Το γεγονός κοινοποιήθηκε σε ευρύτερο κύκλο συνομιλητών κατά τη διάρκεια σύσκεψης μεταξύ του υπουργού και αντιπροσώπων του συνδικαλιστικού οργάνου των υπαλλήλων της υπηρεσίας (ΟΣΥ-ΠΑ), στη διάρκεια της οποίας κατέθεσε τις προθέσεις των Γερμανών καθώς και τη δυσφορία του για την υποβληθείσα πρόταση.
Ενόχληση του υπουργού
«Μας έκανε εντύπωση τόσο η κάθετη απόρριψή της εκ μέρους του κ. Χατζηδάκη όσο και η ενόχληση με την οποία μίλησε για το ζήτημα.»Τόνισε ότι δεν συγκαταλέγεται στις μνημονιακές μας υποχρεώσεις η ιδιωτικοποίηση του παρόχου και γι' αυτό αρνήθηκε κάθε περαιτέρω συζήτηση» υπογραμμίζει ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ, Βασίλης Αλεβιζόπουλος.Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε προ τετραμήνου συμμετείχε και ο γενικός γραμματέας, Ρόνης Μαθιουδάκης. Πώς εσύ, ένας φιλελεύθερος, έχεις τέτοια προσέγγιση; τον ρωτήσαμεΤόνισε ότι αντιδρά διότι δεν δέχεται με κανέναν τρόπο «ο πάροχος αεροναυτιλίας να μην είναι το κράτος. »Την ίδια στιγμή, βέβαια, προχωράει στην ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων» επισημαίνει.
Συνέπειες στην κυριαρχία
Η ελληνική πολιτική στο διεθνές αεροπορικό γίγνεσθαι ασκείται από την ΥΠΑ, η οποία αποτελεί αμιγώς δημόσια υπηρεσία και εποπτεύει όλο το φάσμα των αερομεταφορών.
Ενδεχόμενο «πέρασμα» της διαχέιρισής της σε ιδιώτες επενδυτές θα μπορούσε να κυοφορήσει πολλαπλές συνέπειες, όχι μόνο οικονομικές αλλά κυρίως συνέπειες σε θέματα εθνικής κυριαρχίας.
Από το 2008 βολιδοσκοπούσαν
Προάγγελος των προθέσεων της
γερμανικής πλευράς υπήρξε επίσημο ερώτημα που απηύθυνε η πρεσβεία της
Γερμανίας ήδη από τον Μάιο του 2008 -πριν από την υπογραφή του
Μνημονίου- προς την ΥΠΑ και το υπουργείο Μεταφορών, στο οποίο ζητεί να
μάθει αν «συζητείται το ενδεχόμενο της ιδιωτικοποίησης της εθνικής
Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, δηλαδή μια εταιρική μορφή ιδιωτικού
δικαίου με ιδιώτες μετόχους».Η γερμανική πλευρά διερευνούσε προθέσεις από τότε, στο πλαίσιο
της πρωτοβουλίας «Για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό», ο οποίος αποτελεί
κανονισμό-πλαίσιο της Ε.Ε. εδώ και περίπου μια δεκαετία και
θεσμοθετήθηκε προκειμένου να ενοποιήσει τη διαχείριση της εναέριας
κυκλοφορίας των κρατών-μελών ώστε να διευρυνθεί η χωρητικότητα των
αεροδιαδρόμων και να μειωθεί το κόστος για τους χρήστες.
Στο πλαίσιο του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού» δύναται μια πιστοποιημένη, από το Eurocontrol και την Ε.Ε., ιδιωτική εταιρεία να αναλάβει τη διαχείριση του εναέριου χώρου κράτους-μέλους. Ειδικά για περιπτώσεις χωρών με ανοιχτά ζητήματα γεωπολιτικής, η δυνατότητα αυτή παρέχεται και σε κρατικούς φορείς.Το χαρτί της γερμανικής πρεσβείας αποστέλλεται αφού έχουμε υπογράψει τη συμμετοχή μας στον «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό» και ξεκάθαρα «βολιδοσκοπεί» για λογαριασμό της γερμανικής πλευράς προθέσεις της ελληνικής. Σημειωτέον ότι χώρες της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, για παράδειγμα, δεν ενδιαφέρονται στον ίδιο βαθμό με την Ελλάδα για το αν ο πάροχος θα είναι κρατικός ή ιδιωτικός φορέας.
Πουθενά στην Ευρώπη
Επιπροσθέτως να σημειωθεί ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει παραχωρήσει σε ιδιωτική εταιρεία τον έλεγχο του εναέριου χώρου της.Ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του παρόχου, πέρα από τις οφθαλμοφανείς επισφάλειες που θα μπορούσε να δημιουργήσει στα εθνικά θέματα, θα δημιουργούσε και οικονομική «τρύπα» στα κρατικά έσοδα. Το Eurocontrol αποδίδει ετησίως στην ΥΠΑ ποσό περίπου 155 εκατ. ευρώ ως ανταποδοτικά τέλη διαδρομής. Από αυτά τα 50 εκατ. ευρώ παραμένουν στην υπηρεσία και τα υπόλοιπα μπαίνουν στον κρατικό προϋπολογισμό. Την ίδια στιγμή ο ιδιώτης θα μπορούσε να συντελέσει στην αύξηση των ανταποδοτικών τελών (με εκσυγχρονισμό μέσων αεροπλοΐας και αύξηση μισθών), προσποριζόμενος όμως την οποιαδήποτε προσαύξηση θα προέκυπτε για ίδιον όφελος.
Στο πλαίσιο του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού» δύναται μια πιστοποιημένη, από το Eurocontrol και την Ε.Ε., ιδιωτική εταιρεία να αναλάβει τη διαχείριση του εναέριου χώρου κράτους-μέλους. Ειδικά για περιπτώσεις χωρών με ανοιχτά ζητήματα γεωπολιτικής, η δυνατότητα αυτή παρέχεται και σε κρατικούς φορείς.Το χαρτί της γερμανικής πρεσβείας αποστέλλεται αφού έχουμε υπογράψει τη συμμετοχή μας στον «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό» και ξεκάθαρα «βολιδοσκοπεί» για λογαριασμό της γερμανικής πλευράς προθέσεις της ελληνικής. Σημειωτέον ότι χώρες της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, για παράδειγμα, δεν ενδιαφέρονται στον ίδιο βαθμό με την Ελλάδα για το αν ο πάροχος θα είναι κρατικός ή ιδιωτικός φορέας.
Πουθενά στην Ευρώπη
Επιπροσθέτως να σημειωθεί ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει παραχωρήσει σε ιδιωτική εταιρεία τον έλεγχο του εναέριου χώρου της.Ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του παρόχου, πέρα από τις οφθαλμοφανείς επισφάλειες που θα μπορούσε να δημιουργήσει στα εθνικά θέματα, θα δημιουργούσε και οικονομική «τρύπα» στα κρατικά έσοδα. Το Eurocontrol αποδίδει ετησίως στην ΥΠΑ ποσό περίπου 155 εκατ. ευρώ ως ανταποδοτικά τέλη διαδρομής. Από αυτά τα 50 εκατ. ευρώ παραμένουν στην υπηρεσία και τα υπόλοιπα μπαίνουν στον κρατικό προϋπολογισμό. Την ίδια στιγμή ο ιδιώτης θα μπορούσε να συντελέσει στην αύξηση των ανταποδοτικών τελών (με εκσυγχρονισμό μέσων αεροπλοΐας και αύξηση μισθών), προσποριζόμενος όμως την οποιαδήποτε προσαύξηση θα προέκυπτε για ίδιον όφελος.
