Βραχύβιες συμφωνίες εκεχειρίας
σε τοπικό επίπεδο, νέο αιματοκύλισμα στα περίχωρα της Δαμασκού και
ασυνήθιστα έντονη κινητικότητα στο διπλωματικό -παράλληλα με το
στρατιωτικό- πεδίο. Αν και για πολλούς συνιστούν λίγο πολύ «μία από τα
ίδια», οι χθεσινές εξελίξεις στην ατέρμονη συριακή κρίση δείχνουν ότι
αυτή ξαναμετρά, έστω και παρασκηνιακά, ορισμένα από τα πιο κρίσιμα 24ωρά
της.Αν και αιφνιδιαστικά ανακοινωθείσα, για παράδειγμα, η χθεσινή
συμφωνία μεταξύ σκληροπυρηνικών ισλαμιστών ανταρτών και φιλοκυβερνητικών
δυνάμεων (συμπεριλαμβανομένης της λιβανέζικης Χεζμπολάχ) για 48ωρη
εκεχειρία σε τρεις περιοχές στα βορειοδυτικά και νοτιοδυτικά της χώρας
φέρεται να είναι το αποτέλεσμα εντατικών διαβουλεύσεων εδώ και δέκα
ημέρες.Λέγεται ότι φέρει τη «σφραγίδα» του Ιράν. Σύμφωνα με τρεις Σύρους
αξιωματούχους, που τους επικαλείται το πρακτορείο Reuters, το «χέρι» της
έβαλε και η Τουρκία.
Κατά τον εκπρόσωπο της Χεζμπολάχ, στις διαβουλεύσεις συμμετείχε και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Συρία, Στάφαν Ντε Μιστούρα. Ενώ, κατά ορισμένους αναλυτές, οι τρεις περιοχές στις οποίες τέθηκε από χθες τα ξημερώματα σε ισχύ -επισήμως για ανθρωπιστικούς λόγους- μόνον τυχαίες δεν φαίνεται να είναι...
Πρόκειται, αφενός, για ένα από τα τελευταία μεγάλα οχυρά των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων στα νοτιοδυτικά: την πόλη Ζαμπαντάνι, 45 χλμ. βόρεια της Δαμασκού και μόλις 10 χλμ. από τη συρο-λιβανική μεθόριο· και, αφετέρου, για δύο γειτονικά χωριά σιιτών μουσουλμάνων στη βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ, την αλ-Φούα και την Καφράγια, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία και δίπλα στη «ζώνη ασφαλείας» που η Αγκυρα επιχειρεί να εγκαταστήσει στη βόρεια Συρία.
«Το καθεστώς Ασαντ και το συμμαχικό του Ιράν πειραματίζονται σε διαπραγματεύσεις με αντάρτικες ομάδες, διερευνώντας τα περιθώρια μετεγκατάστασης αρκετών, υπό πολιορκία σήμερα, κοινοτήτων σουνιτών και σιιτών σε πιο ασφαλείς περιοχές» της χώρας, γράφει χαρακτηριστικά το Christian Science Monitor.
Πρακτική, παρατηρεί το προοδευτικό αμερικανικό περιοδικό, «που θα μπορούσε να δυσκολέψει τη σταδιακή κατάτμηση της χώρας, με τη χάραξη εθνοτικο-θρησκευτικών διαχωριστικών “γραμμών” μεταξύ του καθεστώτος -ραχοκοκαλιά του οποίου αποτελούν οι μειονοτικοί Αλαουίτες- και των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων, που απαρτίζονται κυρίως από σουνίτες».Οχι τυχαία, η συμφωνία εκεχειρίας ανακοινώθηκε λίγο πριν από την άφιξη στη Δαμασκό, χθες το απόγευμα, του Ιρανού ΥΠΕΞ, Τζαβάντ Ζαρίφ, για απευθείας διαβουλεύσεις με τον Μπασάρ αλ Ασαντ, ένα 24ωρο μετά τις κρίσιμες συζητήσεις που είχε στον Λίβανο, με πιο σημαντική ίσως αυτήν με τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, σεΐχη Χασάν Νασράλα.
