08 Ιανουαρίου 2016

Ισλαμική νομαρχία Κύπρος

|Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη-ΤΟ 2016 ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

Εάν η Κυβέρνηση Αναστασιάδη συνεχίζει να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται πάνω σε αυτή τη βάση, που αποκάλυψε για τους μη γνωρίζοντες αφελείς ο κύριος Ακιντζί, τότε πρέπει να ξέρουν οι Κύπριοι πολίτες και ο Ελληνισμός ευρύτερα, πως η Κύπρος θα μετατραπεί σε μια νέα Αλεξανδρέττα…
Η Κύπρος άντεξε τρεις χιλιετίες ξένων κατοχών και περιπετειών απειλής να χάσει την ελληνικότητά της, διετήρησε όρθια την ψυχή της ελληνικής της ταυτότητας και της ορθοδοξίας. Θα κινδυνεύσει η ύπαρξη και η πορεία της ως ελληνικού πολιτισμού σήμερα, την εποχή των διεκδικήσεων, των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων



Όλα δείχνουν πως το 2015 κλείνει με το σύνδρομο των Παρισίων, δηλαδή του φόβου, της ανησυχίας, της αγωνίας των Ευρωπαίων και των Βορειοαμερικανών, του δυτικού κόσμου εν γένει, που καλύπτει την ευρωπαϊκή ήπειρο, τη Βόρειο Αμερική, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τις Σκανδιναβικές χώρες, τη Μεσόγειο, τη Ρωσία και την Κίνα, όλες τις χώρες και τις περιοχές της υφηλίου που εντάσσονται στο παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο του δυτικού φιλελεύθερου καπιταλιστικού συστήματος.
Η επίθεση του Ισλάμ, που έχει ως αφετηρία του τον ISIS, απειλεί τη Μέση Ανατολή και τον κόσμο ολόκληρο με πλήγματα από την ασύμμετρη απειλή, που σημαίνει την ικανότητα των ισλαμιστών να πλήττουν χώρες της Δύσης, όχι μόνο χριστιανικές, αλλά και οικονομικά ενταγμένες στο καπιταλιστικό φιλελεύθερο σύστημα και τον τρόπο ζωής του δυτικού πολιτισμού, που αναφέρεται στον υλικό πολιτισμό, δηλαδή την παραγωγή και την κατανάλωση σε αφθονία αγαθών, όπου η καταναλωτική κοινωνία αποτελεί συστατικό γνώρισμα του δυτικού υλικού πολιτισμού.

Το ισλαμικό πλαίσιο ζωής, όπως το εκφράζουν οι εξτρεμιστές των ISIS, που αποτελούν μια αίρεση των σουνιτών και επομένως δεν αποτυπώνουν τη βούληση των μουσουλμάνων του κόσμου, αυτή η δύναμη του Ισλάμ παρά ταύτα θα μπορούσε να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε έναν Αρμαγεδδώνα συγκρούσεων όλων εναντίον όλων, με αποτέλεσμα να επέλθουν καταστροφικές εξελίξεις, που να απειλήσουν χώρες και λαούς με τον κίνδυνο της επιβίωσής τους και, κυρίως, να καταστρέψουν με τη χρήση των μέσων του 21ου αιώνα ό,τι οικοδόμησε η ανθρωπότητα σε επίπεδο ανάπτυξης και τεχνικής προόδου τον τελευταίο αιώνα και ιδιαιτέρως τις τελευταίες δεκαετίες.

Το πρόβλημα ασφάλειας, δηλαδή ανασφάλειας, είναι διάχυτο παντού σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και υποχρεώνει τα κράτη να ενισχύουν την οργάνωση της δημόσιας ασφάλειας και της κρατικής τους άμυνας, κατά τρόπο που να αγγίζει τα όρια της παραβίασης του δημοκρατικού πολιτεύματος και του ιδίου του κράτους δικαίου, διότι ακριβώς η οργανωμένη κοινωνία και η ανθρώπινη φύση θέτουν πολλές φορές πάνω από την ελευθερία και τα δικαιώματα, το δικαίωμα στην ζωή, στην επιβίωση, που προϋποθέτει ασφάλεια και άμυνα.

Η τεράστια και ανεξέλεγκτη ροή προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, την Τουρκία και την Ελλάδα προς την Ευρώπη, δεν δημιουργεί μόνο τον φόβο και την άρνηση του ξένου, την ενίσχυση της ταυτότητας και την απόρριψη της ετερότητας, αλλά ενδυναμώνει τον φόβο και την αγωνία για το μέλλον των κρατών τους, καθώς οι δυτικές κοινωνίες βλέπουν τι εσυνέβη στη Συρία και στο Ιράκ, πόσο εύκολα μπορεί να καταρρεύσουν κράτη, τα οποία ήσαν κάποτε ισχυρά, να διαλυθούν κοινωνίες και να χαθούν ζωές, να εξοντωθούν υπάρξεις χωρίς φυσικό θάνατο. Το γεγονός δηλαδή ότι κατεστράφησαν κράτη αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή και ταυτόχρονα δημιουργεί τις προϋποθέσεις αποδοχής συστημάτων ασφάλειας και άμυνας που βρίσκονται στα όρια της ομαλής συνταγματικής τάξης μερικές φορές.

