13 Σεπτεμβρίου 2015

Η επέλαση της βαρβαρότητας

Του Μάριου Πουλλάδου-ΑΠΟ τις πιο πλούσιες τρομοκρατικές οργανώσεις η ISIS. Το κενό ισχύος από την άτακτη αποχώρηση των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή έθρεψε το ΙΚ. Η  ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση θα αποτελέσει τον Δούρειο Ίππο για όλα τα κράτη της Δύσης, με τους ακραίους ισλαμιστές να οραματίζονται «πανδαιμόνιο» στην Ευρώπη

Ο Μπαγκντάντι στηρίζεται από μια σειρά συμβούλων με άμεση πρόσβαση σε αυτόν. Τα μέλη αυτού του συμβουλίου τού παρέχουν βοήθεια για να χειριστεί τις υπάρχουσες θρησκευτικές διαφορές, να εκτελέσει εντολές και να διασφαλίσει ότι οι πολιτικές συμβαδίζουν με τους κανόνες του Ισλαμικού Κράτους.
«Υπουργικό» Συμβούλιο
Αποτελείται από ισλαμιστές αξιωματούχους που επιβλέπουν τα τμήματα χρηματοδότησης, ασφάλειας, μέσων μαζικής ενημέρωσης, των φυλακισμένων και της επιστράτευσης.

Τοπικοί αρχηγοί
Τουλάχιστον δώδεκα αντιπρόσωποι σε όλη τη Συρία και το Ιράκ αναφέρουν στον αναπληρωτή της κάθε χώρας. Πολλοί από αυτούς τους αξιωματούχους ήταν αξιωματικοί του ιρακινού στρατού κατά τη διάρκεια της θητείας του Σαντάμ Χουσεΐν.

Αρχηγός
Ο Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, ο αυτοαποκαλούμενος χαλίφης της ISIS, έχει δύο υπαρχηγούς. Ο ένας είναι υπεύθυνος για τη Συρία και ο άλλος για το Ιράκ.

«Η ΑΜΕΡΙΚΗ δεν είχε υποστεί καθόλου προσωπικό κόστος από την κρίση, ενώ η Ευρώπη, η οποία ακολούθησε τυφλά ακολούθησε τις οδηγίες των ΗΠΑ, είχε υποστεί βαρύ τίμημα», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναφορικά με την λαθρομετανάστευση.

Το ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης δημιούργησε αρχικά την ελπίδα για μια πορεία εκδημοκρατισμού των αραβικών κρατών. Εντούτοις, όπως μάταια αποδείχθηκε στη συνέχεια, η Αραβική Άνοιξη όχι μόνο δεν οδήγησε προς τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά αντίθετα συνέβαλε προς την περαιτέρω αποσταθεροποίηση των χωρών που βίωσαν αυτές τις επαναστατικές διαδικασίες.
Επιπλέον, η άτακτη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ και η προσπάθεια των δυτικών αλλά και της Τουρκίας για ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία μέσω εξοπλισμού ριζοσπαστικών ομάδων της αντιπολίτευσης δημιούργησε ένα κενό ισχύος, το οποίο εκμεταλλεύθηκαν ακραίες ισλαμιστικές ομάδες για να εδραιώσουν την παρουσία τους στην περιοχή. Το μίσος από πλευράς φανατικών μουσουλμάνων για τη δυτική επέμβαση στις αραβικές χώρες εξέθρεψε και γιγάντωσε «το τέρας των τεράτων», που ακούει στο όνομα ISIS ή αλλιώς Ισλαμικό Κράτος.Έκτοτε, από τη στιγμή της εμφάνισης και δράσης της ομάδας αυτής, η ανθρωπότητα παρακολουθεί με φρίκη όσα καθημερινά μεταδίδουν τα ΜΜΕ, ανήμπορη μέχρι στιγμής να αντιδράσει. Αποκεφαλισμοί, καταστροφή πολιτιστικών μνημείων, ακρωτηριασμοί, δημόσιες μαζικές εκτελέσεις συνθέτουν το σκηνικό του τρόμου από την επέλαση του ΙΚ.Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και το τεράστιο κύμα μετανάστευσης που κατακλύζει ολόκληρη την Ευρώπη, με τη γεωπολιτική του «λαθραίου» να γίνεται εργαλείο στα χέρια των ακραίων ισλαμιστών που ζητούν εκδίκηση. Στην παρούσα ανάλυση θα γίνει μια προσπάθεια παρουσίασης της δομής και δράσης του Ισλαμικού κράτους, καθώς επίσης και των επιπτώσεων που έχει αυτή στο μείζον μεταναστευτικό ζήτημα.

