02 Αυγούστου 2013

Οι Ελληνες δεν έχουν Φίλους Μοναχά τις Πεζούλες τους , όπως οι Κούρδοι έχουν μόνο τα Βουνά

Για μια ακόμη φορά με τον πλέον εμφατικό τρόπο ήρθρ στο προσκήνιο το δίλημμα των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας και  Ελλάδας Κούρδων με αφορμή και τα τεκταινόμενα ανοικτά της Χίου. Η Ελληνική πολιτική σκέψη δεν έχει αποδειχθεί λιγότερο ανάπηρη απο την Ελληνική Πολιτεία και το Ελληνικό κράτος στην διαχείριση ζητημάτων τέτοιου μεγέθους. Απο την μία πλευρά ακούγονται τα καθιερωμένα επιχειρήματα Περίπτωση Οτζαλάν Νο2, Νεοοθωμανικά σύνδρομα, Ραγιαδισμός,πολιτικές εξημέρωσις θηρίου. Απο την Άλλη πλευρά σιγή ιχθύος , όπως κα ιστην περίπτωση Οτζαλάν άπαντες εξαφανισμένοι , μόνη ενέργεια που υποδηλώνει πολιτική παρουσία η λιτή δήλωση που φέρεται να προέβη ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας συγχαίροντας τις Ελληνικές υπηρεσίες για τα όσα επέτυχαν . Απο την μία πλευρά ακούγεται το επιχείρημα της αναβάθμισης της γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής αξίας των Κούρδων, η ιταμή και προκλητική στάση της Τουρκίας σε Θράκη,Δωδεκάνησα,Αιγαίο και Κύπρο.Η Τουρκία κατέχει 37% Ελληνικού εδάφους  και λειτουργεί ως κράτος παρίας  παραβιάζοντας την έννοια κάθε νομιμότητας  σε όλα τα επίπεδα.

Είμαστε λοιπόν βιλαέτι της Τουρκίας ή όχι;
Αυτό που με τόση ευκολία εκφέρεται ως Κούρδοι δεν ευσταθεί. Η στάση των Κούρδων της Συρίας του Ιράκ, του Ιράν και της Τουρκίας απέναντι στο γίγνεσθαι δεν είανι ενιαία.Το Κουρδικ΄οΕθνος δεν είναι ενωμένο Εθνος.Κουβαλεί νωπές τις θύμησες του Κουρδικού Εμφυλίου στα μέσα της δεκαετίας του 1990 στον οποίο ενεπλάκησαν όλες οι όμορες χώρες και έληξε με Αμερικανική παρέμβαση. Έκτοτε οι Κυρίαρχες Κουρδικές Πολιτικές Παρατάξεις ευθυγραμμίστηκαν με τα όσα πρέσβευαν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή.Στόχος και σκοπός της Αμερικανικής διπλωματίας είναι η πολιτική επιβίωση απολυταρχικού και απόλυτα διεφθαρμένου καθεστώτος Μπαρζανί του Νοτίου Κουρδιστάν προκειμένου να σταθεροποιηθεί και το μόρφωμα του Αυτόνομου κράτους   του Νοτίου Κουρδιστάν.Αυτή η τεχνητή ισορροπία επιβλήθηκε με κάθε τρόπο και μέσο.Ισραήλ και ΗΠΑ στοχεύουν στην γεωστρατηγική και γεωπολιτική περικύκλωση του Ιράν το οποίο αντιδρά με κάθε τρόπο.Πρώτα ασκώντας όλη την επιρροή  του στο ΠΚΚ , μετέπειτα με την πίεση μέσω του καθεστώτος Ασαντ στο παρακλάδι του ΠΚΚ στην Συρία-Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα-
και τέλος με την πίεση που ασκεί το Ιράκ στο Νότιο Κουρδιστάν. Η Τουρκία δεν έχει παραμείνει απαθής έχει προχωρήσει σε ασφυκτικό εναγκαλισμό του Νοτίου Κουρδιστάν και πιέζει με κάθε τρόπο τους Κούρδους στο Δυτικο Κουρδιστάν ενω παράλληλα ενισχύει με κάθε τρόπο την εθνική μειονότητα των Τουρκομάνων θέτοντας σε πλήρη αμφισβήτηση ακόμα και την Ιερουσαλήμ των Κούρδων το Κιρκούκ, εγείρει δηλαδή εκ μέρους της μειονότητας αυτής εδαφικές διεκδικήσεις εντός του Νοτίου Κουρδιστάν .Παράλληλα ο αραβικός παράγοντας έχει εξαπολύσει μια ανευ προηγουμένου εκστρατεία τρομοκράτησης των Κούρδων σε Νότιο και Δυτικό Κουρδιστάν 

Πρώτο ερώτημα Ποιός Πεφωτισμένος Πολιτικός Νούς διαβλέπει την δυνατότητα άσκησης πολιτικής παρέμβασης της όποιας άλλης χώρας  πόσο δε της Ελλάδας - λαμβανομένων υπόψιν των δεδομένων της κατάστασης που η Ελλάδα βιώνει σήμερα -στο Κουρδικό ζήτημα;

