Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Η πόρτα που άνοιξαν χθες ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, και ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρ. Ολάντ, σε ενδεχόμενη συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις ελληνικές θάλασσες σηματοδοτεί, σε περίπτωση υλοποίησής της, πρώτον, μια σαφή ανατροπή των έως τώρα γεωπολιτικών ισορροπιών στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και, δεύτερον, τον πολιτικό και οικονομικό «άσσο» στην τράπουλα της κυβέρνησης Σαμαρά έναντι εγχώριων και αλλοδαπών «παικτών».
Πρόκειται, δίχως αμφιβολία, στον βαθμό που δεν θα παραμείνει απλή εξαγγελία, για τη σημαντικότερη εξέλιξη στην υπόθεση της ανακήρυξης ελληνικής ΑΟΖ και της συνεπακόλουθης εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται, κατά πάσα βεβαιότητα, σε αυτήν αλλά και σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων το οποίο προωθεί η παρούσα κυβέρνηση, εν μέσω συνθηκών βαθιάς ύφεσης και προφανούς υποτίμησης των κάθε λογής στοιχείων ενεργητικού.
Η Ελλάδα αποκτά με τον τρόπο αυτόν έναν πολύτιμο σύμμαχο και οικονομικό εταίρο, ο ρόλος του οποίου είναι ήδη κομβικός σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικός έναντι των αιτιάσεων της γείτονος Τουρκίας αναφορικά με την υπόθεση της ελληνικής ΑΟΖ.
Η πόρτα που άνοιξαν χθες ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, και ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρ. Ολάντ, σε ενδεχόμενη συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις ελληνικές θάλασσες σηματοδοτεί, σε περίπτωση υλοποίησής της, πρώτον, μια σαφή ανατροπή των έως τώρα γεωπολιτικών ισορροπιών στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και, δεύτερον, τον πολιτικό και οικονομικό «άσσο» στην τράπουλα της κυβέρνησης Σαμαρά έναντι εγχώριων και αλλοδαπών «παικτών».
Πρόκειται, δίχως αμφιβολία, στον βαθμό που δεν θα παραμείνει απλή εξαγγελία, για τη σημαντικότερη εξέλιξη στην υπόθεση της ανακήρυξης ελληνικής ΑΟΖ και της συνεπακόλουθης εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται, κατά πάσα βεβαιότητα, σε αυτήν αλλά και σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων το οποίο προωθεί η παρούσα κυβέρνηση, εν μέσω συνθηκών βαθιάς ύφεσης και προφανούς υποτίμησης των κάθε λογής στοιχείων ενεργητικού.
Η Ελλάδα αποκτά με τον τρόπο αυτόν έναν πολύτιμο σύμμαχο και οικονομικό εταίρο, ο ρόλος του οποίου είναι ήδη κομβικός σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικός έναντι των αιτιάσεων της γείτονος Τουρκίας αναφορικά με την υπόθεση της ελληνικής ΑΟΖ.
Το ενδιαφέρον που ανοικτά εκδήλωσε ο κ. Ολάντ σχετικά με την εμπλοκή γαλλικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα μπορεί ευχερώς να θεωρηθεί ότι έχει στο επίκεντρό του την υπόθεση της συνεκμετάλλευσης των ελληνικών ενεργειακών πόρων και ότι δεν περιορίζεται, όπως σημείωσε ο ίδιος, στους τομείς των υδάτινων πόρων, των σιδηροδρόμων και της ηλεκτρικής ενέργειας.
Υπό το πρίσμα αυτό πρόκειται για ένα ενδιαφέρον άμεσα μετρήσιμο, και άρα αξιολογήσιμο, καθώς επίκειται τον Απρίλιο η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, στην οποία, όπως προϊδέασαν οι δύο ηγέτες, θα υπάρξει γαλλική συμμετοχή.
«Από τη στιγμή που θα ξεκινήσουν οι διαγωνισμοί για τις αποκρατικοποιήσεις, οι γαλλικές επιχειρήσεις θα είναι παρούσες», δήλωσε ο κ. Ολάντ, προς ενίσχυση του γαλλικού ενδιαφέροντος στο κεφάλαιο αυτό. Ήρθα για να κινητοποιήσω τις γαλλικές επιχειρήσεις να επενδύσουν στην Ελλάδα, τόνισε.
Αντίστοιχα, σε μια ευθεία αναφορά στο ενδεχόμενο ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ, ο κ. Ολάντ τόνισε ότι είναι μια ευκαιρία για την Ελλάδα και την Ευρώπη η ύπαρξη κοιτασμάτων και όπως είπε χαρακτηριστικά «αν μπορεί η Γαλλία να τα εκμεταλλευτεί μαζί με την Ελλάδα θα το κάνει», επιβεβαιώνοντας το ενδιαφέρον της χώρας του στον τομέα αυτόν.
Ενδιαφέρον το οποίο συνιστά έναν από τους πλέον αξιόλογους μανδύες που θα μπορούσε να ενδυθεί η χώρα μας, ταυτίζοντας την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα με ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Είναι χαρακτηριστική ως προς αυτό η αποστροφή της ομιλίας του κ. Σαμαρά, σύμφωνα με την οποία θα μπορέσουμε, όπως είπε, «να εφοδιάσουμε την Ευρώπη με ευρωπαϊκές πηγές».
Μια παράμετρος η οποία ευλόγως θα τεθεί προς τους γείτονές μας κατά το επικείμενο ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία σε περίπου 15 ημέρες.
Ο δρόμος της απόκτησης στρατηγικών συμμάχων σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε ΑΟΖ άνοιξε εξάλλου με το παράδειγμα της συνεργασίας Κύπρου και Ισραήλ στον τομέα αυτόν.
Η διεύρυνση της συγκεκριμένης οδού με την εμπλοκή μιας εκ των δύο κυριότερων ευρωπαϊκών χωρών μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική για την επικράτηση των ελληνικών θέσεων στο ζήτημα της ΑΟΖ και της εκμετάλλευσης των πόρων που βρίσκονται σε αυτήν.
Ούτως ή άλλως, τίμημα πρέπει να υπάρξει για την ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε η χώρα μας εκ μέρους της Γαλλίας κατά τις πρόσφατες διεκδικήσεις της έναντι των λοιπών Ευρωπαίων εταίρων, και φυσικά ευφυέστερο είναι το τίμημα αυτό να αφορά μια μόνιμη σχέση συνεργασίας, πολιτική, οικονομική και στρατηγική, παρά ένα «απλό» εξοπλιστικό πρόγραμμα…
Όπως είπε, εξάλλου, και ο ίδιος ο φίλτατος κ. Ολάντ, δεν ήρθε στη χώρα μας για να πουλήσει όπλα…
