ΤΟΥΡΚΙΑ Επενδύσεις σε άμεση σχέση με τις εξελίξεις στο Κουρδικό

Μια ματιά στο χάρτη αποδεικνύει τη στρατηγική σημασία της περιοχής του Ντιγιάρμπακιρ και εξηγεί γιατί έχει μπει στο στόχαστρο των μονοπωλίων

Διαρροές για επενδυτικό ενδιαφέρον όσον αφορά τις κουρδικές περιοχές, και πιο συγκεκριμένα το Ντιγιάρμπακιρ, επιχειρεί η τουρκική κυβέρνηση, θέλοντας να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση στις συνομιλίες ειρήνευσης με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (ΡΚΚ), που βρίσκονται σε εξέλιξη. Η είδηση εμφανίστηκε στην αγγλική έκδοση του τουρκικού πρακτορείου «Ανατολή», υποστηρίζοντας ότι οι συνομιλίες έχουν ήδη οδηγήσει σε «μεταστροφή του κλίματος», δημιουργώντας αίσθημα ασφάλειας στους επενδυτές και αναδεικνύοντας τη δυνατότητα «ανάπτυξης» για το κεφάλαιο στις κουρδικές περιοχές, αλλά και... δημιουργίας θέσεων εργασίας. Το σύντομο αλλά περιεκτικό τηλεγράφημα του τουρκικού πρακτορείου αναφέρει ότι μόλις τους δύο προηγούμενους μήνες, 52 ξένες εταιρείες προερχόμενες μεταξύ άλλων από τον Καναδά, τη Δανία και τη Γαλλία, έκαναν αίτηση για την οικοδόμηση νέων εργοστασίων στη Βιομηχανική Ζώνη του Ντιγιάρμπακιρ.

Ξενοδοχειακές πολυεθνικές αλυσίδες, όπως οι «Σέρατον», «Ιντερκοντινένταλ», «Νόβα Ιμπίς», «Ρίξος» και «Ντιβάνι», εμφανίζονται να έχουν ήδη ξεκινήσει σχέδια κατασκευής νέων πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων στο Ντιγιάρμπακιρ, έτοιμων να υποδεχτούν τους «πολλά υποσχόμενους» επενδυτές, που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της περιοχής, στο πλαίσιο της νέας «αισιόδοξης ατμόσφαιρας» που δημιουργείται.

Η απαξίωση δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για το κεφάλαιο

 

Το Ντιγιάρμπακιρ, καθώς και η Σανλιούρφα είναι οι δύο πλέον απαξιωμένες κουρδικές περιφέρειες, από τις 17 στην Τουρκία. Στο Ντιγιάρμπακιρ καταγράφεται το μεγαλύτερο επίσημο ποσοστό ανεργίας, στο 13,5%, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2010, που είναι διαθέσιμα, ενώ παλαιότερα ξεπερνούσε το 20%. Ποσοστό που δε δίνει την πραγματική εικόνα, αφού η πλειοψηφία των κατοίκων ζει στα όρια της φτώχειας και δεν καταγράφονται ως άνεργοι, αφού οι βασικές ασχολίες στη συγκεκριμένη περιφέρεια, αλλά και στις άλλες κουρδικές περιοχές, είναι η κτηνοτροφία και η γεωργία. Οι κουρδικές επαρχίες είχαν σκόπιμα εγκαταλειφθεί και υποβαθμιστεί, με ευθύνη του κράτους, που επιθυμούσε την εξόντωση με κάθε τρόπο των Κούρδων και ειδικά όσων δεν ασπάζονταν τον «τουρκισμό», αλλά ζητούσαν εθνική ανεξαρτησία, όπως το ΡΚΚ. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Ισμέτ Ινονού το 1925, που χάραζε τη μέχρι σήμερα ισχύουσα πολιτική: «Οποιο κι αν είναι το κόστος, όσοι ζουν μέσα στα σύνορά μας θα εκτουρκιστούν. Θα εξαφανίσουμε όποιον αντιπαρατίθεται στους Τούρκους και τον τουρκισμό»...

Οι εξαγγελίες για ανάπτυξη του Ντιγιάρμπακιρ, καθώς και ειδικές μελέτες για την ανάπτυξη της συγκεκριμένης περιοχής, που διενεργούνται από το τουρκικό κράτος, δημοσιοποιούνται τη στιγμή που ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απαιτεί αποχώρηση όλων των ενόπλων του ΡΚΚ από την Τουρκία, και απευθύνει πύρρειους λόγους εναντίον της «τρομοκρατίας», απαιτώντας οι «προδότες» της χώρας να την εγκαταλείψουν παραδίδοντας τα όπλα τους, χωρίς να αναγνωρίζει κανένα δίκαιο στον αγώνα των Κούρδων για τα δικαιώματά τους, που καταστρατηγούνται επί δεκαετίες στην Τουρκία. Περιοχές στις οποίες ισχύει το εθιμικό δίκαιο, χωρίζονται σε φυλές, οι φύλαρχοι έχουν την ανοχή του κράτους, καθώς η αστυνομία δεν παρεμβαίνει, με μία μειοψηφία γαιοκτημόνων και επιχειρηματιών να συγκεντρώνουν το σύνολο του πλούτου και τον υπόλοιπο πληθυσμό να ζουν ως δουλοπάροικοι.

