Εναν χρόνο μετά την πανηγυρική εκλογή του ο Φρανσουά Ολάντ μετατράπηκε από «πρόεδρος της αλλαγής» σε πρόεδρο της απογοήτευσης.
Παρά την αισιοδοξία που επικρατούσε πέρυσι, όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου, ότι ο Σοσιαλιστής πρόεδρος θα αλλάξει τις ισορροπίες στη «γηραιά ήπειρο» και θα αναλάβει ηγετικό ρόλο στην επίλυση της κρίσης, πλέον έχει διαψεύσει κάθε προσδοκία.
Κατηγορείται ότι έχει προσδεθεί πλήρως στο άρμα του Βερολίνου εμμένοντας στην πολιτική της δημοσιονομικής πειθαρχίας και αρνείται να συγκρουστεί με τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, ενώ δεν τήρησε την υπόσχεσή του για επαναδιαπραγμάτευση του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού συμφώνου.
Η μεγαλύτερή του ήττα ήταν η αποτυχία του να επιβάλει τον υπερ-φόρο του 75% στους εκατομμυριούχους και η εξαγγελία του είχε οδηγήσει σε κύμα φυγής επιχειρηματιών, προκαλώντας την αντίδραση της αντιπολίτευσης, ενώ η γαλλική οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο: ο στόχος της μείωσης του ελλείμματος κάτω από 3% το 2013 είναι ανέφικτος, η ανεργία έφτασε σε ποσοστό-ρεκόρ 5 εκατ. ατόμων και η αγοραστική δύναμη των Γάλλων μειώθηκε πέρυσι για πρώτη φορά την τελευταία τριακονταετία.
Δυσπιστία
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα απανωτά σκάνδαλα κορύφωσαν τη δυσπιστία των πολιτών. Η υπόθεση Καϊζάκ, του πρώην υπουργού Οικονομικών που ομολόγησε ότι διατηρούσε κρυφό τραπεζικό λογαριασμό στην Ελβετία, προκάλεσε πολιτικό τσουνάμι και ακολούθησε η αποκάλυψη ότι ένας άλλος στενός συνεργάτης του Ολάντ εμπλέκεται σε offshore, ενώ μόλις την περασμένη Πέμπτη στο μικροσκόπιο τέθηκε και ο γιος του ΥΠΕΞ, Λοράν Φαμπιούς.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του TNS Sofres- Itele, το 76% των Γάλλων κρίνουν αρνητικά τον απολογισμό του πρώτου έτους του Ολάντ στον προεδρικό θώκο και θετικά μόλις το 15%. Μπορεί η κυβέρνηση να μην γιόρτασε τη... «μαύρη επέτειο» της εκλογής του, αλλά η αντιπολίτευση έσπευσε να κεφαλαιοποιήσει την απογοήτευση των Γάλλων πολιτών.
Το Αριστερό Μέτωπο διοργάνωσε την Κυριακή διαδήλωση εναντίον της πολιτικής λιτότητας της κυβέρνησης με δεκάδες χιλιάδες οπαδούς του στην πλατεία της Βαστίλης, και η κεντροδεξιά διαδηλώσεις εναντίον του γάμου ομοφυλοφίλων - μίας από τις λίγες υποσχέσεις που τήρησε ο πρόεδρος. Ακόμη, το UMP λάνσαρε τη νέα του καμπάνια εγγραφής νέων μελών: σε αφίσες φαίνεται το πρόσωπο του Ολάντ μέσα σε καταρρακτώδη βροχή με λεζάντα «η αποτυχία».
ΕΛΛΕΙΜΜΑ
Εκνευρισμός στο Βερολίνο για τη διετή παράταση
Ανακούφιση στο Παρίσι και εκνευρισμό στη Γερμανία προκάλεσε το διετές περιθώριο που έδωσε η Κομισιόν στη Γαλλία για μείωση του ελλείμματος κάτω του 3%. «Αυτό είναι μια αποφασιστική κίνηση, είναι μια στροφή στην ιστορία του ευρωπαϊκού σχεδίου από τότε που ξεκίνησε το ευρώ», δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί, σημειώνοντας: «Είδαμε το τέλος μιας κάποιας μορφής χρηματοπιστωτικής λιτότητας και το τέλος του δόγματος της λιτότητας».
Να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις κάλεσε το Παρίσι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ωστόσο υπερασπίστηκε τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπογραμμίζοντας την «ευελιξία» που προβλέπεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αντίθετα, η διετής παράταση στη Γαλλία προκάλεσε δυσφορία σε Γερμανούς συμπολιτευόμενους βουλευτές, παρότι έχει τη στήριξη της κυβέρνησης.
«Είναι κακό μήνυμα. Δεν διαπιστώνω πως η Γαλλία επιχειρεί μεταρρυθμίσεις. Παρατείνοντας την προθεσμία είναι σαν να λες απλώς «συνεχίστε με τον ίδιο τρόπο»», είπε στο «Focus» ο Μίχαελ Στίμπγκεν, υπεύθυνος ευρωπαϊκών θεμάτων της κοινοβουλευτικής ομάδας των συντηρητικών.
Αποτυχία...
Ο γενικός γραμματέας του βαυαρικού CSU, Αλεξάντερ Ντόμπριντ, σχολίασε ότι δεν χρειάζεται «ειδικό μπόνους για την αποτυχημένη πολιτική» του Ολάντ, ενώ ο γενικός γραμματέας των Φιλελευθέρων, Πάτρικ Ντέρινγκ, δήλωσε: «Βλέπουμε τώρα πού οδηγεί η κακή πολιτική της Γαλλίας».