Η δομή της οργάνωσης
Το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στη Συρία έχει μια αυστηρή δομή, που περιλαμβάνει πολλές λειτουργίες και δικαιοδοσίες. Πολλοί από τους ηγέτες του είναι πρώην αξιωματικοί του διαλυμένου στρατού του Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος αύξησε τη στρατιωτική τους εκπαίδευση χρησιμοποιώντας τρομοκρατικές μεθόδους στα χρόνια της αντίστασης κατά των αμερικανικών στρατευμάτων.
Στην κορυφή της οργάνωσης βρίσκεται ο αυτοανακηρυχθείς ηγέτης όλων των μουσουλμάνων Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, ο οποίος διάλεξε ως αναπληρωτές του ανθρώπους που ο ίδιος συνάντησε ενόσω βρισκόταν φυλακισμένος στο αμερικανικό στρατόπεδο Μπούκα πριν από περίπου μια δεκαετία. Οι ακόλουθοι του Μπαγκντάντι αποτελούνται από 12 εκτελεστικούς συμβούλους ή τοπικούς άρχοντες, ένα συμβούλιο πολέμου που αποτελείται από τρία άτομα και οκτώ άλλους που διαχειρίζονται διάφορα χαρτοφυλάκια, όπως αυτό της χρηματοδότησης, των φυλακισμένων και της επιστράτευσης.Η εκτελεστική εξουσία της κυβέρνησης αλ-Μπαγκντάντι, γνωστή και ως «Al Imara», αποτελείται από τον ίδιο τον Αλ-Μπαγκντάντι, τους συμβούλους του ιδιαίτερου γραφείου του και δύο ανώτερους αξιωματούχους. Σύμφωνα με αμερικανικά έγγραφα, οι ηγέτες του Ισλαμικού Κράτους έχουν αυξημένες στρατιωτικές ικανότητες με τελειοποιημένες τρομοκρατικές τεχνικές, ενώ διαθέτουν επίσης βαθιά γνώση των τοπικών συνθηκών. Το Ισλαμικό Κράτος είναι στην πραγματικότητα ένα υβρίδιο τρομοκρατίας και στρατού.

Η αποκάλυψη του τέρατος
Η οργάνωση ISIS, η οποία αυτοαποκαλείται Ισλαμικό Κράτος, έγινε γνωστή στην παγκόσμια κοινή γνώμη τον Ιούνιο του 2014, όταν οι μαχητές της κατέλαβαν τη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, αφού μετακίνησαν τη βάση τους από τη Συρία στο Ιράκ. Ο ιρακινός στρατός υποχώρησε και ο Μπαγκντάντι κήρυξε ουσιαστικά το χαλιφάτο, ή αλλιώς το Ισλαμικό Κράτος, διαγράφοντας τα σύνορα και επιβάλλοντας ταυτόχρονα δικούς του ισλαμικούς νόμους στην επικράτεια που έθεσε υπό τον έλεγχό του.Η επιτυχία της ISIS άρχισε να θορυβεί τόσο την Αμερική όσο και τους περιφερειακούς αξιωματούχους ασφαλείας, οι οποίοι συνειδητοποίησαν ότι έχουν απέναντί τους κάτι περισσότερο από ένα παραδοσιακό στρατό. Η ακραία ισλαμική ομάδα άρχισε να λαμβάνει επίσης την υποστήριξη και από άλλες ένοπλες σουνιτικές ομάδες και πρώην μέλη του αραβοσοσιαλιστικού κόμματος Μπάαθ της Συρίας, κόμματος το οποίο αντιδρούσε στην απώλεια του καθεστώτος Άσαντ.