Η Ελληνική Πολιτική σκέψη πάσχει απο τα σύνδρομα του Ναιρομπι, της Στοκχόλμης και της Μαρίας Αντουανέτας.Το πλέγμα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων αποτελεί κομβικής σημασίας για την διασφάλιση της ηρεμίας στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.Τι σημαίνει Νοτιοανατολική Μεσόγειος; Η καρδιά του Αμερικανό-Νατοικού αμυντικού συστήματος και η προκεχωρημένη γραμμή άμυνας του Ισραήλ. Κατά συνέπεια τα περιθώρια ελιγμών ελάχιστα χωρις να παραγνωρίζεται η ισχύς της Ρωσικής διπλωματίας η οποία και προσπαθεί με κάθε τρόπο και κάθε μέσο να διασφαλίσει τα συμφέροντα της.Μόνη επιλογή η αναβάθμιση της Ισχύος της Ελλάδας και αυτή δεν θα προέλθει μέσω του προσεταιρισμό του οιοδήποτε Κουρδικού σχηματισμού ή μορφώματος ως μέσο πολιτικής πίεσης της Αγκυρας γιατί αυτό θα παράγει πρακτικές τύπου Ντόμινο που θα καταλήξουν νομοτελειακά σε νέες εθνικές τραγωδίες.

Η Ελλάδα ως δημοκρατικό κράτος φυσικά και πρέπει να σέβεται κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.Όμως άπαντες θα πρέπει να σέβονται τους Νόμους και το Σύνταγμα της Ελλάδας στο απόλυτο.Όποιος το παραβιάζει θα υπόκεινται των συνεπειών που προβλέπονται ανεξαρτήτου εθνοτικής καταγωγής, ιδεολογικών φρονημάτων.Αν η ακροαριστερά θέλει να κάνει αντίσταση στο τουρκικό καθεστώς σε επίπεδο ένοπλης βίας να βρεί άλλο τόπο ως εφαλτήριο της.Αν οι Κούρδοι του ΠΚΚ θέλουν να συνδεθούν  με  τουρκικές ακροαριστερές οργανώσεις  ας το πράξουν σε όποια άλλη χώρα  επιθυμούν εκτός  Ελλάδας.Αν  ο όποιος Κουρδικός σχηματισμός επιθυμεί να αναπτύξει ένοπλη πάλη κατά της Τουρκίας και υπάρχουν και Έλληνες που διάκεινται θετικά προς αυτό το ενδεχόμενο καλό θα είναι να ενημερωθούν πως οι Γερμανικές αρχές λ.χ. διαβλέπουν και το κουρδικό στοιχείο που διαβεί εντός της επικράτειας της ως παράγοντα εσωτερικής αποσταθεροποίησης.Το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία , η Ιταλία τι έχουν πράξει έναντι Κουρδικών σχηματισμών τα τελευταία χρόνια;

Είναι δίκαιος ο Αγώνας των Κούρδων σε όλα τα επίπεδα; Πέρα για πέρα Ναί.Η πάνω απο 2 αιώνες αδιάλειπτη ιστορική τους παρουσία στον χώρο της Μεσοποταμίας και της Ανατολίας επιβάλλει να απολαμβάνουν όλα τα ιστορικά δικαιώματα που απορρέουν εξ αυτής και που απολαμβάνουν όλα τα άλλα Εθνη.Η Ελλάδα αρωγός στον αγώνα τους ; Κατηγορηματικά ναί γιατί συνάδει με τον Ελληνικό πολιτισμό και με το Διεθνές δίκαιο όμως μόνο σε πολιτικό και ηθικό επίπεδο.Σε στρατιωτικό επίπεδο η όποια αρωγή θα αποτελούσε γκάφα ολκής.  

 Το τουρκικό καθεστώς της Άγκυρας είναι δημοκρατικό; Όχι αυτό όμως δεν νομιμοποιεί τουρκικές ακροαριστερές οργανώσεις να χρησιμοποιούν ως εφαλτήριο για την δράση τους την Ελλάδα.Η Ένοπλη πάλη της ακροαριστεράς μπορεί συναισθηματικά να παράγει έλξη αποτελεί όμως πηγή κινδύνου, εξυπηρετεί και υπηρετεί αλλότριους σχεδιασμούς  και δεν έχει επιτύχει κανένα αποτέλεσμα ποτέ και πουθενά διαχρονικά.

Ας συνυπολογιστούν όλα αυτά ως το υπόβαθρο στο οποίο θα τοποθετηθεί τόσο η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ όσο και του Έλληνα Υπουργού Εθνικής Άμυνας , επισκέψεις Μείζονος σημασίας για τα Ελληνικά ζητήματα και για την επιβίωση του Ελληνισμού.