Η ελληνική πλευρά και το ΤΑΙΠΕΔ, μολονότι εμφανίζονται να προκρίνουν
-υπό όρους- τους δύο διαγωνισμούς, υποστηρίζουν πως μια τέτοια εξέλιξη
θα οδηγήσει στο κλείσιμο του εργοστασίου στη Λάρυμνα και σε απώλεια
εκατοντάδων θέσεων εργασίας.
Πρώτον, αν γίνουν
ξεχωριστοί διαγωνισμοί (ένας για το εργοστάσιο και το μεταλλείο του Αγ.
Ιωάννη και ένας για τα υπόλοιπα μεταλλεία της εταιρείας), τότε ουδείς θα ενδιαφερθεί για το εργοστάσιο.
Οι διεκδικητές θα επικεντρωθούν στα μεταλλεία, που έχουν και τη
μεγαλύτερη αξία, και όχι στο απαρχαιωμένο εργοστάσιο, στο οποίο
χρειάζονται σημαντικές επενδύσεις.
Δεύτερον, ουδείς επενδυτής θα ενδιαφερθεί μόνο για το εργοστάσιο όταν δεν έχει πρόσβαση στο μετάλλευμα, και συνεπώς η βιομηχανία θα οδηγηθεί σε κλείσιμο.
Τρίτον, ακόμα και αν υπάρξει ενδιαφερόμενος για το εργοστάσιο, θα πρέπει να προσδοκά σημαντικά κέρδη (που μπορεί να λάβει μόνο μέσω της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στα μεταλλεία) για να προχωρήσει στις μεγάλες επενδύσεις που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό της μονάδας.
Εκτιμάται πως απαιτούνται περισσότερα από 50.000.000 ευρώ μόνο για τις επενδύσεις αντιμετώπισης της ρύπανσης της περιοχής από τη δραστηριότητα της μονάδας. Ακόμα περισσότερα θα χρειαστούν για τον εκσυγχρονισμό ώστε να δέχεται και εισαγόμενη πρώτη ύλη.
Στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ υποστηρίζουν πως επεξεργάστηκαν «περισσότερα από δέκα διαφορετικά σενάρια» με στόχο τη διατήρηση της ΛΑΡΚΟ εν ζωή. Η τελευταία πρόταση της ελληνικής πλευράς προέβλεπε πως θα γίνουν δύο διαγωνισμοί, αλλά ο νικητής του πρώτου θα έχει δικαίωμα να πλειοδοτήσει και στον δεύτερο.
Ο πρώτος διαγωνισμός θα γίνει από το ΤΑΙΠΕΔ και θα αφορά την πώληση της εταιρείας ειδικού σκοπού που θα συσταθεί με εισφορά του εργοστασίου και του μεταλλείου Αγ. Ιωάννη. Ο δεύτερος θα γίνει από τη ΛΑΡΚΟ και θα αφορά τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των υπόλοιπων μεταλλείων με τα έσοδα να πηγαίνουν προς αποπληρωμή των τεράστιων υποχρεώσεων της εταιρείας.
Οι κοινοτικοί δε φαίνεται να δέχθηκαν τη συγκεκριμένη πρόταση και χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης τα 130.000.000 ευρώ των παράνομων κρατικών ενισχύσεων που καλείται να επιστρέψει στο δημόσιο η ΛΑΡΚΟ.
Στο ΤΑΙΠΕΔ αποφεύγουν να δηλώσουν αισιόδοξοι καθώς θεωρούν πως το ζήτημα με τη ΛΑΡΚΟ είναι πολύ σύνθετο. Εκτός από τον βραχνά της παράνομης κρατικής ενίσχυσης, τα χρέη της εταιρείας ξεπερνούν τα 350.000.000 ευρώ.Επιπλέον, δύσκολα θα βρεθεί επενδυτής ο οποίος θα τοποθετηθεί σε μια εταιρεία που επιβαρύνεται με τεράστιο ενεργειακό κόστος και βρίσκεται στα μαχαίρια με τη ΔΕΗ (που είναι και ένας από τους μετόχους). Χωρίς προηγούμενη συμφωνία για μειώσεις τιμολογίων περιορίζονται οι πιθανότητες διάσωσης της εταιρείας, η οποία σήμερα λειτουργεί με ζημίες.
http://www.euro2day.gr/
Δεύτερον, ουδείς επενδυτής θα ενδιαφερθεί μόνο για το εργοστάσιο όταν δεν έχει πρόσβαση στο μετάλλευμα, και συνεπώς η βιομηχανία θα οδηγηθεί σε κλείσιμο.
Τρίτον, ακόμα και αν υπάρξει ενδιαφερόμενος για το εργοστάσιο, θα πρέπει να προσδοκά σημαντικά κέρδη (που μπορεί να λάβει μόνο μέσω της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στα μεταλλεία) για να προχωρήσει στις μεγάλες επενδύσεις που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό της μονάδας.
Εκτιμάται πως απαιτούνται περισσότερα από 50.000.000 ευρώ μόνο για τις επενδύσεις αντιμετώπισης της ρύπανσης της περιοχής από τη δραστηριότητα της μονάδας. Ακόμα περισσότερα θα χρειαστούν για τον εκσυγχρονισμό ώστε να δέχεται και εισαγόμενη πρώτη ύλη.
Στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ υποστηρίζουν πως επεξεργάστηκαν «περισσότερα από δέκα διαφορετικά σενάρια» με στόχο τη διατήρηση της ΛΑΡΚΟ εν ζωή. Η τελευταία πρόταση της ελληνικής πλευράς προέβλεπε πως θα γίνουν δύο διαγωνισμοί, αλλά ο νικητής του πρώτου θα έχει δικαίωμα να πλειοδοτήσει και στον δεύτερο.
Ο πρώτος διαγωνισμός θα γίνει από το ΤΑΙΠΕΔ και θα αφορά την πώληση της εταιρείας ειδικού σκοπού που θα συσταθεί με εισφορά του εργοστασίου και του μεταλλείου Αγ. Ιωάννη. Ο δεύτερος θα γίνει από τη ΛΑΡΚΟ και θα αφορά τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των υπόλοιπων μεταλλείων με τα έσοδα να πηγαίνουν προς αποπληρωμή των τεράστιων υποχρεώσεων της εταιρείας.
Οι κοινοτικοί δε φαίνεται να δέχθηκαν τη συγκεκριμένη πρόταση και χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης τα 130.000.000 ευρώ των παράνομων κρατικών ενισχύσεων που καλείται να επιστρέψει στο δημόσιο η ΛΑΡΚΟ.
Στο ΤΑΙΠΕΔ αποφεύγουν να δηλώσουν αισιόδοξοι καθώς θεωρούν πως το ζήτημα με τη ΛΑΡΚΟ είναι πολύ σύνθετο. Εκτός από τον βραχνά της παράνομης κρατικής ενίσχυσης, τα χρέη της εταιρείας ξεπερνούν τα 350.000.000 ευρώ.Επιπλέον, δύσκολα θα βρεθεί επενδυτής ο οποίος θα τοποθετηθεί σε μια εταιρεία που επιβαρύνεται με τεράστιο ενεργειακό κόστος και βρίσκεται στα μαχαίρια με τη ΔΕΗ (που είναι και ένας από τους μετόχους). Χωρίς προηγούμενη συμφωνία για μειώσεις τιμολογίων περιορίζονται οι πιθανότητες διάσωσης της εταιρείας, η οποία σήμερα λειτουργεί με ζημίες.
http://www.euro2day.gr/
