Σε άρθρο του ο Σταύρος Λυγερός αναφέρει πως το Μνημόνιο έχει ταξικό πρόσημο .Πάνω σε αυτή την βάση χωρίζει την Ελληνική Κοινωνία σε μνημονιακούς και μή αναφέροντας χαρακτηριστικά πως όσοι προειδοποιούσαν για την επερχόμενη καταστροφή λόγω μνημονίου δικαιώθηκαν απο τις εξελίξεις.Αναφέρει πως ο ισχυρισμός της τρόικας-, που αναμασάει με φανατισμό εξαρτημένου μεταπράτη η εγχώρια παράταξη του μνημονίου-, είναι ότι η συνταγή είναι σωστή, αλλά δεν εφαρμόσθηκε σωστά.Αποδέχεται πως το μνημόνιο προβλέπει αλλαγές που έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί εδώ και χρόνια και πως η ελληνική κρίση δεν είναι μια τυπική κρίση χρέους. Στην πραγματικότητα, κατέρρευσε ένα μοντέλο πλασματικής ανάπτυξης..Σε αυτή την φράση κλειδί ο Κος Λυγερός δεν δίνει την δέουσα βαρύτητα.Γιατί αν πραγματικά αναλυθεί σωστά και με τρόπο επαρκή τότε θα διαφανεί και το μέγεθος και η διάσταση και η πολυπλοκότητα της Ελληνικής Κρίσης.Απέναντι σε αυτή την πολυπλοκότητα δεν δύναται η ευθύνη να αποδίδεται στην εκάστοτε κυβέρνηση για την απουσία Εθνικού σχεδίου.Το Εθνικό σχέδιο είναι καθήκον και Ολάκερης της Ελληνικής Κοινωνίας και των εκπροσώπων της και όταν δεν υπάρχει Εθνική Στρατηγική και Εθνικό σχέδιο εξόδου απο την κρίση σημαίνει οτι η κοινωνία είναι πολυδιασπασμένη το πολιτικό σύστημα νοσεί και φυσικό και επόμενο να άγεσαι και να φέρεσαι κατά το δοκούν.Το πολιτικό σύστημα σήμερα κατά τον Κο Λυγερό είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.Ομως η αλήθεια είναι ακόμα πιο σκληρή είναι και Δημιουργός της Καχεκτικής Δημοκρατίας μας και του πλασματικού μοντέλου ανάπτυξης.Ως υπάρχει είναι πολύ δύσκολο να καταστεί λοιπόν μέρος της λύσης χρειάζονται τομές, συστηματική δράση ως εφαρμογή μεθοδικής σκέψης σε όλα τα επίπεδα
Μπορεί να βολεύει την συλλογιστική του Κου Λυγερού το επιχείρημα πως η παράταξη του Μνημονίου περιλαμβάνει πολίτες που προέρχονται από τα μεσαία και, κυρίως, από τα ανώτερα στρώματα και οι οποίοι αντέχουν στην οικονομική δυσπραγία ενώ παράλληλα διαθέτουν αλώβητη την ισχύ τους στην διαμόρφωση της Κοινής Γνώμης και στην άσκηση Ηγεμονισμού στις υπόλοιπες τάξεις.
Θεωρώ μάταιο να αναφέρω πως δεν υπάρχει παράταξη του Μνημονίου παρά μόνο Κοινωνικό ρεύμα το οποίο απαιτεί το να καταστεί η Ελλάδα φερέγγυα απέναντι στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα να υπερκεράσει με κάθε τρόπο την κρίση χρέους απο την οποία και ταλανίζει την η Ελληνική κοινωνία δεκαετίες τώρα.Η Εξυγίανση του Δημόσιου τομέα, η Εξυγίανση του Ιδιωτικού τομέα με την απάλειψη της εσωστρέφειας του αλλά και με την απόκτηση εθνικής συνείδησης του επιχειρηματικού κεφαλαίου σε συνδυασμό με τον απεγκλωβισμό του Ελληνικού λαού από το πελατειακό σύστημα άσκησης της Πολιτικής Εξουσίας και από τον ιδεασμό του λαϊκισμού που τον διακατέχει,δεν έχουν ταξικό χαρακτήρα
Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο ένας αριστερός δεν πρέπει να έχει τις παραπάνω απόψεις.Δεν με έμαθε ο Ελληνικός πολιτισμός σε κλισέ, σε στερεότυπα σκέψης σε εμμονή σε διαχωριστικές γραμμές από καιρό παρωχημένες.Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο ένας αριστερός δεν πρέπει να λέγει την αλήθεια προς τον λαό του και τον εαυτό του.
Γιατί απουσιάζει η αυτοκριτική ως πράξη αυτογνωσίας σε κάθε αριστερή ανάλυση ;Γιατί η κριτική συνείδηση και η κριτική σκέψη προχωρεί μόνο σε ασφαλή ιδεολογικά μονοπάτια; Γιατί το Εθνικό στην πραγματική του διάσταση παραμένει εκτός σχήματος ανάλυσης;
.Τον Κο Σταύρο Λυγερό τον θεωρούσα και τον θεωρώ ως μια απο τις αυθεντικές φωνές της Ελληνικής Δημοσιογραφίας και της Ελληνικής κοινωνίας.Ομως δεν θα αποδεχθώ την ετικέτα "παπαγαλάκι του Μνημονίου" ούτε θα αντιτάξω υποτιμιτικό χαρακτηρισμό πρός το πρόσωπο του.Εμαθα να παραθέτω την σκέψη μου ελέυθερα γιατι ετσι συλλογάμαι καλά