Όμως, ταυτόχρονα, πρέπει να κάνει η Δύση την αυτοκριτική της, διότι, όπως είχαμε την ευκαιρία να τονίσουμε επανειλημμένα, η Συρία δεν κατεστράφη λόγω της δικτατορίας της οικογένειας Άσαντ. Η Μέση Ανατολή έχει μόνο δικτατορίες, αν εξαιρέσει κανείς τον Λίβανο και το Ισραήλ. Η επιλογή ήταν σταθερότητα, γιατί η δημοκρατία έχει άλλες προϋποθέσεις και δεν εφαρμόζεται ως πασπαρτού παντού και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι παραδοσιακές πολιτιστικές, κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες μιας χώρας. Εξάλλου η Δύση δεν χρησιμοποίησε τη δημοκρατία από πραγματικό ενδιαφέρον, αλλά ήταν το άλλοθι της επέμβασης στις χώρες της Μέσης Ανατολής.

Η Αραβική Άνοιξη κατέρρευσε, το καθεστώς Καντάφι επλήγη και εδιελύθη και στη θέση του κυβερνά η μαφία. Στη Συρία η αμερικανοτουρκική επέμβαση έφερε τους ISIS στην εξουσία απέναντι στον Άσαντ, ο οποίος σήμερα δίνει τη μάχη μαζί με τους Κούρδους και το σιιτικό καθεστώς της Βαγδάτης για την εξολόθρευση της ισλαμικής τρομοκρατίας των ISIS. Έχουμε, λοιπόν, και ένα πρόβλημα εμπιστοσύνης απέναντι στις ηγεσίες της Δύσης, οι οποίες τα τελευταία 20 χρόνια, όπου πήγαν έφεραν τον όλεθρο. Τώρα ετοιμάζουν και τη λύση του Κυπριακού στα πρότυπα των προηγουμένων επεμβάσεών τους, όπου, αν συμβεί το απευκταίο, θα διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της μετατροπής της Κύπρου σε ισλαμικό προτεκτοράτο της ισλαμικής κυβέρνησης της Άγκυρας.

Με δεδομένο ότι ο κόσμος περιφερειακά, αλλά και διεθνώς, βρίσκεται στη δίνη μιας θύελλας, η οποία προκαλείται από το Ισλαμικό Κράτος και που επιβεβαιώνει στην πράξη την πρόβλεψη Σάμουελ Χάντιγκτον περί Σύγκρουσης των Πολιτισμών, οι κίνδυνοι για την Κύπρο και την Ευρώπη είναι ορατοί και άμεσοι. Η διαφορά μεταξύ Κύπρου και άλλων κρατών της Ευρώπης, ακόμη και της Ελλάδος, βρίσκεται στο γεγονός ότι όλες οι άλλες κρατικές οντότητες προετοιμάζονται σε καθημερινή βάση και στο πλαίσιο μιας στρατηγικής οργάνωσης, ώστε η ασφάλειά τους να βρίσκεται διαρκώς στον υψηλότερο δυνατό βαθμό. Η ασφάλεια και η άμυνα των χωρών του δυτικού κόσμου που απειλούνται έχουν ως προϋπόθεσή τους τη σταθερότητα των κρατών τους ως πολιτικών συστημάτων.

Ωσάν να μην συμβαίνει τίποτα γύρω μας

Στην Κύπρο ωσάν να μην συμβαίνει τίποτα γύρω μας, υπακούοντας δουλοπρεπώς στις βουλές των ξένων που έχουν συνηθίσει να καθοδηγούν ηγετικές ομάδες μαριονέτες τους, να διαλύουν κράτη και να φεύγουν, συνεχίζουμε να συζητούμε με τον κύριο Ακιντζί και να μεθοδεύουμε στο πλαίσιο του σχεδίου των ξένων τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να οικοδομήσουμε αυτό που μας αποκάλυψε και το ξέραμε το φερέφωνο της Άγκυρας, Μουσταφά Ακιντζί, ένα στην πραγματικότητα τουρκικό προτεκτοράτο, το οποίο θα είναι στην πράξη μια ισλαμική δομή κράτους, όπως μετατρέπεται σταδιακά και η ίδια η Τουρκία.
Ο κύριος Ακιντζί, εκτός από τα άλλα, αφού επιβεβαίωσε τα περί συνέχισης των εγγυήσεων και διατήρησης των εποίκων ως πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, εποίκων των οποίων τον αριθμό δεν ξέρουμε, μπορεί να είναι και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, μας είπε πως η Τουρκία θα έχει τον έλεγχο και των φυσικών μας πόρων στη θάλασσα και θα εξαρτάται η Κύπρος, από την άποψη του ρεύματος και του νερού, από τη σταθερή διασύνδεσή της με την Άγκυρα.

Εάν η Κυβέρνηση Αναστασιάδη συνεχίζει να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται πάνω σε αυτή τη βάση, που αποκάλυψε για τους μη γνωρίζοντες αφελείς ο κύριος Ακιντζί, τότε πρέπει να ξέρουν οι Κύπριοι πολίτες, και ο Ελληνισμός ευρύτερα, πως η Κύπρος θα μετατραπεί σε μια νέα Αλεξανδρέττα, δηλαδή σε μια νομαρχία της Άγκυρας με ισλαμικό προσανατολισμό. Το 2016 θα είναι η πιο κρίσιμη χρονιά για τον κυπριακό Ελληνισμό, όχι μόνο των τελευταίων δεκαετιών, αλλά των τελευταίων αιώνων. Πρέπει να υπενθυμίσουμε πως η Κύπρος άντεξε τρεις χιλιετίες ξένων κατοχών και περιπετειών απειλής να χάσει την ελληνικότητά της, διετήρησε όρθια την ψυχή της ελληνικής της ταυτότητας και της ορθοδοξίας. Θα κινδυνεύσει η ύπαρξη και η πορεία της ως ελληνικού πολιτισμού σήμερα, την εποχή των διεκδικήσεων, των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗΣ
Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής
Κοσμήτορας Σχολής Διεθνών Σπουδών,
Επικοινωνίας και Πολιτισμού
Παντείου Πανεπιστημίου

www.sigmalive.com