Τα σχέδια επί χάρτου που καταστρώνει η τουρκική κυβέρνηση και το κεφάλαιο για το τουρκικό Κουρδιστάν, συνδέονται άμεσα με τους ενεργειακούς δρόμους και τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου, που περικλείονται στη συγκεκριμένη περιοχή, τα σχέδια των αγωγών και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Είναι επίσης αλληλένδετα και με τη δραστηριότητα της Τουρκίας, στο βόρειο Ιράκ, όπου σχεδιάζονται μεγάλες επενδύσεις για την ανάπτυξη της πετρελαϊκής παραγωγής της περιοχής. Σχέδια τα οποία έχουν άμεση σχέση με την ανάπτυξη της Νοτιανατολικής Τουρκίας.

Οι επενδύσεις και η οικοδόμηση βιομηχανικών μονάδων στις συγκεκριμένες περιοχές, δείχνουν τη στροφή που επιχειρείται και τις δυνατότητες ανάπτυξης για το κεφάλαιο, σε -μέχρι στιγμής- «παρθένα μέρη», όπου τόσο η γη όσο και η εργατική δύναμη πωλούνται εξαιρετικά φθηνά. Τα ψίχουλα που αναμένεται να δώσουν στους κατοίκους περιοχών όπως το Ντιγιάρμπακιρ, σίγουρα θα είναι αναντίστοιχα με τα κέρδη των εταιρειών που θα επενδύσουν, ωστόσο έχουν στόχο να συμβάλουν στη μεταστροφή της κοινής γνώμης υπέρ της κυβέρνησης Ερντογάν, καθώς και στη μείωση των ποσοστών του φιλοκουρδικού κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας, που φέρεται να έχει δεσμούς με το ΡΚΚ, και κυρίως να απαξιώσουν με αυτόν τον τρόπο τον ένοπλο αγώνα.

Αμεση σύνδεση του Κουρδικού με τη Συρία

Τόσο η έναρξη των συνομιλιών για τον τερματισμό του ενόπλου αγώνα του ΡΚΚ, όσο και οι δηλώσεις για επικείμενη ανάπτυξη στη νέα ειρηνική εποχή, έρχονται να αναγγελθούν σε μία περίοδο όπου το Κουρδικό βρίσκεται «στο κόκκινο», με ένταση στις συγκρούσεις με το στρατό, εξαιτίας των οποίων η Νοτιανατολική Τουρκία μετατράπηκε σε εμπόλεμη ζώνη, αλλά και παράλληλα με τις εξελίξεις στη Συρία. Οι πληροφορίες ότι ο ηγέτης του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, στις 21 Μάρτη θα ζητήσει τον αφοπλισμό των ενόπλων της οργάνωσης και θα τους καλέσει να εγκαταλείψουν την Τουρκία και να αποσυρθούν στο βόρειο Ιράκ, ακολουθούν την ανάπτυξη φιλολογίας για το ενδεχόμενο δημιουργίας κουρδικού κράτους, σε συνάρτηση με τον πόλεμο στη Συρία. Μία φημολογία που το 2012 προκάλεσε την άμεση ενόχληση της Αγκυρας, κατηγορώντας τη συριακή κυβέρνηση και τον Μπασάρ αλ Ασαντ, ότι ενισχύουν τους Κούρδους αντάρτες, εις βάρος της Τουρκίας, χαρακτήρισε τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα, ως ζήτημα που ενδέχεται να απειλήσει την εθνική κυριαρχία της Τουρκίας, ενώ αναλυτές αναφέρονται στο ενδεχόμενο ενός «κουρδικού καλοκαιριού», που θα διαδεχθεί τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη». Το θέμα των Κούρδων χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία και για την ανάπτυξη των ΝΑΤΟικών πυραυλικών συστημάτων «Πάτριοτ» στην τουρκική μεθόριο, δήθεν για να προληφθεί ενδεχόμενη επίθεση από τη Συρία.
Τόσο οι κινήσεις της Τουρκίας όσο και η φημολογία δημιουργίας κουρδικού κράτους, που θα αποσπάσει εδάφη από την Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία, πραγματοποιούνται υπό το πρίσμα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών για τη συγκεκριμένη περιοχή, γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής σημασίας, καθώς περιλαμβάνει την περιοχή του Κιρκούκ, η οποία διαθέτει ιδιαίτερα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και ενεργειακών πόρων, που τη βάζουν στο επίκεντρο των ανταγωνισμών.
Στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς μπλέχτηκε και η δράση του ΡΚΚ, το οποίο στον πόλεμο στη Συρία εμφανίζεται να δρα ως το τρίτο μέτωπο, δίνοντας την αφορμή στους Τούρκους να πραγματοποιούν επιθέσεις σε συριακό έδαφος πολύ πριν το χτύπημα στο Ακτσάκαλε της Τουρκίας, τον Οκτώβρη του 2012 και τους τουρκικούς βομβαρδισμούς που ακολούθησαν, χρησιμοποιώντας πάντα το Κουρδικό ως επίφαση για διασυνοριακές επιθέσεις. Δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε επίσης ώστε η Αγκυρα να ενισχύσει στο μέγιστο βαθμό τους δεσμούς της με τους λεγόμενους «αντικαθεστωτικούς» στη Συρία, απαιτώντας απομάκρυνση της κυβέρνησης Ασαντ με κάθε τρόπο.
http://www.rizospastis.gr