..Στα ισχνά χρόνια της Αριστεράς ..

Στα ισχνά χρόνια της Αριστεράς , αριστερό σε έκαμε η σχέση σου με το γίγνεσθαι, με τον πραγματισμό, την αξιοκρατία, το δίκηο, τον ρεαλισμό, την τιμιότητα, το όραμα που είχε ως πυλώνες, το ποιά χώρα, ποιες αξίες, ποιο πολιτισμός, ποιο κράτος θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Ο Δημοκρατισμός πατριωτισμός δηλαδή (Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία,Κοινωνική Δικαιοσύνη) εμποτισμένος με την καθολικότητα της κοινωνικής ανάπτυξης και του ποιοτικού εκδημοκρατισμού του πολιτεύματος και της κοινωνίας Ολα τα παραπάνω και άλλα τόσα σε έκαμαν αριστερό και όχι η σχέση σου αυτή καθεαυτή με τα αριστερά πολιτικά σχήματα/Πάνω σε αυτό το πρότυπο του Αριστερού χτίστηκε η Ηγεμονία της Αριστεράς η οποία και ορθώθηκε εμπόδιο στην κάθε προσπάθεια εκτροπής της λαϊκής βούλησης στην κάθε προσπάθεια νόθευσης της λαϊκής εντολής του αστικού πολιτικού συστήματος και των βραχιόνων του (παρακράτος και βαθύ κράτος)
Το καχεκτικό μας δημοκρατικό πολιτικό σύστημα κατέδειξε πως ένα κόμμα το οποίο αποκόπτεται απο την κοινωνία , χάνει τον χαρακτήρα του ως ένωση φυσικών προσώπων και μεταπλάσσεται σε μηχανη εξουσίας και σε δυνάστη μέσω πελατειακών σχέσεων. Το να χάσεις τον λαϊκό σου χαρακτήρα οδηγεί σε αυτόματα σε μια ελλιπή και αλλοιωμένη γνώση της ζωής και των προβλημάτων της κοινωνίας. Οι ιδέες λιγοστεύουν και μαζί του χάνεται το πάθος για μια ζωή καλύτερη σε όλες τις εκφάνσεις της, χάνεται η διεισδυτικότητα και φυραίνει η δυναμική

Οι επιλογές πια υπηρετούν συγκεκριμένες λογικές, περιχακαρωμένες θέσεις, αγκυλωμένες συνειδήσεις την ώρα που αναδύονται νέες ανάγκες σε ατομικό και συλλογικό κοινωνικό επίπεδο που επιβάλλουν ανατροπές

Οταν ο Νέστορας της πολιτικής μας ζωής Ηλίας Ηλιού είπε την ιστορική φράση "Θα σας ταράξουμε στην Νομιμότητα" βασιζόταν στον Δημοκρατικό πατριωτισμό και στον πολιτικό πολιτισμό. Στην αγάπη για την πατρίδα, στην υπακοή στο Σύνταγμα , στην αναγέννηση των ιδεών με σεβασμό στην αισθητική. Όταν η "Ελεύθερη Ελλάδα" λάμβανε σάρκα και οστά ήταν κύρια γιατί η δημιουργία και παραγωγής της λαϊκής πολιτικής βούλησης αποκτούσε καθολικό χαρακτήρα.

Οταν ο Άριστος των Αρίστων ξεκινούσε από του Στεφανή την καλύβα για να φτιάξει τον καλύτερο οργανωμένο λαικό στρατό στην κατεχόμενη Ευρώπη , θεματοφύλακα- εγγυητή της λαικής εξουσίας το επέτυχε γιατί μπόρεσε να εκφράσει το όραμα των Ελλήνων , ένα όραμα που ξεπερνούσε τα στενά ιδεολογικά πλαίσια των κομμάτων της τότε Αριστεράς

Εκεί λοιπόν είναι το διακύβευμα, στο να προστατευθούν οι περιθωριοποιημένοι, οι μη προνομιούχοι, στο να τους δοθεί φωνή και συγκεκριμένη δυνατότητα να μετρούν περισσότερο στις αποφάσεις, για να αλλάξουν την κατάστασή τους, Στο να μπορούν ορισμένες ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες, που σήμερα αγνοούνται, να ικανοποιηθούν κατά προτεραιότητα σε σχέση με άλλες. Ο πραγματισμός, η αξιοκρατία, το δίκηο, ο ρεαλισμός, και η τιμιότητα, θα πρέπει να συνοδευτούν απο την εξασφαλισμένη κα διασφαλισμένη συμμετοχή κάθε πολίτη, , στα δημόσια πράγματα». Ισως μέσα απο απο αυτά το εποικοδόμημα ως παράγωγο της βάσης να μπορεί αλλάξει τις δομές της βάσης ριζικά μέσα από συλλογικές πραγματικότητες οι οποίες και θα έχουν ως υπόβαθρο και πρόταγμα την πολιτική ωριμότητα και την ευθύνη ειδικά σε στιγμές κομβικές για την Ιστορία μας ως η σημερινή
http://www.huffingtonpost.gr/dimitris-sevastakis/-_935_b_7955172.html?utm_hp_ref=greece