βουλευτή και μέλους της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ
Επτά μήνες μετά τις εκλογές του Ιουνίου και το μεγαλείο του 27%, ο ορίζοντας αρχίζει να σκοτεινιάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν αξιοποιεί τον ρόλο του ως καταλύτη των κοινωνικών μεταβολών. Δεν δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη νέα, αποτελεσματικότερη παρέμβαση στην παραγωγική βάση, στις κοινωνικές σχέσεις και στο πολιτικό εποικοδόμημα. Δεν εκμεταλλεύεται τις όλο και μεγαλύτερες ρωγμές του συστήματος. Πολλές φορές δρα αυτοκαταστροφικά και ήδη έχει εισέλθει στο πεδίο της διακινδύνευσης της ελπιδοφόρας πορείας του.
Η αποτίμηση της δράσης μας
Τα προβλήματα φάνηκαν αμέσως μετά τις εκλογές, με την λανθασμένη ερμηνεία του αποτελέσματος και τη μονομερή προσέγγιση πολλών συντρόφων˙ που επέβαλαν την άποψη, ότι το αποτέλεσμα απεικόνιζε την ξαφνική αποδοχή -επιτέλους- από τον λαό, των δικών τους διαχρονικών απόψεων, της δικής τους πρακτικής και κοινωνικής παρέμβασης, που τις προηγούμενες δεκαετίες ο λαός τις είχε αγνοήσει. Παράλληλα, παρουσιάστηκαν συνεχή φαινόμενα υποτίμησης των συντρόφων και των δυνάμεων της διεύρυνσης.
Στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Νοεμβρίου, αλλά και στις Συνελεύσεις των Οργανώσεων που προηγήθηκαν, το ευχάριστο ξάφνιασμα από τη νίκη και η αυτοποιητική σκέψη δεν επέτρεψαν σε πολλούς συντρόφους να προσεγγίσουν τα σωστά στοιχεία του αποτελέσματος. Η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη τον Δεκέμβριο, δεν απασχόλησε την Κοινωνία.
Τα αίτια
Η συγκυρία είναι κρίσιμη για τον φορέα μας. Η δυναμική του έχει ανακοπεί και από δικές μας αστοχίες. Τα στελέχη μας ανακυκλώνουν πολυφωνία, αντιφάσεις, ασάφεια, αοριστία, αμφισημία. Η επικοινωνιακή μας εικόνα ξεθωριάζει. Η απολογητική μας στάση κυριαρχεί.
Πολλά στελέχη μας φθείρονται επικοινωνιακά στα λεγόμενα «γελοία» ή «εκρηκτικά δίδυμα» ή «τρίδυμα» της τηλεόρασης. Ο εναλλακτικός πολιτικός μας λόγος δεν αρτιώνεται. Οι Οργανώσεις μας είναι επιφυλακτικές στην ένταξη νέων μελών. Η επιρροή μας στην κοινωνία τείνει να μην εκφράζει την πρόσφατη εκλογική μας επίδοση. Ως εκ τούτου, απαιτείται ολική επαναφορά.
Ειδικότερα, απαιτείται άμεσα: -Ισχυρό όργανο κεντρικής διεύθυνσης-Επαναβεβαίωση της πολιτικής μας γραμμής-Άμεση εκπόνηση επικοινωνιακού σχεδίου-Δημιουργία κέντρου τεκμηρίωσης-Αναβάθμιση της Επιτροπής Μνημονίου-Προσεκτική επιλογή των κλιμακίων ενημέρωσης-Επιλεκτική εμφάνιση στα ΜΜΕ (με ολικό ή μερικό αποκλεισμό, ίσως για ορισμένο διάστημα και σε ορισμένα από αυτά)-Κατάλληλη προετοιμασία ομιλητών και εν τέλει-Οργανωμένη πορεία προς τον λαό, με κινηματικές και θεσμικές πρωτοβουλίες ως προς την οργάνωση του συνολικού πολιτικού συστήματος.
Η Επιτροπή Καταστατικού και η Επιτροπή Δεοντολογίας θα διδάξουν και θα επισημάνουν σε πολλούς συντρόφους την ιεραρχία των εννοιών και των προτάσεων, τους τρόπους συγκρότησης του Ορθού Λόγου και κυρίως τη σημασία του διαλεκτικού και πλήρους συλλογισμού. Και θα απαλλάξει πολλούς καλόπιστους από τη δομοκρατική εξάρτηση. Πολλές φορές η εικόνα μας δεν είναι εικόνα κόμματος της αριστερής αντιπολίτευσης.
Όσο είναι καιρός, οφείλουμε να δώσουμε προτεραιότητα στην οργάνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, στις κοινωνικές μας παρεμβάσεις, στις σχέσεις με την άλλη Αριστερά, στην οργάνωση του νέου, μαζικού, αντιμνημονιακού, εργατικού Συνδικάτου, ενοποιώντας όλες τις συγγενείς κοινωνικές ομάδες της Νέας Εργατικής Τάξης.
Σήμερα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την καταγγελία του Μνημονίου ως τελευταίου γύρου λεηλασίας του λαού, ως συνέχεια του ευρώ και του Μάαστριχτ, όπως εξ υπαρχής υποστηρίζαμε, ως σχεδίου του γενικευμένου πλέον ευρωπαϊκού καπιταλισμού, με πολιορκητικό κριό την πάντα ανεξέλεγκτη χρηματοοικονομική βιομηχανία. Όποια άλλη πρόταση σήμερα (άμεση έξοδος, μονομερής καταγγελία ευρωζώνης-αποχώρηση), δεν έχει σχέση με τον διαλεκτικό ορθολογισμό της Αριστεράς σήμερα.
