Προ μηνών ένα ειρωνικό «Μίστερ Αλέξης» από κάποιον χρυσαυγίτη στη Βουλή
είχε θεωρηθεί βαρύτατα προσβλητικό από τον προεδρεύοντα Γ. Δραγασάκη
και είχε προκαλέσει ακραίες αντιπαραθέσεις. Προχθές οι χαρακτηρισμοί που
ακούστηκαν ήταν επιεικώς άθλιοι και οι ύβρεις που εκτοξεύτηκαν επιπέδου
οίκου ανοχής - κυριολεκτικά.Το έχουμε ξαναπεί ότι στην πολιτική
-όπως και στη ζωή γενικά- ο καθένας προσφέρει ό,τι μπορεί. Κάποιοι το
μόνο που διαθέτουν είναι θράσος και χυδαιότητα. Σε υπερβολική δόση
μάλιστα, όπως αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία. Και με μοναδικό ίσως
ελαφρυντικό ότι τις ίδιες ανοησίες και αθλιότητες κραυγάζουν συχνά πυκνά
και οι επικεφαλής των κομμάτων τους.
Αυτούς ακούνε, τέτοια αντιγράφουν. Και φυσικά διαμαρτύρονται όταν κάποιοι τους θυμίζουν πως με τέτοια συμπεριφορά δεν δικαιούνται να πιστεύουν ότι είναι κάτι διαφορετικό από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Δεν ξέρω τι θεωρούν ότι καταφέρνουν η κάθε Σακοράφα και ο κάθε Διαμαντόπουλος (αυτοί διακρίθηκαν στις προχθεσινές αθλιότητες) με τις ύβρεις για «χούντα», «προδότες», «γκαουλάιτερ», «κατοχική κυβέρνηση» και άλλα συναφή που εκτόξευσαν εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων. Αν πραγματικά τα πιστεύουν αυτά που λένε, τότε έχουν πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό. Αν τα επικαλούνται επειδή έτσι ικανοποιείται ένα τμήμα του κομματικού ακροατηρίου τους, τότε ας μην αγανακτούν όταν οι υβριζόμενοι τους ταυτίζουν με τους χρυσαυγίτες νεοναζί.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχει υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια -και μάλιστα δραματικά- το επίπεδο της Βουλής. Ολο και δυσκολότερα ξεχωρίζεις μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση από κάποιον ομιλητή. Ολο και σπανιότερα ακούγεται ένα πραγματικά πολιτικό επιχείρημα ή μια θεμελιωμένη άποψη για κάποιο ζήτημα. Και φυσικά δεν ξενίζει ως φαινόμενο. Η πολιτική έχει πάψει να προσελκύει τους άξιους και τους ικανούς. Και πολύ φοβάμαι ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμη.
Μια φορά κι έναν καιρό, ακόμη και στις δύο πρώτες δεκαετίες της Μεταπολίτευσης, υπήρχαν σ' όλα τα κόμματα προσωπικότητες που οι απόψεις τους προκαλούσαν το ενδιαφέρον σου ακόμη κι αν διαφωνούσες με τις πολιτικές τους θέσεις. Σήμερα δυσκολεύεσαι να βρεις κάποιον με ενδιαφέρουσα άποψη ακόμη κι αν συμφωνείς πολιτικά μαζί του. Δυστυχώς, εκεί καταντήσαμε.
bartzinopoulos@hotmail.com
ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτούς ακούνε, τέτοια αντιγράφουν. Και φυσικά διαμαρτύρονται όταν κάποιοι τους θυμίζουν πως με τέτοια συμπεριφορά δεν δικαιούνται να πιστεύουν ότι είναι κάτι διαφορετικό από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Δεν ξέρω τι θεωρούν ότι καταφέρνουν η κάθε Σακοράφα και ο κάθε Διαμαντόπουλος (αυτοί διακρίθηκαν στις προχθεσινές αθλιότητες) με τις ύβρεις για «χούντα», «προδότες», «γκαουλάιτερ», «κατοχική κυβέρνηση» και άλλα συναφή που εκτόξευσαν εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων. Αν πραγματικά τα πιστεύουν αυτά που λένε, τότε έχουν πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό. Αν τα επικαλούνται επειδή έτσι ικανοποιείται ένα τμήμα του κομματικού ακροατηρίου τους, τότε ας μην αγανακτούν όταν οι υβριζόμενοι τους ταυτίζουν με τους χρυσαυγίτες νεοναζί.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχει υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια -και μάλιστα δραματικά- το επίπεδο της Βουλής. Ολο και δυσκολότερα ξεχωρίζεις μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση από κάποιον ομιλητή. Ολο και σπανιότερα ακούγεται ένα πραγματικά πολιτικό επιχείρημα ή μια θεμελιωμένη άποψη για κάποιο ζήτημα. Και φυσικά δεν ξενίζει ως φαινόμενο. Η πολιτική έχει πάψει να προσελκύει τους άξιους και τους ικανούς. Και πολύ φοβάμαι ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμη.
Μια φορά κι έναν καιρό, ακόμη και στις δύο πρώτες δεκαετίες της Μεταπολίτευσης, υπήρχαν σ' όλα τα κόμματα προσωπικότητες που οι απόψεις τους προκαλούσαν το ενδιαφέρον σου ακόμη κι αν διαφωνούσες με τις πολιτικές τους θέσεις. Σήμερα δυσκολεύεσαι να βρεις κάποιον με ενδιαφέρουσα άποψη ακόμη κι αν συμφωνείς πολιτικά μαζί του. Δυστυχώς, εκεί καταντήσαμε.
bartzinopoulos@hotmail.com
ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