Έλεγχος επικράτειας
Το ισλαμικό μόρφωμα επεκτάθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα ταχύτατα, καταλαμβάνοντας πόλεις και χωριά του Ιράκ και της Συρίας κοντά σε μεγάλες οδούς εφοδιασμού, σε υποδομές ζωτικής σημασίας και στα σημεία διέλευσης των συνόρων. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το Ισλαμικό Κράτος προσπάθησε να εδραιώσει τον έλεγχό του κατά μήκος των συνόρων μεταξύ του Ιράκ και της Συρίας, ενώ κατά διαστήματα αντιμετώπισε ορισμένες οπισθοδρομήσεις στο Ιράκ, όταν αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές βοήθησαν ιρακινές και κουρδικές δυνάμεις να διεκδικήσουν εκ νέου το φράγμα της Μοσούλης και την πόλη του Τουρκμενιστάν Αμερλί.

Πηγές χρηματοδότησης
Η εκμετάλλευση από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που ελέγχει στην περιοχή ελέγχου του το Ισλαμικό Κράτος, και συγκεκριμένα τα έσοδα από το πετρέλαιο, έχουν αναδείξει την οργάνωση ως μια από τις πλουσιότερες τρομοκρατικές ομάδες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οι ειδικοί εκτιμούν την αξία απολαβών από τα κοιτάσματα πετρελαίου και τα διυλιστήρια που έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους στο Ιράκ και τη Συρία σε 1 εκατομμύριο έως 2 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα.
Η ISIS ελέγχει πολλά από τα ανατολικά κοιτάσματα πετρελαίου της Συρίας, ενώ από τον Ιούλιο του 2014 πήρε υπό τον έλεγχό της το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου της χώρας, Ομάρ, το οποίο παράγει περίπου 30.000 βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα, όταν βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους οι ισλαμιστές επεκτείναν τις επιθέσεις τους σε πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές του Ιράκ και τον Αύγουστο κατέλαβαν μια κουρδική περιοχή, που τους έδωσε πρόσβαση σε περισσότερα κοιτάσματα πετρελαίου. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι ιρακινές πετρελαιοπηγές υπό έλεγχο της ISIS μπορούν να παράγουν 25.000 με 40.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, αριθμός που αξίζει τουλάχιστον 1.2 εκατομμύρια δολάρια.

 Διακυβέρνηση του φόβου
Με το που καταλαμβάνει μια πόλη η ISIS, διατηρεί τις υφιστάμενες υπηρεσίες, κάνοντας ωστόσο χρήση ωμής βίας, με σκοπό να επιβάλει το όραμά της για τη δημιουργία ενός φονταμενταλιστικού ΙΚ. Η θρησκευτική αστυνομία διασφαλίζει ότι κατά τη διάρκεια των μουσουλμανικών εορτών τα μαγαζιά παραμένουν κλειστά και οι γυναίκες θα καλύπτουν τα μαλλιά τους, αποφεύγοντας την έκθεση σε δημόσια θέα. Οι δημόσιοι χώροι περιβάλλονται με βαριές μεταλλικές περιφράξεις, με τις μαύρες σημαίες της ISIS να τοποθετούνται σε περίοπτη θέση για να είναι ορατές. Οι άνθρωποι που κατηγορούνται για ανυπακοή του ισλαμικού νόμου τιμωρούνται με δημόσιες εκτελέσεις ή ακόμη και με ακρωτηριασμούς. Την ίδια στιγμή, το ΙΚ ελέγχει τη λειτουργία των αγορών, των αρτοποιείων και των πρατηρίων καυσίμων.

