Σπύρος Λίτσας-Είναι καιρός να επιστρέψουμε σε ορθολογική αποτίμηση των δεδομένων
Ενα από τα αγαπημένα «χόμπι» των Ελλήνων είναι η απαξίωση του
εγχώριου πολιτικού συστήματος. Δεν καυτηριάζονται απλώς τα κακώς
κείμενα, αλλά πραγματώνονται συνολικοί αφορισμοί εναντίον θεσμών και
προσώπων.
Θεωρώ ότι αρκετά έχουμε αυτομαστιγωθεί σε αυτόν εδώ τον τόπο. Αρκετά έχουμε ζητήσει συγχώρεση για αμαρτήματα μεταφυσικά ή πραγματικά. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έχουμε πιστέψει ότι πάνω μας «πέφτει η οργή των θεών». Είναι καιρός να επιστρέψουμε σε μια ορθολογική αποτίμηση των δεδομένων.
Είναι αλήθεια ότι το πολιτικό σύστημά μας δεν πατά σταθερά στα πόδια του -όπως γράφω καιρό, εξαιτίας των θεσμικών παραλείψεων της Πολιτείας και όχι λόγω προσώπων- αλλά, όταν χρειάζεται, δείχνει και αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα.
Δείτε, για παράδειγμα, τον μέχρι σήμερα υποδειγματικό τρόπο που κυβέρνηση και αντιπολίτευση -μείζονα και ελάσσονα (εξαιρώ ασφαλώς τους υμνητές του μίσους)- χειρίζονται το εξαιρετικά δύσκολο και φοβερά απαιτητικό ζήτημα του Προσφυγικού. Εξαιτίας της στάσης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, καθώς βέβαια και εξαιτίας της μεγάλης αγκαλιάς της ελληνικής κοινωνίας που έχει καταγεγραμμένα στην ιστορική μνήμη της την προσφυγιά και τον κατατρεγμό, όχι μόνο δεν έχουμε φαινόμενα ρατσισμού, αλλά η πλειονότητα των Ελλήνων με το πενιχρό πλέον εισόδημα μαζεύει ό,τι μπορεί και το προσφέρει στους συνανθρώπους μας από τη Συρία.
Η στάση της ελληνικής Πολιτείας οφείλει να προβληθεί και ασφαλώς να επιβεβαιωθούν οι προσπάθειες της κυβέρνησης αλλά και του συνόλου του πολιτικού κόσμου, που δεν κάνει στείρα αντιπολίτευση πάνω στις εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές που προσπαθούν να γλιτώσουν από τα χημικά του Ασαντ, από τη μια, και το μαχαίρι του εκτελεστή του ISIS, από την άλλη. Και επιτέλους πρέπει κι εμείς να αισθανθούμε υπερήφανοι, γιατί με τη στάση μας για άλλη μία φορά δείχνουμε σε όλη την Ευρώπη γιατί εδώ, σε αυτόν τον τόπο, «κακιά σκουριά δεν πιάνει».
Αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση κατόρθωναν να περάσουν αυτή τη στάση σε όλα τα μείζονα ζητήματα που διαμορφώνουν την υψηλή στρατηγική μας και επηρεάζουν καταλυτικά την πυξίδα μας ως συλλογική οντότητα, αν τα μεγάλα και τα σημαντικά έμεναν εκτός της καθημερινής πολιτικής τριβής, τότε η χώρα μας όχι μόνο θα κατάφερνε πολύ γρήγορα να αποκαταστήσει το πληγωμένο κύρος και το γόητρό της, αλλά και θα σηματοδοτούνταν το γύρισμα της πυξίδας προς την άλλη πλευρά του ιστορικού χρόνου. Μπράβο σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, λοιπόν, για την υπεύθυνη στάση τους και για τον ορθολογισμό τους γύρω από το Προσφυγικό και ως πολίτες αναμένουμε ανάλογες προσεγγίσεις σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που διαπερνούν το διεθνές status μας αλλά και την ενδοκρατική υπόστασή μας.
Σπύρος Λίτσας
Θεωρώ ότι αρκετά έχουμε αυτομαστιγωθεί σε αυτόν εδώ τον τόπο. Αρκετά έχουμε ζητήσει συγχώρεση για αμαρτήματα μεταφυσικά ή πραγματικά. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έχουμε πιστέψει ότι πάνω μας «πέφτει η οργή των θεών». Είναι καιρός να επιστρέψουμε σε μια ορθολογική αποτίμηση των δεδομένων.
Είναι αλήθεια ότι το πολιτικό σύστημά μας δεν πατά σταθερά στα πόδια του -όπως γράφω καιρό, εξαιτίας των θεσμικών παραλείψεων της Πολιτείας και όχι λόγω προσώπων- αλλά, όταν χρειάζεται, δείχνει και αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα.
Δείτε, για παράδειγμα, τον μέχρι σήμερα υποδειγματικό τρόπο που κυβέρνηση και αντιπολίτευση -μείζονα και ελάσσονα (εξαιρώ ασφαλώς τους υμνητές του μίσους)- χειρίζονται το εξαιρετικά δύσκολο και φοβερά απαιτητικό ζήτημα του Προσφυγικού. Εξαιτίας της στάσης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, καθώς βέβαια και εξαιτίας της μεγάλης αγκαλιάς της ελληνικής κοινωνίας που έχει καταγεγραμμένα στην ιστορική μνήμη της την προσφυγιά και τον κατατρεγμό, όχι μόνο δεν έχουμε φαινόμενα ρατσισμού, αλλά η πλειονότητα των Ελλήνων με το πενιχρό πλέον εισόδημα μαζεύει ό,τι μπορεί και το προσφέρει στους συνανθρώπους μας από τη Συρία.
Η στάση της ελληνικής Πολιτείας οφείλει να προβληθεί και ασφαλώς να επιβεβαιωθούν οι προσπάθειες της κυβέρνησης αλλά και του συνόλου του πολιτικού κόσμου, που δεν κάνει στείρα αντιπολίτευση πάνω στις εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές που προσπαθούν να γλιτώσουν από τα χημικά του Ασαντ, από τη μια, και το μαχαίρι του εκτελεστή του ISIS, από την άλλη. Και επιτέλους πρέπει κι εμείς να αισθανθούμε υπερήφανοι, γιατί με τη στάση μας για άλλη μία φορά δείχνουμε σε όλη την Ευρώπη γιατί εδώ, σε αυτόν τον τόπο, «κακιά σκουριά δεν πιάνει».
Αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση κατόρθωναν να περάσουν αυτή τη στάση σε όλα τα μείζονα ζητήματα που διαμορφώνουν την υψηλή στρατηγική μας και επηρεάζουν καταλυτικά την πυξίδα μας ως συλλογική οντότητα, αν τα μεγάλα και τα σημαντικά έμεναν εκτός της καθημερινής πολιτικής τριβής, τότε η χώρα μας όχι μόνο θα κατάφερνε πολύ γρήγορα να αποκαταστήσει το πληγωμένο κύρος και το γόητρό της, αλλά και θα σηματοδοτούνταν το γύρισμα της πυξίδας προς την άλλη πλευρά του ιστορικού χρόνου. Μπράβο σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, λοιπόν, για την υπεύθυνη στάση τους και για τον ορθολογισμό τους γύρω από το Προσφυγικό και ως πολίτες αναμένουμε ανάλογες προσεγγίσεις σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που διαπερνούν το διεθνές status μας αλλά και την ενδοκρατική υπόστασή μας.
Σπύρος Λίτσας