Εν τω μεταξύ, ο Γάλλος πρόεδρος διέψευσε την Κυριακή ότι «πάγωσε» τη συνεργασία του με την καγκελάριο πριν από τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου και έπλεξε το εγκώμιό της χαρακτηρίζοντάς την «έναν δυνατό και συμπαθητικό συνομιλητή».
ΕΡΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΑ
«ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ»
Figaro: O Ολάντ απέτυχε να δημιουργήσει μέτωπο ενάντια στη Γερμανία
Για αποτυχία του Γάλλου προέδρου να εφαρμόσει την αριστερή πολιτική που
είχε αναγγείλει καθώς και να αλλάξει την πολιτική της λιτότητας στην
Ευρώπη κάνει λόγο η γαλλική εφημερίδα Le Figarο με αφορμή τη συμπλήρωση
ενός έτους του Φρανσουά Ολάντ στη γαλλική προεδρία.
Αυτά λέει στην εφημερίδα Le Figaro ο γνωστός αρθρογράφος της Corriere Della Sera Σέρτζιο Ρομάνο, σχολιάζοντας τη συμπλήρωση ενός έτους του Φρανσουά Ολάντ στη γαλλική προεδρία. Αναφερόμενος στο γαλλογερμανικό ζευγάρι, το χαρακτηρίζει εύθραυστο και ταυτοχρόνως σταθερό: οι δύο χώρες έχουν ανάγκη η μία την άλλη. Η γαλλογερμανική συμμαχία είναι ένας από τους θεμέλιους λίθους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Όπως σε όλα τα ζευγάρια, όμως, σε εποχές ανατροπής των ισορροπιών ξεσπούν συγκρούσεις. Η Γαλλία προβάλλει την πολιτική της ανωτερότητα και η Γερμανία την οικονομική της υπεροχή. Η τελευταία είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που ενισχύθηκε με το ευρώ, ιδιαίτερα σε σχέση με τη δεκαετία του '80, όταν δεν ήταν ακόμη ενοποιημένη. Αυτό αυξάνει την ανισορροπία ανάμεσα στις δύο χώρες. Το ζευγάρι θα επιβιώσει, όμως, όπως συμβαίνει με όλους τους χρήσιμους γάμους.
Κατόρθωσε ο Ολάντ να αλλάξει την πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη; «Για να πετύχει κάτι τέτοιο, πρέπει να βρει συνομιλητές ικανούς να υποστηρίξουν τη στρατηγική του», απαντά ο Ρομάνο. «Δεν είχε όμως τέτοια τύχη και δεν βρήκε στις χώρες της νότιας Ευρώπης τις αναγκαίες πολιτικές συνθήκες. Στην αρχή της θητείας του, η Ιταλία έδειξε ενδιαφέρον για αυτή τη γραμμή και οι δύο χώρες συνεργάστηκαν στενά. Όταν όμως ο Μάριο Μόντι αποδυναμώθηκε και ενεπλάκη στην προεκλογική εκστρατεία, η Γαλλία έχασε τον συνομιλητή της στην Ιταλία. Πιστεύω πάντως ότι η Γερμανία έχει αντιληφθεί την ανάγκη να χαλαρώσει η λιτότητα και δείχνει μεγαλύτερη ευελιξία. Θα πρέπει βέβαια να περιμένουμε τα αποτελέσματα των ερχόμενων εκλογών για να καταλάβουμε τις αλλαγές που θα γίνουν. Σε κάθε περίπτωση, η Γερμανία αρχίζει να εξοικειώνεται με την ιδέα της συνδιαχείρισης του χρέους».
Πολύ αυστηρός με τον Ολάντ είναι και ο διευθυντής της ισπανικής El Mundo Πέδρο Ραμίρες. Κατά την άποψή του, τόσο ο Γάλλος πρόεδρος όσο και ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι είναι αδύναμοι ηγέτες. Το κοινό τους σημείο είναι η έλλειψη πολιτικού θάρρους για να αντιμετωπίσουν το κατεστημένο και το στάτους κβο. Και αυτό ισχύει τόσο στις εξωτερικές σχέσεις, ιδιαίτερα απέναντι στην Άνγκελα Μέρκελ, όσο και στο εσωτερικό μέτωπο, απέναντι στους μηχανισμούς των κομμάτων. «Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση η νοσταλγία για τον Σαρκοζί», λέει ο Ισπανός δημοσιογράφος στη Φιγκαρό. «Δεν βρισκόμαστε σε μια εποχή που η ήπια εξουσία μπορεί να φέρει αποτελέσματα».
Γιατί η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία δεν μπορούν να συγκροτήσουν ένα κοινό μέτωπο στους κόλπους της ΕΕ; «Οι Ιταλοί πέρασαν μια πολιτική κρίση και κανείς δεν ξέρει πόσο σταθερή θα αποδειχθεί η κυβέρνηση Λέτα», απαντά ο Πέδρο Ραμίρες. «Ο Ολάντ και ο Ραχόι αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν ευθέως τα προβλήματα. Αποτέλεσμα: η Μέρκελ έχει μια ηγεμονική θέση στην Ευρώπη. Η ανάγκη ενός άξονα Μαδρίτης-Παρισιού-Ρώμης είναι όμως προφανής: αυτές οι τρεις μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης πρέπει να αναγκάσουν το Βερολίνο να σεβαστεί τις δεσμεύσεις του. Και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την τραπεζική ένωση, την ευρωπαϊκή εγγύηση των καταθέσεων, που θα δημιουργήσει ένα σύστημα εμπιστοσύνης και θα επιτρέψει την οριστική επίλυση της κρίσης. Η Γερμανία δεν είναι βέβαια υπεύθυνη για όλα τα προβλήματα της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας. Οι χώρες αυτές πρέπει να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να ξαναδώσουν στους πολίτες την εμπιστοσύνη στην πολιτική και τη δημοκρατία».
http://www.ethnos.gr