Ύποπτος εξοπλισμός
Το Ισλαμικό κράτος έχει κλέψει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε όπλα και εξοπλισμό από το Ιράκ και τις συριακές στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Επίσης, έχει υποκλέψει οπλισμό ο οποίος προοριζόταν για τις ομάδες των ανταρτών της Συρίας από ξένες κυβερνήσεις. Σύμφωνα με δημοσίευμα των «New York Times», η ιδιωτική εταιρεία Conflict Armament Research, που είναι επιφορτισμένη με την παρακολούθηση των φορτηγών τα οποία μεταφέρουν φορητά όπλα και ρουκέτες, έχει εντοπίσει σε έρευνά της ότι πολλά από τα όπλα που χρησιμοποιούν οι τζιχαντιστές έχουν παρασχεθεί από τη Σαουδική Αραβία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτά τα όπλα βρίσκονται επίσης στα χέρια των παράνομων σιιτικών δυνάμεων στο Ιράκ, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες τα παρείχαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες προς υποστήριξη των δυνάμεων τους κατά τη διάρκεια της μακράς κατοχής τους. Κατά καιρούς, διάφορα αραβικά ΜΜΕ, κυρίως από το Ιράν, ισχυρίζονται ότι το Ισλαμικό Κράτος εξοπλίζεται έμμεσα και από τις ΗΠΑ - αλλά μόνο εκείνοι που συνεργάζονται με το Πεντάγωνο. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2014 ο Ιρακινός βουλευτής Ματζίντ αλ-Γκχάουι δήλωσε ότι αμερικανικό αεροσκάφος παρέδωσε όπλα και εξοπλισμό στην ISIS νοτιοανατολικά του Τικρίτ, που βρίσκεται στην επαρχία Σαλαχουντίν.

 Η παραδοχή των Αμερικανών
Παράλληλα, ο γερουσιαστής του Κεντάκι Ράντ Πολ παραδέχτηκε πέρυσι στο CNN τα εξής: «Νομίζω ότι πρέπει πρώτα να καταλάβουμε πώς φτάσαμε εδώ. Θεωρώ ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους η ISIS απέκτησε θάρρος είναι επειδή έχουμε εξοπλίσει τους συμμάχους της. Έχουμε συμμαχήσει με την ISIS στη Συρία». Τον Σεπτέμβριο από το βήμα της Γερουσίας ο ίδιος Γερουσιαστής δήλωσε: «Η επέμβαση (των ΗΠΑ) δημιούργησε το χάος. Αυτοί που επιθυμούν απεριόριστη επέμβαση και μεταφορά στρατευμάτων επί του εδάφους, ας θυμηθούν ότι οι επονομαζόμενοι «μαχητές της ειρήνης» στη Λιβύη, τη Συρία και το Ιρακ είναι σύμμαχοι και συνδέονται με τους απαγωγείς και δολοφόνους τζιχαντιστές».Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) πιστεύει ότι το Ισλαμικό Κράτος διαθέτει μεταξύ 20.000 και 31.500 μαχητών στο Ιράκ και στη Συρία, ενώ εκτιμάται ότι 15.000 από τους τζιχαντιστές αποτελούν επιστρατεύσεις του εξωτερικού. Το μεγαλύτερο μπλοκ των ξένων μαχητών προέρχονται από κοντινές μουσουλμανικές χώρες, όπως η Τυνησία, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία. Μικρότερες ομάδες προέρχονται από μακρινές χώρες όπως το Βέλγιο, η Κίνα, η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ.

