Ο πόλεμος των Αλεβιτών

Επιμέλεια: Μικαέλλα Λοίζου  Μετά την επέμβαση, οι θρησκευτικές συγκρούσεις στη χώρα θα ενταθούν
Τους τελευταίους μήνες, οι μαχητές αυτοί έχουν λάβει μέρος σε μάχες στη Δαμασκό και τα προάστια, ή έχουν εξουσιοδοτηθεί να ελέγχουν τις γειτονιές απ' όπου έχουν εκδιωχθεί οι αντάρτες
Ο Μουνίρ και ο Σαμίρ Φάντι, δίδυμα αδέλφια από τη Χομς, είχαν μια φυσιολογική ζωή πριν αρχίσει ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία. Ο Μουνίρ δούλευε στον οργανισμό τηλεπικοινωνιών και ο Σαμίρ ήταν τροχονόμος. Ξαφνικά, η ζωή για τους 40χρονους αδελφούς άλλαξε ριζικά. Ο 85χρονος πατέρας τους και ένας άλλος αδελφός τους σκοτώθηκαν από τους αντάρτες. Ο λόγος; Σύμφωνα με τον Μουνίρ και τον Σαμίρ, ότι ανήκαν στη μειονότητα των Αλεβιτών, η οποία κυριαρχεί στο συριακό καθεστώς. Τα δύο αδέλφια είναι τώρα μέλη της Εθνικής Αμυντικής Δύναμης στη Χομς, μιας παραστρατιωτικής οργάνωσης των Αλεβιτών που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ανάκτηση του ελέγχου πολλών εδαφών από το καθεστώς.

Παραστρατιωτικές οργανώσεις
Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους ετοιμάζονται να πλήξουν τον συμβατικό στρατό του Άσαντ, ως αντίποινα για τη χρήση χημικών όπλων την περασμένη εβδομάδα, πολλοί Σύροι και ξένοι αναλυτές πιστεύουν ότι οι παραστρατιωτικές οργανώσεις των Αλεβιτών θα παίξουν στη συνέχεια ακόμη μεγαλύτερο ρόλο. Το Μέτωπο Νούσρα, που συνδέεται με την αλ-Κάιντα, εκτέλεσε προχθές έναν Αλεβίτη ιερωμένο, ύστερα από επιδρομή σε χωριά των Αλεβιτών στη βορειοδυτική Συρία. Πολλοί πιστεύουν ότι μετά τη δυτική επέμβαση, οι θρησκευτικές συγκρούσεις στη χώρα θα ενταθούν. Η Εθνική Αμυντική Δύναμη συγκροτήθηκε από το συριακό καθεστώς πριν από εννιά μήνες, με τη βοήθεια του Ιράν και της Χεζμπολάχ. Αντίθετα με την πολιτοφυλακή Σαμπίχα, που επιστρατεύτηκε στην αρχή του πολέμου, τα μέλη της Αμυντικής Δύναμης εξοπλίζονται και πληρώνονται από το κράτος. Τα μέλη τους φτάνουν τις 100.000 και αυξάνονται συνεχώς. Οι αντάρτες θεωρούν αυτήν τη δύναμη υπολογίσιμη, καθώς τα μέλη της υποκινούνται από θρησκευτικό ζήλο. «Επιτίθενται με σκοπό να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν», λέει ένας αντάρτης στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ».

Η μεταμόρφωση του καθεστώτος
Η Αμυντική Δύναμη είναι μία πλευρά της μεταμόρφωσης που έχει γνωρίσει το καθεστώς του Άσαντ στη διάρκεια του πολέμου. Το καθεστώς χρησιμοποιεί κρατικούς πόρους -χρήματα, όπλα, ακόμη και τη διεθνή βοήθεια- για να ενισχύσει τους Αλεβίτες και άλλες μειονότητες, ενόψει ενός μακροχρόνιου θρησκευτικού πολέμου. Ο ίδιος ο Πρόεδρος Άσαντ αναγνώρισε στις αρχές του μήνα τα όρια ενός συμβατικού στρατού όπως ο συριακός και δήλωσε πως είναι ώρα να πάρουν τα όπλα όλοι οι Σύροι, προκειμένου να νικήσουν τα «εγχώρια τέρατα» και τους ξένους μαχητές που έχουν συρρεύσει στη χώρα για να τα υπερασπιστούν. «Η μάχη θα κριθεί από τον λαό», είπε σε μια επίσημη δεξίωση στη Δαμασκό.
Εκ πρώτης όψεως, η πολιτοφυλακή των Αλεβιτών μοιάζει με τη Σαμπίχα, η οποία έχει κατηγορηθεί από την αντιπολίτευση για τις χειρότερες ωμότητες αυτού του πολέμου. Υπάρχουν όμως σημαντικές διαφορές. Η δημιουργία της Αμυντικής Δύναμης χρονολογείται από το περασμένο καλοκαίρι, όταν το καθεστώς οργάνωσε βιαστικά τις λεγόμενες λαϊκές επιτροπές, για να αποκρούσουν μια μεγάλη επίθεση των ανταρτών εναντίον της πρωτεύουσας. Το φθινόπωρο, το καθεστώς είχε πλέον αποφασίσει να συγκροτήσει μια εθνική δύναμη ανάλογη με την Μπασίζ, την παραστρατιωτική δύναμη που δημιούργησε το Ιράν για να πολεμήσει με το Ιράκ τη δεκαετία του '80.
 

 Στρατολογούνται άνεργοι
Νέοι που πλησιάζουν ή μόλις έχουν περάσει τα 20 χρόνια τους, καθώς και άνεργοι, στρατολογούνται πρόθυμα στην Αμυντική Δύναμη. Τη λύση αυτή τη θεωρούν καλύτερη από τον στρατό, στον οποίο έχουν διεισδύσει οι αντάρτες. Ορισμένοι μαχητές της Αμυντικής Δύναμης λένε ότι έχουν εκπαιδευτεί είτε στη Συρία από τη Χεζμπολάχ είτε στο Ιράν, όπου πήγαν για τον σκοπό αυτό.
Η Χεζμπολάχ επιβεβαίωσε ότι εκπαιδεύει τα μέλη αυτής της δύναμης. Τους τελευταίους μήνες, οι μαχητές αυτοί έχουν λάβει μέρος σε μάχες στη Δαμασκό και τα προάστια, ή έχουν εξουσιοδοτηθεί να ελέγχουν τις γειτονιές απ' όπου έχουν εκδιωχθεί οι αντάρτες. Χιλιάδες από αυτούς στάλθηκαν πρόσφατα στο Χαλέπι και τις γύρω περιοχές, όπου το καθεστώς αντιμετωπίζει μια μεγάλη πρόκληση από τους αντάρτες. Τον πιο καταλυτικό της ρόλο, όμως, η δύναμη αυτή τον έχει παίξει στη Χομς, που έχει χαρακτηριστεί από τους αντιπάλους του Άσαντ «λίκνο της επανάστασης». Εδώ έχουν σημειωθεί και οι πιο ακραίες δολοφονίες θρησκευτικού χαρακτήρα από την αρχή του πολέμου.
Πηγή: Wall Street Journal