Τα ψίχουλα του Αναστασιάδη και τα εκατομμύρια του Λιλλήκα.

Πόσοι Κύπριοι θεωρούν ότι  50 εκ. μπορεί υπο οποιεσδήποτε συνθήκες να χαρακτηριστούν ως ψίχουλα; 

Ήταν μια προκλητική τοποθέτηση του κ. Αναστασιάδη που θα έκανε ακόμα και τους πλέον ήπιους να αντιδράσουν, πόσο μάλλον τον κάθε ταλαιπωρημένο, εργαζόμενο πολίτη ιδιαίτερα υπο τις σημερινές συνθήκες όπου δίνεται μια καθημερινή μάχη επιβίωσης.

Το ίδιο προκλητική ήταν και η τοποθέτηση του κ. Αναστασιάδη για τις γυναίκες ( δεν είναι μόνο οι άντρες που σκέφτονται). Είναι να απορεί κανείς ποιος είναι ο βαθμός ευαισθησίας ενός ανθρώπου που θέλει να κυβερνήσει όταν δεν μπορεί να κατανοήσει μεγέθη και πραγματικότητες. Πώς θα κατανοήσει ο κ. Αναστασιάδης τα προβλήματα της καθημερινότητας μας και πώς θα διδαχθεί στην ηλικία που είναι, το σεβασμό προς όλους τους ανθρώπους (συμπεριλαμβανομένων κ. Αναστασιαδη και των γυναικών). 

Μετά από δεκαετίες κοινωνικής εξέλιξης και δικαίωσης των αγώνων των γυναικείων κινημάτων σχόλια αυτού του ύφους δεν είναι απλές γκάφες. Ένας ηγέτης δεν μπορεί να σκέφτεται έτσι και ούτε να βρίσκεται σε απόσταση τόσων εκατομμυρίων από αυτούς που θέλει να κυβερνήσει και προφανώς όχι να υπηρετήσει. Η πρόκληση όμως δε σταμάτησε εδώ. 

Σε μια προσπάθεια να αποκρούσει κατηγορίες περί διαπλοκής απάντησε πως ο ίδιος δεν κυβέρνησε ποτέ. Και ρωτώ ποιος ηταν πρόεδρος του ΔΗΣΥ από το 1996 μέχρι το 2003; Ποιος παρενέβαινε στη διακυβέρνηση και επέτρεψε παρεκτροπές με αποτέλεσμα τα ίδια τα υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος του να καταγγέλλουν: “συρτάρια γεμάτα από σκάνδαλα”;

Όσο για τον κ. Λιλλήκα η αδυναμία του να επιχειρηματολογήσει για τα 9,8 εκ της διαφημιστικής εκστρατείας του ΚΟΤ ήταν έκδηλη. Την υποτιθέμενη ηλεκτρονική απολογία της εφημερίδας, στην οποία ο ίδιος αναφέρθηκε, ακόμα την αναζητώ. Προφανώς ήταν παραπληροφορημένος είτε επρόκειτο για επικοινωνιακό τέχνασμα προκειμένου να αποφύγει μια επι της ουσίας απάντηση. Πέραν αυτού, ουδείς ισχυρίστηκε οτι η κατακύρωση της προσφοράς σε εταιρία συνδεδεμένη με αυτήν της συζύγου του ηταν παράνομη ή παράτυπη αλλά υπάρχει και η ηθική πτυχή των θεμάτων που βολικά κάποιοι αγνοούν. Ως πολιτικός με φιλοδοξίες για το ύπατο αξίωμα, ο κ. Λιλλήκας , θα έπρεπε να είναι διπλά προσεκτικός σε τέτοιας ευαίσθητης φύσεως θέματα που χαρακτηρίζουν το ήθος του καθ’ενός μας.

Καταλήγωντας θα έλεγα ότι η ψεσινή συζήτηση ανέδειξε κάτι πολύ σημαντικό. Το βαθμό ανοχής της κοινωνίας μας. Τόσο ο κ Αναστασιάδης όσο και ο κ. Λιλλήκας αντί να δώσουν τις απαιτούμενες εξηγήσεις στους πολίτες ,των οποίων διεκδικούν τη ψήφο για το ύπατο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, επέλεξαν να στρουθοκαμηλίσουν παραπέμποντας τα θέματα διαπλοκής που τους αφορούσαν σε χρονοβόρες έρευνες και αγωγές οι οποίες είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να ολοκληρωθούν πριν την ερχόμενη Κυριακή. Μετά θα είναι πολύ αργά και αυτό το γνωρίζουν αμφότεροι. Άλλωστε το πιο πιθανό είναι όλο αυτό το σκηνικό να εξαφανιστεί στην προεκλογική βαβούρα.

Ξέρετε όμως ποια είναι η πιο ανησυχητική πτυχή; Θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να συμπεριφέρονται έτσι γι΄αυτό και δεν κρίνουν οτι είναι απαραίτητο να δώσουν άμεσα εξηγήσεις λες και το τελευταίο που ενδιαφέρει τούτο τον λαό είναι το ήθος και η εντιμότητα αυτού που θα τους κυβερνήσει.

Γράφει: Ειρήνη Χαραλαμπίδου