Αυτή η προσέγγιση δεν παραπέμπει μόνο σε συνωμοσιολογίες αλλά και σε μια αμυντική λογική διαχείρισης των μεγάλων (αλλά και των μικρών) ζητημάτων. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι η Τουρκία «θα απαντούσε με αντίδραση χωρίς όρια», εάν η Κύπρος γινόταν δεκτή στην Ε.Ε. πριν από μια λύση στο Κυπριακό. Περαιτέρω, η Τουρκία είχε προειδοποιήσει ότι θα αντιδρούσε στην πρώτη γεώτρηση στο οικόπεδο 12 καθώς και στους γύρους αδειοδοτήσεων. Κανείς δεν υποστηρίζει πως δεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι τουρκικές απειλές.
Αντίθετα, πρέπει να αξιολογούνται και να υιοθετούνται μέτρα αποτροπής. Όμως, υπάρχουν και κάποιοι που οικοδομούν πολιτική με αφορμή τις απειλές αυτές για να προσαρμόζεται η Κύπρος σε απαιτήσεις και αξιώσεις, που ποσώς εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας μας. Η νέα προσπάθεια στο Κυπριακό, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη στο παρασκήνιο, καθορίζεται από μια σειρά παραμέτρων και γεγονότων, που επηρεάζουν περισσότερο ή λιγότερο την Κύπρο. Κοντολογίς, το Κυπριακό, όπως και στο παρελθόν άλλωστε, αντιμετωπίζεται ως μέρος της μεγάλης εικόνας, την οποία ως φαίνεται δεν την κατανοούν διαχρονικά διαχειριστές στη Λευκωσία.
Είναι σαφές πως θα επιχειρηθεί η επίτευξη συμφωνίας πριν να αρχίσουν ουσιαστικές κινήσεις της Λευκωσίας στο πεδίο του φυσικού αερίου. Πριν, δηλαδή, εκδοθούν τα τελικά αποτελέσματα της επιβεβαιωτικής γεώτρησης (Μάρτιο-Απρίλιο). Μετά τη δεύτερη επιβεβαιωτική γεώτρηση, τα χέρια της Κυπριακής Δημοκρατίας θα απελευθερωθούν και θα μπορεί να προβεί σε ουσιαστικές κινήσεις, οι οποίες θα αλλάξουν τα δεδομένα. Δεδομένα, τα οποία δύσκολα θα μπορούν να ανατραπούν καθώς θα εμπλακούν προφανώς τρίτες χώρες (Ισραήλ) και διεθνείς εταιρείες. Είναι προφανές πως ο χρονικός ορίζοντας είναι σαφής και συγκεκριμένος για τους εν δυνάμει μεσολαβητές. Τα χρονοδιαγράμματα θα είναι ασφυκτικά για όλους. Το ζητούμενο είναι να αντιμετωπισθούν όλες οι επερχόμενες πιέσεις και οι εκβιασμοί. Μπορεί να δηλώνουν όλοι πως η κρίση δεν συνδέεται με τις προσπάθειες λύσης, είναι όμως δεδομένο ότι κάποιοι θα το αξιοποιήσουν στο έπακρον.
