη της Αριστεράς σιτίζονταν και ακόμη σιτίζονται με το υστέρημα των εργαζομένων στα ρετιρέ του κατεστημένου που τάχα αγωνίζονται να ανατρέψουν. Διαφορετικά θα δημοσίευε έναν αδιάβλητο πλήρη κατάλογο με τα ονοματεπώνυμα, τις θέσεις, τις απολαβές και το συγκεκριμένο έργο όλων αυτών, καθώς επίσης έναν δεύτερο κατάλογο με τους γνωστούς εργατοπατέρες των συντεχνιών που λυμαίνονται το Δημόσιο και διαθέτουν πλούσιο ιστορικό «προσφοράς» στην εργατική τάξη, στην κοινωνία και στην οικονομική πρόοδο. Αλλά δεν είναι κορόιδο να πετάξει τα δεκανίκια του στα σκουπίδια. Οι σύντροφοι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Σπίτι πλένει ο κρατικός καπιταλισμός!
Ωστε, λοιπόν, καλά κρατεί ο χορός; Οχι ακριβώς. Υπάρχει και ένα «μικρό» πρόβλημα του συστήματος. Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι το κομματικό φέουδο έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής του, έχει ημερομηνία λήξεως τον Δεκέμβριο και οι πολιτικοί χρήστες θα χορέψουν τον χορό του Ζαλόγγου, αν δεν το εγκαταλείψουν αμέσως. Ηλθε ο καιρός να το παραδώσουν, επιτέλους, στον ελληνικό Λαό -στον μόνον ιδιοκτήτη του.
Και, τότε, ο Λαός θα τους ανακηρύξει απελευθερωτές.
Ελάχιστοι, δυστυχώς, έχουν αντιληφθεί την ανάγκη. Ευτυχώς, όμως, την αντελήφθη πέρσι ο Αντώνης Σαμαράς και, ως φαίνεται, άρχισε να συνειδητοποιεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος. O τρώσας και ιάσεται. Μακάρι! Αν επιτύχουν, «πολύς έσται σφόδρα ο μισθός αυτών» επί της Γης.
