Στην έκθεση εμφανίζεται να υπολογίζονται τα «συνολικά οφέλη από την ΑΟΖ να είναι διπλάσια της ζώνης περιβαλλοντικής προστασίας, και τουλάχιστον 6 φορές περισσότερα από μια πλήρη αλιευτική ζώνη» και σημειώνεται ότι «τα δικαιώματα των κρατών θα ασκηθούν σε κλίμα συνεργασίας, με βάση τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας». Το θέμα συνδέεται επίσης με την εκμετάλλευση της Ενέργειας και ιδιαίτερα στην Ελλάδα διάφορες μερίδες της αστικής τάξης και πολιτικοί τους εκπρόσωποι καλλιεργούν αυταπάτες ότι με την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που υπάρχουν μπορεί να λυθούν προβλήματα του λαού.
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μελέτης για την Κομισιόν έχουν σίγουρα την αξία τους, αλλά το κύριο σε ό,τι αφορά τον καθορισμό της ΑΟΖ και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών είναι σε ποιο καθεστώς αυτή γίνεται. Με το καθεστώς της εξουσίας των μονοπωλίων, με την ένταση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην περιοχή της Μεσογείου (βλέπε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, πιέσεις και εκβιασμούς) κερδισμένοι θα βγαίνουν οι καπιταλιστές της κάθε χώρας και συνολικά το ευρωενωσιακό κεφάλαιο. Φυσικά, ακόμα και αυτός ο καθορισμός της ΑΟΖ δεν είναι μια εύκολη υπόθεση ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, όπου η κάθε αστική τάξη επιδιώκει τα μέγιστα δυνατά οφέλη σε βάρος της άλλης αστικής τάξης. Αυτή δε η φαγωμάρα δεν έχει καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, ούτε και μπορεί να δώσει λύσεις υπέρ των λαών.
http://www2.rizospastis.gr
