Γράφει: η ΆτροποςΕδώ και πολύ καιρό έχω την ίδια απορία. Το τελευταίο 48ωρο, όμως, το πράγμα αρχίζει να ξεκαθαρίζει.Είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή ο Γιώργος Παπανδρέου;
Όλα δείχνουν ότι τουλάχιστον το «πνεύμα» του πρώην πρωθυπουργού, βρίσκεται στο τιμόνι του κόμματος, που το 2009 πήρε 44%, πέρυσι έπεσε στο 12% και τώρα βρίσκεται (δημοσκοπικά) στο 5-6%…1ον: Γιατί το λέω;
Και 2ον: γιατί πρέπει να μας νοιάζει τώρα πια το ΠΑΣΟΚ;Παρακολουθώ, τις τελευταίες μέρες, τις προσπάθειες να εμφανιστεί το σημερινό ΠΑΣΟΚ ως συνδικαιούχος των (όποιων) θετικών εξελίξεων στην οικονομία… Ο Θεός (ποιος Θεός, λέμε τώρα…) να τις κάνει…
Με ποιο επιχείρημα;
Ότι «εμείς» τα ξεκινήσαμε όλα, εμείς ματώσαμε, εμείς, εμείς κλπ…
Τα λέει αυτά ο Σαχινίδης. Λογικό. Υφυπουργός του Παπακωνσταντίνου ήταν. Άλλα περίμενε κανείς ότι θα έλεγε;
Ο Βενιζέλος, όμως, γιατί τα υποστηρίζει;
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…
Ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν «εντελώς στην απ’ έξω» έως τον Μάιο του 2010, όταν το δίδυμο Παπανδρέου -Παπακωνσταντίνου έβαλε «ξεβράκωτη» τη χώρα στο Μνημόνιο;
Υπουργός Άμυνας δεν ήταν έως τότε;
Γιατί, λοιπόν, βγαίνει «στο κλαρί» για λογαριασμό άλλων;
Πολύ περισσότερο όταν εκείνοι τον αποκαλούσαν, τότε, «προδότη»;
Το μόνο που δεν τον άκουσα προχθές να φωνάζει είναι «Ζήτω η επέτειος των τριών χρόνων από το Μνημόνιο, που ο Γιώργος υπέγραψε στο Καστελόριζο»…
Είναι προφανές ότι ο Βενιζέλος βρίσκεται σε στρατηγική σύγχυση. Φαίνεται να πιστεύει ότι το απαξιωμένο ΠΑΣΟΚ «θα πάρει πάνω του» αν πείσει ότι τα προηγούμενα χρόνια προσπάθησε πολύ (και πόνεσε) ώστε να υπάρξουν τα όποια σημερινά ή αυριανά κέρδη…
Αντί, δηλαδή, να ψάχνει τρόπο απεμπλοκής από το Παπανδρεϊκό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, εκείνος δείχνει να πασχίζει να βρει κι άλλες συνδέσεις…
Σε αυτή την αδιέξοδη πολιτική τον σπρώχνουν και οι «Ηρακλείς» του Παπανδρεϊσμού, όπως ο Σαχινίδης.
Λογικό δεν είναι, όμως, να σπρώχνει προς αυτή την κατεύθυνση ο κάθε Σαχινίδης;
Το ερώτημα είναι τι κάνει ο αρχηγός…
Και σε αυτό η απάντηση δεν είναι δύσκολη…
Κλείνοντας, να γράψω δυο λέξεις για το αν πρέπει να μας ενδιαφέρει πού βρίσκεται η δύναμη του ΠΑΣΟΚ.
Ενώ η ευθεία απάντηση είναι «όχι, καθόλου», προτείνω να το ξανασκεφτούμε.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν η κύρια πολιτική δύναμη της Μεταπολίτευσης. Εξέφρασε τεράστιες κοινωνικές συμμαχίες και κυβέρνησε πάνω από 20 χρόνια.
Το κοινωνικό σχίσμα, το οποίο έχει δημιουργηθεί, θα το αφήσει άραγε στο παρελθόν;
Και αν ναι, ποιος θα το διαδεχθεί; Ο ΣΥΡΙΖΑ;
Μα εκεί έχει μετακινηθεί το πιο λαϊκίστικο και κρατικίστικο κομμάτι του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ…
Το πιο ακραίο και πιο φαύλο συνδικαλιστικό κομμάτι του…
Και, βέβαια, όλοι οι πολιτικοί φίλοι του Άκη Τσοχατζόπουλου…
Γι αυτό λέω, τα πράγματα δεν είναι απλά. Και, σίγουρα, είναι πολύ ρευστά.
Το μόνο σίγουρο είναι ο αυτοκτονικός ιδεασμός που έχει καταλάβει τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – η οποία θέλει, οπωσδήποτε, να πείσει το Πανελλήνιο ότι αποτελεί συνέχεια του Παπανδρέου…