Πικρές αλήθειες από Πούτιν
Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατηγόρησε πρόσφατα ότι υπεύθυνη για την κρίση μετανάστευσης στη Μέση Ανατολή είναι η Αμερική. Ο ίδιος κατηγόρησε επίσης και τα ευρωπαϊκά κράτη για αντιγραφή των προσπαθειών των ΗΠΑ για εξάπλωση της δημοκρατίας, γεγονός που οδήγησε, όπως είπε, στη σημερινή έξοδο των ανθρώπων που σαρώνουν όλη την ΕΕ. Σύμφωνα με το EurActiv, κατά την εμφάνισή του στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ μεταξύ 3-5 Σεπτεμβρίου, ο Πούτιν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι είχε προβλέψει τη σημερινή κρίση.
«Νομίζω ότι αυτή είναι μια εντελώς αναμενόμενη κρίση», δήλωσε ο Ρώσος Πρόεδρος για το μεταναστευτικό, προσθέτοντας: «Εμείς στη Ρωσία λέμε, και έχω πει και εγώ, ότι θα υπάρξουν μεγάλης κλίμακας προβλήματα, αν οι λεγόμενοι δυτικοί εταίροι μας επιδιώξουν μια τέτοια λανθασμένη πολιτική, ιδιαίτερα στην εξωτερική πολιτική, στις περιοχές του μουσουλμανικού κόσμου στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Συνεχίζουν να συμμετέχουν σε μια τέτοια πολιτική.
Τι είδους πολιτική είναι αυτή; Πρόκειται για την επιβολή των δικών τους προτύπων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα ιστορικά, θρησκευτικά, εθνικά, πολιτιστικά χαρακτηριστικά των περιοχών αυτών. Αυτό είναι πρωτίστως μια πολιτική των Αμερικανών εταίρων μας». Ο Πούτιν δήλωσε επίσης ότι ο ίδιος έμεινε έκπληκτος από την κριτική των ΗΠΑ για τον χειρισμό της μεταναστευτικής κρίσης από την Ευρώπη, την οποία οι ίδιες (ΗΠΑ) έχουν δημιουργήσει. Η Αμερική, τόνισε, δεν είχε υποστεί καθόλου προσωπικό κόστος από την κρίση, ενώ η Ευρώπη, η οποία «τυφλά ακολούθησε τις οδηγίες των ΗΠΑ,» είχε υποστεί βαρύ τίμημα.

Ο ρόλος της Τουρκίας
Αξίζει να σημειωθεί ότι μια από τις βασικές χώρες που ευθύνεται για την εκκόλαψη του Ισλαμικού Κράτους είναι η νεο-οθωμανική Τουρκία. Η ανοχή και έμμεση υποστήριξη που έδειξε προς την οργάνωση όλο το προηγούμενο διάστημα, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα νεο-οθωμανικά της οράματα, λειτούργησε τελικά ως μπούμερανγκ, αφού η συνεργασία της με τις ΗΠΑ για αναχαίτιση των ισλαμιστών που πέρασαν στην επικράτειά της, επέφεραν το μίσος από πλευράς τζιχαντιστών, που απειλούν πλέον και την ίδια την Τουρκία.
Ωστόσο, μέχρι και αυτή την εβδομάδα, ο Ερντογάν δήλωσε δημόσια ότι θεωρεί το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα ως μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα του, παρά το Ισλαμικό Κράτος. Η διπλοπροσωπία αυτή του Ερντογάν και του ισλαμικού AKP άρχισε ήδη να γίνεται αντιληπτή από τη Δύση, αλλά και τη Ρωσία, οι οποίες δεν βλέπουν πλέον στο πρόσωπο της Τουρκίας έναν αξιόπιστο σύμμαχο, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στο μέλλον.

Ο Δούρειος Ίππος της λαθρομετανάστευσης
Την περασμένη βδομάδα, ο Ισπανός υπουργός Εσωτερικών Χόρχε Φερνάντεζ Ντίαζ δήλωσε πως οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτος μπορεί να βρίσκονται ανάμεσα στους χιλιάδες μετανάστες που φτάνουν σε ευρωπαϊκό έδαφος, αφού, σύμφωνα με μια ανώνυμη πηγή, περίπου 4.000 μυστικοί τρομοκράτες του ΙΚ έχουν φτάσει σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, προσποιούμενοι τους μετανάστες. «Το Ισλαμικό Κράτος έχει εξαπολύσει μια απειλή υπό αυτή την άποψη εδώ και καιρό. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για ευνόητους λόγους. Είναι μια πραγματικότητα που οι υπουργοί Εσωτερικών πρέπει να έχουν λάβουν υπόψη», δήλωσε ο Ντίαζ στους δημοσιογράφους. Παράλληλα, Γερμανοί και Ούγγροι αξιωματούχοι έχουν παραδεχθεί ότι μέχρι τώρα είναι πιθανό να έχουν αφιχθεί εξτρεμιστές μαχητές σε κράτη-μέλη της ΕΕ, που παρουσιάζονται ως πρόσφυγες. Όπως μετέδωσε την Τετάρτη η ουγγρική τηλεόραση, ειδικές δυνάμεις της χώρας εντόπισαν τουλάχιστον δύο τρομοκράτες που εισήλθαν στη δυτική Ευρώπη μέσω των λογαριασμών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Την ίδια άποψη συμμερίζεται και ο επικεφαλής της γερμανικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών (BND) Γκέρχαρντ Σίντλερ, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα πως δεν μπορεί να αποκλειστεί «εντελώς» ότι τρομοκράτες του ΙΚ μπορεί να εισέλθουν στη Γερμανία παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους σαν πρόσφυγες.

