Το γνωμικό λέει πως «αν δεν πληρώσεις, δεν μαθαίνεις». Εμείς ωστόσο,
παρόλο που πληρώσαμε πολλές φορές μέχρι σήμερα, ως πολίτες και ως χώρα,
δεν διδαχθήκαμε τίποτα ούτε αλλάξαμε σε τίποτα. Κι ίσως αποδειχθεί ότι
βρισκόμαστε, για μία ακόμα φορά, μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επί
επτά συναπτούς μήνες η χώρα, η οικονομία και η κοινωνία της πληρώνουν τα
σπασμένα μιας συλλογικής φαντασίωσης που θα μας οδηγούσε ξανά στους
χαμένους παραδείσους μας.Επί επτά συναπτούς μήνες μια ισχυρή
-από την κάλπη- κυβέρνηση κατάφερε να σπαταλήσει τον χρόνο, να
εξαντλήσει τα τελευταία αποθέματα αντοχής και να διαψεύσει, με τραγικό
μάλιστα τρόπο, όποια ελπίδα είχε υποσχεθεί ότι θα φέρει. Τη μεθεπόμενη
Κυριακή δεν θα μάθουμε μόνο τον νικητή των εκλογών. Θα μάθουμε και το αν
γίναμε τουλάχιστον σοφότεροι μετά από όλα όσα έγιναν.Γιατί αν κι αυτό το πάθημα δεν γίνει μάθημα, τα περιθώρια και οι πολυτέλειες για άλλα μαθήματα μάλλον στενεύουν. Το μαγικό ραβδάκι δεν το βρήκε κανένας. Τα Ζάππεια και οι Θεσσαλονίκες καταχωρίσθηκαν ήδη στα άπαντα των λαϊκίστικων προεκλογικών υποσχέσεων που γέμισαν τις κάλπες. Οι σκιαμαχίες της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ για το «παλιό» και το «νέο» δεν έχουν άλλο στόχο από τη ματαίωση στην πράξη κάθε προσπάθειας να έρθει το πραγματικά νέο στην πολιτική ζωή της χώρας.
Γιατί ούτε η ΝΔ φέρνει το καινούργιο, όπως επικοινωνιακά ισχυρίζεται, ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ξεμπλέξει με το παλιό. Και οι δυο τους είναι δεμένοι με το πελατειακό σύστημα, με τον απαράδεκτο εκλογικό νόμο, με τα συντεχνιακά συμφέροντα. Την 21η Σεπτεμβρίου η Ελλάδα θα χρειαστεί μια κυβέρνηση που θα εξασφαλίσει τη συναίνεση και τη στήριξη της πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας της χώρας.
Μια κυβέρνηση αποτελούμενη από ικανούς πολιτικούς που θα έχουν τη γνώση και την εμπειρία να ανταποκριθούν στις δύσκολες συνθήκες που δημιουργεί η ανάγκη συγκερασμού των επιταγών του μνημονίου με τις αναπτυξιακές προοπτικές.
Και κυρίως απαιτείται ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης που θα έχει σταθερά στραμμένη την πυξίδα προς τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θ' απελευθερώσουν την Ελλάδα από τις αγκυλώσεις και τις παθογένειες, θα της επιτρέψουν να σταθεί επιτέλους στα πόδια της στηριγμένη στις δικές της παραγωγικές δυνάμεις.
