08 Ιανουαρίου 2016

Το μεγάλο ατού του Πεκίνου

Η νέα πυρηνική πρόκληση της Βορείου Κορέας ήταν ένας αναμενόμενος αιφνιδιασμός. Το απομονωμένο δικτατορικό καθεστώς, που με δυσκολία μπορεί να αντιμετωπίσει τις επισιτιστικές ανάγκες του πληθυσμού, συντηρείται μόνο με την ένταση, την περιχαράκωση και τη διπλωματία των εκβιασμών. Για τις ΗΠΑ είναι αδύνατη και αδιανόητη οποιασδήποτε μορφής δυναμική ενέργεια ακόμη και ενίσχυσης της στρατιωτικής και ναυτικής της παρουσίας, καθώς δεν θα προκαλούσε μόνον ένταση με την Κίνα αλλά και σοβαρή περιπλοκή στις σχέσεις με τη Νότιο Κορέα.
Αντίθετα, το Πεκίνο προβάλλει ως ο παράγων που μπορεί είτε παρασκηνιακά είτε δημόσια να πιέσει αποτελεσματικά το παρανοϊκό καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν, όχι μόνον να εγκαταλείψει τις πυρηνικές προκλήσεις αλλά ή να δεχθεί μεταρρυθμίσεις και προσέγγιση με τη Σεούλ ή να διακινδυνεύσει εσωτερική ανατροπή με έναν συνδυασμό λαϊκής εξέγερσης και ανακτορικού πραξικοπήματος.

Η παραπάνω προοπτική, το Πεκίνο δηλαδή στον ρόλο του σπόνσορα της ενοποίησης της κορεατικής χερσονήσου, είναι για την Ουάσιγκτον και για το Τόκιο μια απειλή πολύ μεγαλύτερη από τις πυρηνικές «τρακατρούκες» του Κιμ Γιονγκ Ουν. Ενιαία Κορέα με «κουμπάρο» της ενοποίησης την Κίνα σημαίνει, στην καλύτερη για τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία περίπτωση, καθεστώς ουδετερότητας και στη χειρότερη, συμμαχία με το Πεκίνο. Τα σενάρια μιας ουδέτερης ενιαίας Κορέας απασχολούν ολοένα και συχνότερα ερευνητικά κέντρα στις ΗΠΑ με τελευταίο δείγμα γραφής σχετικό κείμενο εργασίας που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Council on Foreign Relations, του πιο έγκυρου φόρουμ προβληματισμού για θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Είναι σαφές ότι η απάντηση του Πεκίνου σε δυναμικές πολιτικές αμφισβήτησης των σχεδίων του για ειρηνική ενσωμάτωση της Ταϊβάν αλλά και των διεκδικήσεων κυριαρχίας στη Νότια Σινική Θάλασσα βρίσκεται στην κορεατική χερσόνησο. Η κινεζική ηγεσία μπορεί κατ' επιλογήν να προωθήσει μια αργή, σταδιακή πολιτική επανένωσης της Βορείου με τη Νότιο Κορέα ή να απειλήσει με μια εδώ και τώρα μεγάλη ανατροπή.
Το μήνυμα προς ΗΠΑ και Ιαπωνία είναι σαφές: μια αργή, σταδιακή και εξελικτική ενσωμάτωση της Ταϊβάν στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας κατά το μοντέλο του Χονγκ Κονγκ εγγυάται εξελίξεις στην Κορέα που ικανοποιούν τα συμφέροντα όλων των εμπλεκομένων. Αντίθετα, ψυχροπολεμική ένταση, αντικινεζικές συσπειρώσεις και πολύ περισσότερο θερμά επεισόδια στη Νότια Σινική Θάλασσα σημαίνουν ένα ντόμινο ανατροπών στην κορεατική χερσόνησο, με δεδομένη τη δυσμενή κατάληξη και για τις ΗΠΑ και για την Ιαπωνία.
kapopoulos@pegasus.gr