Η γεωπολιτική του λαθραίου
Σύμφωνα με την προπαγάνδα της ISIS, η οργάνωση έχει λεπτομερή σκοπό να χρησιμοποιήσει τη Λιβύη ως βάση, προκειμένου να δημιουργήσει «πανδαιμόνιο» στην Ευρώπη, διαμέσου πειρατικών επιδρομών από τα πλοία των μεταναστών που διασχίζουν τη Μεσόγειο. Ο αποκεφαλισμός 21 χριστιανών Κοπτών τον Φεβρουάριο στα παράλια της Λιβύης καταδεικνύει ότι η ISIS βρίσκεται στο κατώφλι της Ευρώπης. Υποστηρικτής του ΙΚ, σε γραπτό διαδικτυακό μήνυμα που δημοσίευσε η εφημερίδα «Independent», αποκάλεσε τη Λιβύη ως «στρατηγικό πέρασμα για το Ισλαμικό Κράτος», ανακοινώνοντας παράλληλα την «ευλογημένη επέκταση» του Χαλιφάτου και στη Βόρειο Αφρική.
Σύμφωνα με το κείμενο το οποίο μεταφράστηκε από τη δεξαμενή σκέψης Quilliam Foundation: «Η Λιβύη διαθέτει μεγάλη ακτογραμμή και φαίνεται από τη νότια ακτή των Σταυροφόρων (Ευρώπη), την οποία μπορεί κανείς να φτάσει με μια υποτυπώδη βάρκα. Ο αριθμός των παράνομων μεταναστών προς αυτούς είναι τεράστιος, και εκτιμάται ότι φτάνει μέχρι τα 500 άτομα την ημέρα. Σύμφωνα με πολλούς [μετανάστες], είναι εύκολο να περάσει κανείς τα σημεία ελέγχου φτάνοντας στις πόλεις», αναφέρει ανακοίνωση, προσθέτοντας τα εξής συγκλονιστικά: «Αν αυτό μπορούσε, έστω εν μέρει, να αξιοποιηθεί στρατηγικά, ενδέχεται να υπάρξει πανδαιμόνιο σε ολόκληρη τη νότια Ευρώπη. Θα μπορούσε επίσης να υπάρξει κλείσιμο των ναυτιλιακών γραμμών μέσω στόχευσης των πλοίων των σταυροφόρων».

