Στο εσωτερικό της χώρας, η δεύτερη σημαντική πρωτοβουλία της κυβέρνησης αφορά την αναδιοργάνωση του τουρκικού κράτους. Το τουρκικό Προεδρικό δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του. Κάνει λόγο για την οικοδόμηση μιας νέας κρατικής δομής, με το σημερινό πολίτευμα και τις υφιστάμενες πολιτικές και συνταγματικές δομές να αποτελούν παρελθόν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Σε αυτή την προσπάθεια, η κυβέρνηση στηρίζεται στην υποστήριξη του Κινήματος των Γκρίζων Λύκων και των άλλων μικρότερων συντηρητικών και εθνικιστικών πολιτικών σχηματισμών. Το εγχείρημα της αναδιοργάνωσης του τουρκικού κράτους συμπεριλαμβάνει την καταπολέμηση του Κινήματος Γκιουλέν σε όλες τις δομές του κράτους, την αναδιοργάνωση του τουρκικού στρατού, των διάφορων κυβερνητικών δομών και τελικά την δημιουργία ενός νέου πολιτεύματος.
Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, ο Πρόεδρος Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά ότι μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου η θέση της χώρας του στην διεθνή σκηνή έχει επιδεινωθεί. Η Δύση δεν παρέχει «πραγματική» υποστήριξη στην τουρκική πλευρά. Οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες στέλνουν σύντομα μηνύματα αλληλεγγύης και εξακολουθούν να ασκούν κριτική στην Άγκυρα. Οι ΗΠΑ ζητούν πειστικά τεκμήρια από την Τουρκία σχετικά με την εμπλοκή του Γκιουλέν στο πραξικόπημα. Αντιμέτωπη με αυτή την «ένσταση», ο Επιτελάρχης Χουλουσί Ακάρ υποχρεώνεται να ανεβάσει τους τόνους.«Ποια απόδειξη; Εγώ ο ίδιος, η ομηρία μου είναι η πιο πειστική απόδειξη», φαίνεται πως δήλωσε ο Τούρκος Επιτελάρχης με πικρία πριν από λίγες ημέρες στον Αμερικανό ομόλογο του στην Άγκυρα.
Αντιμέτωπος με την αρνητική στάση της Δύσης, η Άγκυρα στρέφει την προσοχή της στο νέο «ανατολικό» μπλοκ. Προσεγγίζει εκ νέου την Ρωσία. Η Κ πληροφορείται ότι στην συνέχεια έρχονται νέα βήματα της τουρκικής διπλωματίας που αφορούν χώρες όπως το Ιράν και την Κίνα. Στην νέα περίοδο, ο «ευρωσκεπτικισμός», ο αντιμπεριαλισμός που στρέφεται κυρίως κατά του ΝΑΤΟ, καταγράφουν άνοδο στο πολιτικό πεδίο της Τουρκίας. Την ίδια στιγμή, έχοντας κατανοήσει την σημασία της απομόνωσης του στο εξωτερικό, ο Πρόεδρος Ερντογάν και το ΑΚΡ προσεγγίζει την τουρκική αντιπολίτευση για να εκπέμψει μήνυμα εθνικής ενότητας.
Ριψοκίνδυνα βήματα με απρόβλεπτα αποτελέσματα
Τα προαναφερόμενα βήματα της Άγκυρας είναι «ριψοκίνδυνα» και αφήνουν την Τουρκία αντιμέτωπη με απρόβλεπτα αποτελέσματα και επιπτώσεις σε διάφορα μέτωπα.
Στο εσωτερικό της χώρας, η έξαρση του εθνικισμού αποτελεί έναν κακό οιωνό για το μέλλον της χώρας. Ο συνδυασμός του τουρκικού εθνικισμού, του παντουρκισμού με το σουνιτικό Ισλάμ έρχεται να δώσει διαστάσεις στην αποξένωση των Κούρδων, των Αλεβίδων και άλλων εθνικών και θρησκευτικών ομάδων από το τουρκικό κράτος. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι αυτή η αποξένωση λαμβάνει διαστάσεις την στιγμή που συνεχίζονται οι σφοδρές συγκρούσεις των τουρκικών δυνάμεων με το κουρδικό κίνημα και σε μια συγκυρία που οι Κούρδοι αντάρτες προειδοποιούν για την εξάπλωση των συγκρούσεων σε ολόκληρη την χώρα.Την ίδια ώρα, κύκλοι της αλεβίδικης κοινότητας ξεκαθαρίζουν σε αυτό το μέσο την έντονη δυσαρέσκεια τους για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην χώρα τους. Ήδη σε αλεβίδικα γκέτο της Κωνσταντινούπολης, ομάδες της Αριστεράς έχουν κατέβει στους δρόμους και ετοιμάζονται να υψώσουν την φωνή τους.
Όπως στο εσωτερικό, έτσι και στο εξωτερικό της χώρας η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά ρίσκων. Σε προηγούμενο κείμενο μας είχαμε τονίσαμε ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα επιχειρήσει να επωφεληθεί στο έπακρον από το αντι-δυτικό κύμα που μεγεθύνεται στους κόλπους της τουρκικής κοινωνίας στον απόηχο του πραξικοπήματος. Με αυτό τον τρόπο θα επιχειρήσει να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος με την Δύση και τις ΗΠΑ. Αυτή η ριψοκίνδυνη στρατηγική δρομολογείται σε μια στιγμή που από τα σύνορα Ιράν-Ιράκ μέχρι τα παράλια της Αραβίας και της Ανατολικής Μεσογείου στην κυριολεξία μια ολόκληρη περιοχή έχει παραδοθεί στις «φλόγες».
Ο ενδοιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, το φλερτ της Τουρκίας με την Ρωσία, το Ιράν και άλλες δυνάμεις ενδέχεται να μας φέρει αντιμέτωπους με νέες περιπέτειες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οργανώσεις όπως η Αλ Κάϊντα και το Ισλαμικό Κράτος είναι πολιτικοί, κοινωνικοί-ταξικοί και στρατιωτικοί «ζωντανοί οργανισμοί» που βρίσκουν το κατάλληλο έδαφος για να διευρύνουν την ακτίνα δράσης τους την στιγμή που «εντατικοποιούνται» ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οι φιλοδοξίες των ημι-δικτατορικών καθεστώτων και κυβερνήσεων.
Αντί-υστερόγραφου
Ολοκληρώνω με μια προειδοποίηση που κατά την ταπεινή μου άποψη φέρει την δική της σημασία. Παρά την επικοινωνιακή εκστρατεία που εξαπολύει η άλλη πλευρά της Πράσινης Γραμμής, την επόμενη περίοδο έχουμε την υποχρέωση να παρακολουθήσουμε από κοντά τις εξελίξεις στην τ/κ κοινότητα, κυρίως σε συνδυασμό με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Έρχονται εξελίξεις που ενδέχεται να προκαλέσουν έκπληξη σε πολλές μερίδες της κοινωνίας μας.http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=246550
