Σύμφωνα με δημοσιεύματα και σχετικές αναφορές στα διεθνή ΜΜΕ,
οι εκρήξεις που σημειώθηκαν στην περιοχή της Λατάκιας στα συριακά
παράλια, δεν είχαν στόχο τμήματα των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300,
αλλά των υπερηχητικών πυραύλων συστήματος επάκτιας άμυνας Yakhont.Οι αντικαθεστωτικοί αντάρτες στη Συρία προσπαθούν να αποδεσμευθούν από κάθε εμπλοκή στη συγκεκριμένη ενέργεια. Ωστόσο, η αναφορά τους στο ότι διέθεταν ενημέρωση από το δίκτυο πληροφοριών που διαθέτουν ότι στο σημείο που σημειώθηκαν οι εκρήξεις βρίσκονταν πύραυλοι Yakhont, μάλλον δεν τους «αθωώνει» πλήρως.
Σύμφωνα με τα δικά τους λόγια, οι τρομακτικές εκρήξεις που σημειώθηκαν παραπέμπουν στις επιχειρησιακές δυνατότητες που διαθέτουν ισχυρά από στρατιωτικής απόψεως κράτη της περιοχής, όπως το Ισραήλ. Ο υπουργός Άμυνας του εβραϊκού κράτους, με δήλωσή του για το θέμα, επίσης υιοθέτησε – σκοπίμως – επαμφοτερίζουσα στάση.
Αφενός ανέφερε ότι η χώρα του έχει χαράξει ξεκάθαρες «κόκκινες γραμμές» στις οποίες εντάσσονται τόσο οι S-300 όσο και οι Yakhont και αφετέρου τόνισε ότι είναι αναμενόμενο, καθότι συνηθισμένο, κάθε φορά που σημειώνεται οτιδήποτε στην περιοχή, να υποδεικνύεται ως «ένοχος» το Ισραήλ, είτε έχει όντως αναμιχθεί είτε όχι… Η πρώτη αναφορά δηλαδή αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο εμπλοκής των ισραηλινών δυνάμεων στην επιχείρηση, ενώ η δεύτερη συσκοτίζει την εικόνα.
Με απλά λόγια, δεδομένων των ανωτέρω, δεν μπορεί να αποκλειστεί ακόμα και το ενδεχόμενο τακτικής συνεργασίας των δυο πλευρών. Οι αντικαθεστωτικοί επιμένουν, ότι η επίθεση εκδηλώθηκε είτε με αεροπορική επιδρομή είτε με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που εκτοξεύθηκαν από πλοία (υποβρυχίων συμπεριλαμβανομένων) που έπλεαν στη Μεσόγειο.
Οι
Yakhont αποτελούν σημαντική απειλή σε περίπτωση που πέσουν στα χέρια της
Χεζμπολάχ και αποφασίσει με αυτούς να πλήξει πλατφόρμες εξόρυξης
υδρογονανθράκων, αφού η εμβέλειά τους ανέρχεται μέχρι και τα 300
χιλιόμετρα.
Με αυτή τη σκέψη και υπό την προϋπόθεση ότι έχει αναμιχθεί το Ισραήλ, θα μπορούσε κανείς να εικάσει, ότι ο συριακός εμφύλιος δίνει την ευκαιρία εξουδετέρωσης επικίνδυνων οπλικών συστημάτων που σε κάθε ενδεχόμενο θα απειλούσαν τα συμφέροντα του εβραϊκού κράτους.
Να σημειωθεί βέβαια, ότι στον τομέα των υδρογονανθράκων στην περιοχή, τα συμφέροντα της Ρωσίας και του Ισραήλ δεν αποκλίνουν, οπότε θα μπορούσαμε να μπούμε σε άλλες πιο πολύπλοκες σκέψεις και εικασίες, αναφορικά πάντα με τη συγκεκριμένη επίθεση.
http://www.defence-point.gr/news/?p=80109
