Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο
διαμορφώνουν εικόνα εμφύλιας αντιπαράθεσης, αλλά και προοπτική εμφύλιας
σύγκρουσης. Κατάσταση η οποία είχε εμφανιστεί και στην Αλγερία κατά τη
δεκαετία του '90.Ισως θα έπρεπε να εξεταστούν τα πράγματα στην Τουρκία και υπό
αυτό το πρίσμα. Το αν και κατά πόσον έχει διαμορφωθεί και στην Τουρκία
συγκρουσιακή δυναμική. Και αν ναι, πώς οδηγήθηκαν εκεί τα πράγματα.Μέχρι και τη δεκαετία του '80 στην Τουρκία δεν θα μπορούσε να
γίνει λόγος για συνθήκες τέτοιας μορφής αντιπαράθεσης. Η χώρα μπορεί να
ήταν μουσουλμανική, αλλά παρά το γεγονός ότι από τα τέλη της δεκαετίας
του '60 άρχισε να αναπτύσσεται ένα κίνημα πολιτικού Ισλάμ, τα πράγματα
δεν δημιουργούσαν την εντύπωση αντιπαράθεσης. Αν μη τι άλλο, η πολιτική
αντιπαράθεση δεν μεταφραζόταν και σε τόσο έντονη επιβεβαίωση σε επίπεδο
κοινωνικό.
Το Ισλάμ ως ιδέα πολιτική είναι από τις βασικές ιδεολογικές τάσεις που άρχισε να αναπτύσσεται από τον τελευταίο αιώνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο η δομή των πολιτικών και ιδεολογικών πραγμάτων, από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923, δεν επέτρεψε την πολιτική επιρροή του Ισλάμ.Η υπόσταση του Ισλάμ ως πολιτικής ιδέας άρχισε να παίρνει συγκεκριμένη μορφή μετά τη δεκαετία του '80 και χάρη στα ιδεολογικά πρότυπα του εν λόγω κινήματος, που αποσκοπούσαν στο «πάντρεμα» του μη προνομιούχου Τούρκου με την ιδέα του Ισλάμ. Αυτό υποβοηθήθηκε φυσικά και με το πλήγμα που δόθηκε -μέσω του πραξικοπήματος του 1980- στην Αριστερά.
Από το 2002, η εξουσία του Ερντογάν προχώρησε πάνω σε αυτό το πρότυπο και ουσιαστικά «απογειώθηκε», διότι εκτός από την εργατιά, πάντρεψε με την ιδέα του Ισλάμ και τμήμα της αστικής τάξης. Κατ' επέκταση, άρχισαν να διαμορφώνονται και οι συνθήκες κοινωνικής επιβεβαίωσης της πολιτικής αντιπαράθεσης.Οι διαμαρτυρίες, που ξεκίνησαν από την πλατεία Ταξίμ τον περασμένο Μάιο, ήταν απλώς η αφορμή να αυτοπεριχαρακωθεί ο κοινωνικός-πολιτικός αυτός χώρος εναντίον του υπόλοιπου τμήματος της κοινωνίας και της πολιτικής.Με αποτέλεσμα να είναι πλέον γεγονός η γνώριμη από την Αλγερία και τώρα την Αίγυπτο δυναμική εμφύλιας αντιπαράθεσης και σύγκρουσης και στην Τουρκία.
Το Ισλάμ ως ιδέα πολιτική είναι από τις βασικές ιδεολογικές τάσεις που άρχισε να αναπτύσσεται από τον τελευταίο αιώνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο η δομή των πολιτικών και ιδεολογικών πραγμάτων, από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923, δεν επέτρεψε την πολιτική επιρροή του Ισλάμ.Η υπόσταση του Ισλάμ ως πολιτικής ιδέας άρχισε να παίρνει συγκεκριμένη μορφή μετά τη δεκαετία του '80 και χάρη στα ιδεολογικά πρότυπα του εν λόγω κινήματος, που αποσκοπούσαν στο «πάντρεμα» του μη προνομιούχου Τούρκου με την ιδέα του Ισλάμ. Αυτό υποβοηθήθηκε φυσικά και με το πλήγμα που δόθηκε -μέσω του πραξικοπήματος του 1980- στην Αριστερά.
Από το 2002, η εξουσία του Ερντογάν προχώρησε πάνω σε αυτό το πρότυπο και ουσιαστικά «απογειώθηκε», διότι εκτός από την εργατιά, πάντρεψε με την ιδέα του Ισλάμ και τμήμα της αστικής τάξης. Κατ' επέκταση, άρχισαν να διαμορφώνονται και οι συνθήκες κοινωνικής επιβεβαίωσης της πολιτικής αντιπαράθεσης.Οι διαμαρτυρίες, που ξεκίνησαν από την πλατεία Ταξίμ τον περασμένο Μάιο, ήταν απλώς η αφορμή να αυτοπεριχαρακωθεί ο κοινωνικός-πολιτικός αυτός χώρος εναντίον του υπόλοιπου τμήματος της κοινωνίας και της πολιτικής.Με αποτέλεσμα να είναι πλέον γεγονός η γνώριμη από την Αλγερία και τώρα την Αίγυπτο δυναμική εμφύλιας αντιπαράθεσης και σύγκρουσης και στην Τουρκία.