Λαθρομετανάστευση, τρομοκρατία και μέτρα πρόληψης
Ερωτηθείς από τη «Σημερινή» κατά πόσον υπάρχει διασύνδεση μεταξύ μετανάστευσης και τρομοκρατίας, ο Ειδικός σε θέματα Ασφάλειας και Πληροφοριών Νικόλας Στυλιανού δήλωσε: «Η διασύνδεση της μεταναστευτικής κρίσης και της πιθανότητας εκδήλωσης τρομοκρατικής ενέργειας είναι υπαρκτός κίνδυνος, υπό την έννοια του ότι δύνανται στοιχεία που διατηρούν σχέση με εξτρεμιστικές οργανώσεις, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, να εισέλθουν υπό τον μανδύα του πρόσφυγα εντός κυπριακού εδάφους.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις Υπηρεσίες Πληροφοριών και τις δομές ασφάλειας του κράτους (εκτός αν το συγκεκριμένο ακραίο στοιχείο αποτελεί επιφανές στέλεχος εξτρεμιστικής οργάνωσης, οπότε και θα παρακολουθείται και θα συλληφθεί) να γνωρίζουν κατά πόσον άτομα που καταφθάνουν ως πρόσφυγες αποτελούν ήδη, ή πρόκειται να αποτελέσουν, φορείς τρομοκρατικής ενέργειας, είτε στην Κύπρο είτε σε άλλη χώρα της Δύσης.Δεν εγείρεται πλέον η ερώτηση αν υπάρχουν sleeper cells (θύλακες τρομοκρατίας «εν υπνώσει») ή άτομα που διάκεινται θετικά σε τρομοκρατικές οργανώσεις, στη Δύση ή γενικά στις χώρες του παγκοσμίου Βορρά. Υπάρχουν, και βάσει αυτής της υπόθεσης πρέπει να ενεργούμε.Τέτοια δίκτυα ενδεχομένως να υφίστανται και εντός κυπριακής επικράτειας. Το ζήτημα είναι ότι τα άτομα που αποτελούν τα sleeper cells έχουν αλλάξει ρόλους (από καθαρά υποστηρικτικούς: χρηματοδότηση, υποστήριξη, απόκτηση οπλισμού, ζητήματα διοικητικής μέριμνας, σε ολοένα και πιο ενεργούς και επιχειρησιακούς ρόλους, περνώντας στο στάδιο του σχεδιασμού και της προετοιμασίας τρομοκρατικών πράξεων. Το ερώτημα που τίθεται, πλέον, είναι όχι το αν (θα λάβει χώρα τρομοκρατική ενέργεια), αλλά το "πώς" και το "πότε".Η τρομοκρατία έχει αλλάξει φύση, με αυτο-ριζοσπαστικοποιούμενα άτομα, που δρουν χωρίς υποστήριξη ευρύτερου δικτύου, δύνανται να εκτελούν επιθέσεις με απλά εργαλεία και προϊόντα ελάχιστης προετοιμασίας, που βρίσκονται διαθέσιμα στην αγορά, όπως δεικνύουν αρκετά παραδείγματα από το πρόσφατο παρελθόν».

Ερωτηθείς επίσης για μέτρα προφύλαξης που μπορεί να λάβει η Κυπριακή Δημοκρατία, ο κ. Στυλιανού δήλωσε: «Ενδεικτικά, η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να κάνει τα εξής:1) Διατήρηση στενής συνεργασίας σε ζητήματα πληροφοριών με Υπηρεσίες Πληροφοριών φίλων χωρών της περιοχής, προς βελτίωση της ικανότητας της Δημοκρατίας για αποτροπή εισόδου πιθανών τρομοκρατών, υπό την κάλυψη προσφυγικών ρευμάτων.2) Διατήρηση ικανού δικτύου πληροφόρησης εντός της μουσουλμανικής κοινότητας, προς ανίχνευση και παρακολούθηση πιθανής εκδήλωσης τάσεων προς ριζοσπαστισμό.3) Βελτίωση δυνατότητας εντοπισμού της προεπιχειρησιακής παρακολούθησης στόχου, εκ μέρους του πιθανού τρομοκράτη, με σκοπό την αποτροπή της ενέργειας.
4) Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να παραμένει σε εγρήγορση και να συνεργάζεται με τις αρμόδιες Αρχές, μεταφέροντας πληροφορίες που ενδεχομένως να αποδειχθούν κρίσιμες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.5) Οι Αρχές οφείλουν να ενημερώσουν σωστά την κοινωνία για την τρομοκρατία, να θέσουν το ζήτημα στις σωστές του βάσεις και να προσφέρουν διαύλους επικοινωνίας στο κοινό, χωρίς τη συνεργασία του οποίου η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι αδύνατη».
SIGMALIVE