Είναι τέτοια η πλάκα που κάνουν οι Αμερικανοί στην Ευρώπη που αυτό και μόνο θα έπρεπε να είχε πείσει την κυρία Μέρκελ ότι ίσως έφτασε η ώρα να ασχοληθεί με τα οικοκυρικά, παίρνοντας μαζί της και τον «πολύ» κύριο Σόιμπλε. Οι Αμερικανοί, λοιπόν, δήλωσαν ότι ο ασφαλέστερος τρόπος για να προφυλάξει ο Αμερικανός καταθέτης τα χρήματά του είναι να τα διατηρεί σε αμερικανικές τράπεζες. Αν κανείς θέλει να μελετήσει φαινόμενα αυτοκτονικού συνδρόμου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι το καλύτερο παράδειγμα...
Το πιο άθλιο σε όλη αυτή την ιστορία δεν είναι ότι πρόκειται δήθεν περί λάθους. Δεν είναι λάθος. Είναι απόφαση με στόχο να πειστούν οι καταθέτες των χωρών της Νότιας Ευρώπης να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους σε δήθεν ασφαλέστερους προορισμούς! Ας μας πει η κυρία Μέρκελ πόσες φορές έχουν παίξει τις καταθέσεις τους οι γερμανικές τράπεζες στο καζίνο των παραγώγων. Ίσως τότε αναθεωρήσουν όλοι την άποψή τους για το τι είναι ασφαλές και τι δεν είναι.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος είπε ότι μόλις η Κύπρος φθάσει σε σημείο, που θα μπορεί να φύγει από την Ευρωζώνη, θα πρέπει να το πράξει. Ο Αρχιεπίσκοπος λέει δύο αλήθειες! Η πρώτη ότι η Κύπρος θα πρέπει να φύγει από την ΕΕ όταν μπορέσει. Αν η Ευρώπη των... λαών της συμπεριφέρεται με έναν τέτοιο τρόπο για μία χούφτα ευρώ, τι θα μπορεί να περιμένει το νησί σε κάποια δυσκολότερη στιγμή; Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι η Κύπρος δεν μπορεί να το κάνει τώρα! Η χρεοκοπία θα έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις από εκείνες του κουρέματος.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πιο δύσκολη θέση από την Κύπρο. Η Κύπρος έχει άλλες δομές, άλλο μέγεθος και άλλες δυνατότητες. Εμείς θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να λύσουμε πολλά δικά μας θέματα, να αρχίσουμε να παράγουμε και στην συνέχεια να εξετάσουμε με μεγάλη προσοχή ποιο είναι το συμφέρον της χώρας. Και στην ελληνική περίπτωση ισχύει ό,τι και στην κυπριακή: Η χρεοκοπία είναι η χειρότερη λύση.
Η Ελλάδα και η Κύπρος θα βρουν αργά ή γρήγορα τον δρόμο τους, αρκεί να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος και να εκμεταλλευτούν στον καλύτερο δυνατό βαθμό το «δώρο των υδρογονανθράκων». Οι φίλοι μας οι Γερμανοί, όμως, θα πρέπει στο μέλλον να έχουν έτοιμη την απάντηση στο ερώτημα «γιατί οι άλλοι μας γυρίζουν την πλάτη». Ασφαλώς και δεν έχει κανείς την απαίτηση να πληρώσουν οι Γερμανοί τα τραγικά λάθη των Ελλήνων και των Κυπρίων. Ανεξάρτητα αν οι φορολογούμενοι της Ευρώπης έχουν μέχρι σήμερα χρηματοδοτήσει μερικές φορές την ανάπτυξη της Γερμανίας. Μάλλον, όμως, δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη φορά. Τουλάχιστον όχι από τον ευρωπαϊκό νότο.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
