Αntinews.gr/Το ποιόν του εν λόγω δημοσιογράφου , τα έργα και οι ημέρες του είναι γνωστά στο πανελλήνιο, μαι απλή αναφορά θα αρκούσε, το να επικεντρωνόμαστε συνεχώς σε αυτό δεν αποτελεί καλό οιωνό για για το επίπεδο της κριτικής μας σκέψη και της κριτική μας συνείδηση . Ως εκ τούτου φρόνιμο θα είναι να επικεντρωθούμε στα όσα γράφει και λέγει και τούτο γιατί σε μια δημοκρατική ευνομούμενη χώρα όπως η Ελλάδα πρέπει το δικαίωμα άσκησης κριτικής να γίνεται σεβαστό και να θεωρηθεί ότι αποτελεί και δικαίωμα όλων.Απέναντι στην στρατευμένη σκέψη έχουν βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωποι , θα έλεγα δε πως δεν αποτελεί σύγχρονο φαινόμενο αλλά διαχρονικά απαντάται στην κοινωνία μας.Ίσως είναι άγνωστο αλλά καθώς η κριτική γεννήθηκε σε τούτα τα ακρογιάλια του Αιγαίου , φρόντισαν απέναντι στην στρατευμένη σκέψη να αντιτάξουν τον Κοινό Νού ως παράγοντα εξισορρόπησης του δημοκρατικού πολιτεύματος στην διαμόρφωση της Κοινής Γνώμης, της Συλλογικής ΣυνείδησηςΣε ότι αφορά το άρθρο , τα βασικά του στοιχεία είναι:
-Το διφυές σύστημα διακυβέρνησης παλαιοκομματικό και σύχρονο
-Η έλλειψη οράματος
Απέναντι σε αυτό το δίπτυχο θεωρώ πως η απάντηση του Ελληνα Πρωθυπουργού δόθηκε στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ.Παραθέτω για του λόγου του αληθές τα παρακάτω αποσπάσματα:
-Η διαφορά της σημερινής τρικομματικής Κυβέρνησης από τις περισσότερες προηγούμενες, είναι ότι η σημερινή αλλάζει εκείνα που οι άλλοι ανέχονταν. Ότι αυτή ανατρέπει ό,τι εκείνες ευνοούσαν. Ότι αυτή καταργεί και τελειώνει, όλες εκείνες τις στρεβλώσεις, που οι σύγχρονοι υποψήφιοι «θαυματοποιοί», πασχίζουν να διατηρήσουν! Ότι αυτή σπάει ταμπού, που εκείνοι προσκυνούν ακόμα. Μην το ξεχνάμε αυτό...Κι επίσης: Προωθούμε μαζί με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις κι ένα πλήθος από πολλές αλλά κρίσιμες μικρότερες τομές. Γιατί συχνά, τα μεγάλα πολιτικά εγχειρήματα, μπορεί να διατυπώνονται ως οράματα, αλλά τελικά κρίνονται στις λεπτομέρειές τους. Που συχνότατα αποδεικνύονται καθοριστικές. Απολύτως καθοριστικές....
-Έχουμε σχέδιο και το αποδείξαμε. Και τώρα φαίνεται πια... Αλλά δεν έχουμε μόνο σχέδιο για το σήμερα και το αύριο. Έχουμε και όραμα για την Αναπτυξιακή Αναγέννηση της Ελλάδας. Που πάει πολύ πιο πέρα από τα άμεσα, τα τρέχοντα, τα τωρινά και τα αυριανά. Και αφορά όχι την Ανάκαμψη πλέον – που είναι το στοίχημα του αμέσως επόμενου χρονικού διαστήματος, του επόμενου ενάμιση χρόνου – αλλά τη μακροχρόνια Ανάπτυξη της χώρας.Μιλάμε για πραγματική Αναγέννηση του Τόπου! Η οποία, όμως απαιτεί και προϋποθέτει τέσσερα πράγματα:(Πρώτον, επενδύσεις μέσα στη χώρα. Δεύτερον, χρειάζεται σταθερότητα. Τρίτον, χρειάζεται ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια.)
Μπορεί να υπάρξει ή όποια κριτική στην ταχύτητα υλοποίησης και θα ήταν και σωστό.Όμως αυτό δεν συνιστά απουσία οράματος και θα έλεγα πως η Ελληνική πολιτική σκέψη δεν έχει ανάγκη απο τον Κο. Κλίντον καθως θα γνωρίζει ο Κος Παπαχελάς πως η ομιλία στο Γκέτισμπεργκ την 19ης Νοεμβρίου 1863 φέρει την σφραγίδα του Έλληνα μαθηματικού Ευκλείδη ο οποίος με τό έργο του καθόρισε την πολιτική σκέψη του Αβραάμ Λίνκολ.Τα δε στοιχεία που συνέθεσαν την ομιλία αυτή απαντώνται σε πολλές τοποθετήσεις τόσο του πρωθυπουργού όσων και Στελεχών της Κυβέρνησης καθώς αποτελούν Εθνική μας Παρακαταθήκη
Για την δε προτροπή στο τέλος του άρθρου "Αν ο κ. Σαμαράς καταφέρει να δαμάσει το «παλαιοκομματικό χούι», να βρει τον τρόπο έκφρασης ενός πειστικού «στόρι» για τη χώρα και να βάλει τα ισχυρά συμφέροντα στη θέση που τους αρμόζει, θα κερδίσει πολύ περισσότερους «πόντους υστεροφημίας», οι οποίοι αποτελούν και το πολυτιμότερο αγαθό στην πολιτική." φρόνιμο θα ήταν να καταγραφεί πως ο μιμητισμός αποτελεί και αυτός "χούι", πως οι λέξεις Οραμα. Εθνικό Σχέδιο,Εθνική Στρατηγική έχουν μεγαλύτερο πλούτο και βάθος απο την λέξη "στόρι" και για την δε σύγκρουση με τα ισχυρά συμφέροντα θα έλεγα πώς τα μετεμφυλιακά σύνδρομα απαντώνται και στις αυλές των ισχυρών συμφερόντων.Πρώτα λοιπόν ξεκινάμε να γράφουμε με μια σημαντική δόση αυτογνωσίας και αυτοκριτικής απέναντι στην θέση μας στο γίγνεσθαι και απέναντι στην στάση μας διαχρονικά προς αυτό και μετά ασκούμε κριτική επι των πεπραγμένων άλλων.Επι των τύπον των Ήλων τα πατήματα μας.