Δεν αφήνεις το πεδίο του ταξικού αγώνα, λεηλατημένος, αιμόφυρτος και αμήχανος, στον σημερινό αδυσώπητο και ανταγωνιστικό κόσμο, όταν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη «βόμβα» των μεγάλων χρηματοοικονομικών, δομικών και θεσμικών συνεξαρτήσεων, για να προσφέρεις ένα άλλο πλήρες πρόγραμμα σωτηρίας και ανάπτυξης για τον λαό.
Έτσι, έχουμε το ολοκληρωμένο σχήμα «εκλογές-νέα εντολή», «καταγγελία Μνημονίου-διαγραφή χρέους», «διαπραγμάτευση της νέας Δανειακής Σύμβασης-πακέτο ανάπτυξης». Σωστά ο Πρόεδρος αναφέρεται συχνά στο παράδειγμα της συμφωνίας του Λονδίνου για τη Γερμανία το 1953, που -όπως φαίνεται από τον ιστορικό ορθολογισμό του- είναι ακαταμάχητο.
To ζήτημα των συμμαχιών- Συνεργασία με ποιούς;
Η άποψη ότι είμαστε δεκτικοί πολιτικών συνεργασιών με ένα ευρύτερο τόξο πολιτικών δυνάμεων μέχρι και τη λαϊκή δεξιά, δεν εξυπηρετεί την παραπάνω κεντρική μας θέση. Γι’ αυτό πρέπει να αποκλειστεί άμεσα. Το κυβερνητικό μας πρόγραμμα μπορεί να υλοποιηθεί ή με διεύρυνση της επιρροής μας και αυτοδυναμία ή με κυβέρνηση της ευρύτερης Αριστεράς, με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και συνεργασία με προσωπικότητες και συλλογικότητες του προοδευτικού χώρου, με τον όρο ότι αποδέχονται την κεντρική μας θέση.
Πάντως, και στις δύο περιπτώσεις, η οργανωτική και πολιτική ενίσχυση της επιρροής μας είναι αναγκαία προϋπόθεση.
Είναι στρατηγικό λάθος να βρισκόμαστε υπό την κρίση αποϊδεολογικοποιημένων και πρόσκαιρων παραμνημονιακών μορφωμάτων, που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, μόνο και μόνο επειδή κατάγονται από την Αριστερά, έστω και αν διακατέχονταν πάντα από μια παλαιο-εκσυχγρονιστική αντίληψη νεοφιλελεύθερου αστισμού. Αλίμονο αν αποδεχτούμε την θρασεία πρόσφατη εξαγγελία της ΔΗΜΑΡ, ότι για να συνεργαστεί μαζί μας, πρέπει να αναθεωρήσουμε εμείς τις θέσεις μας!
Για τη λειτουργία του κόμματος-Ολική επαναφορά.
Ως προς τους άξονες της κομματικής μας γραμμής, επισημαίνω ορισμένα επείγοντα:
◆ Τακτικές συνεδριάσεις της Κ.Ε., ανά μήνα ή δίμηνο, με προετοιμασία και προαναγγελία ειδικών θεμάτων και επίκαιρης ατζέντας.
◆ Ανάδειξη της μείζονος Γραμματείας σε ανώτατο καθοδηγητικό όργανο ουσίας, με πρωταρχικό ρόλο στην παραγωγή κομματικής πολιτικής.
◆ Συντονιστικός ρόλος του εννεαμελούς οργάνου με τακτικές Συνεδριάσεις για την παρακολούθηση και την ευθύνη της καθημερινής πολιτικής δράσης.
◆ Εκπόνηση και υλοποίηση σαφούς επικοινωνιακού σχεδίου για την προβολή των θέσεων, την απόδοση των προσώπων και την παρακολούθηση του καθημερινού πολιτικού κλίματος.
◆ Στροφή στην Κοινωνία με ολική κοινωνική επαναφορά.
◆ Ειδικές Συσκέψεις κυρίως στις ενότητες Συνδικάτα, Νεολαία, Αγρότες, Συνεταιρισμοί, ΜΜΕ, μικρομεσαίοι κ.ά..
◆ Κλιμάκια ενημέρωσης στην επαρχία.
◆ Άνοιγμα της οργάνωσης, απρόσκοπτες εγγραφές, Γενικές Συνελεύσεις ενημέρωσης.
◆ Αναδιάταξη της Κ.Ο., ανασύνθεση του Προεδρείου, των Τομέων, των υπευθύνων.
◆ Επαναχάραξη των κανόνων συντονισμού, διοργάνωση ειδικών ενημερωτικών εκπομπών, επιστημονικών ημερίδων και γενικά προσπάθειες ποιοτικής αναβάθμισης του κοινοβουλευτικού έργου.
Επαναλαμβάνω ότι χρειάζεται ολική επαναφορά. Γιατί μετά τη συντήρηση, ακολουθεί η στασιμότητα που βρισκόμαστε σήμερα και μετά, η πτώση και η άτακτη υποχώρηση. Πιστεύω ότι όλοι έχετε αντιληφθεί την κρισιμότητα του πολιτικού χρόνου και την ανάγκη μιας νέας ριζοσπαστικής επανεκκίνησης.-
-----------------------------------------------------------------------------------------
*** Το άρθρο αυτό περιέχει τα βασικά σημεία της εισήγησης του Αλέξη Μητρόπουλου στην 1η Σύνολο της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ την 1η Φεβρουαρίου 2013.