Ο Ζαρίφ (βασικός διαπραγματευτής του Ιράν στην ιστορική συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα) κομίζει στη συριακή πρωτεύουσα τις τελικές λεπτομέρειες ενός ιρανικού ειρηνευτικού σχεδίου.Συνολικά τεσσάρων σημείων, περιλαμβάνει τον σχηματισμό «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» στη Δαμασκό και η Τεχεράνη ευελπιστεί να το καταθέσει το συντομότερο δυνατό στα Ηνωμένα Εθνη.
Η τύχη του ίδιου του Μπασάρ αλ Ασαντ παραμένει ένα από τα βασικά σημεία διαφωνίας, εντός κι εκτός Συρίας. Εξ ου και η... θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν χθες Σύροι αντικαθεστωτικοί στον Ιρανό ΥΠΕΞ, εξαπολύοντας -λίγο πριν από την άφιξή του- μπαράζ επιθέσεων με ρουκέτες σε συνοικίες της Δαμασκού, σκοτώνοντας 5 άτομα και τραυματίζοντας 60.Σε απάντηση, η συριακή αεροπορία «σφυροκόπησε» θέσεις των ανταρτών στην Ανατολική Γούτα, με απολογισμό 36 νεκρούς και πάνω από 160 τραυματίες.
Κατά τον εκπρόσωπο της Χεζμπολάχ, στις διαβουλεύσεις συμμετείχε και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Συρία, Στάφαν Ντε Μιστούρα. Ενώ, κατά ορισμένους αναλυτές, οι τρεις περιοχές στις οποίες τέθηκε από χθες τα ξημερώματα σε ισχύ -επισήμως για ανθρωπιστικούς λόγους- μόνον τυχαίες δεν φαίνεται να είναι...
Πρόκειται, αφενός, για ένα από τα τελευταία μεγάλα οχυρά των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων στα νοτιοδυτικά: την πόλη Ζαμπαντάνι, 45 χλμ. βόρεια της Δαμασκού και μόλις 10 χλμ. από τη συρο-λιβανική μεθόριο· και, αφετέρου, για δύο γειτονικά χωριά σιιτών μουσουλμάνων στη βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ, την αλ-Φούα και την Καφράγια, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία και δίπλα στη «ζώνη ασφαλείας» που η Αγκυρα επιχειρεί να εγκαταστήσει στη βόρεια Συρία.
«Το καθεστώς Ασαντ και το συμμαχικό του Ιράν πειραματίζονται σε διαπραγματεύσεις με αντάρτικες ομάδες, διερευνώντας τα περιθώρια μετεγκατάστασης αρκετών, υπό πολιορκία σήμερα, κοινοτήτων σουνιτών και σιιτών σε πιο ασφαλείς περιοχές» της χώρας, γράφει χαρακτηριστικά το Christian Science Monitor.
Πρακτική, παρατηρεί το προοδευτικό αμερικανικό περιοδικό, «που θα μπορούσε να δυσκολέψει τη σταδιακή κατάτμηση της χώρας, με τη χάραξη εθνοτικο-θρησκευτικών διαχωριστικών “γραμμών” μεταξύ του καθεστώτος -ραχοκοκαλιά του οποίου αποτελούν οι μειονοτικοί Αλαουίτες- και των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων, που απαρτίζονται κυρίως από σουνίτες».Οχι τυχαία, η συμφωνία εκεχειρίας ανακοινώθηκε λίγο πριν από την άφιξη στη Δαμασκό, χθες το απόγευμα, του Ιρανού ΥΠΕΞ, Τζαβάντ Ζαρίφ, για απευθείας διαβουλεύσεις με τον Μπασάρ αλ Ασαντ, ένα 24ωρο μετά τις κρίσιμες συζητήσεις που είχε στον Λίβανο, με πιο σημαντική ίσως αυτήν με τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, σεΐχη Χασάν Νασράλα.
Ο Ζαρίφ (βασικός διαπραγματευτής του Ιράν στην ιστορική συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα) κομίζει στη συριακή πρωτεύουσα τις τελικές λεπτομέρειες ενός ιρανικού ειρηνευτικού σχεδίου.Συνολικά τεσσάρων σημείων, περιλαμβάνει τον σχηματισμό «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» στη Δαμασκό και η Τεχεράνη ευελπιστεί να το καταθέσει το συντομότερο δυνατό στα Ηνωμένα Εθνη.
Η τύχη του ίδιου του Μπασάρ αλ Ασαντ παραμένει ένα από τα βασικά σημεία διαφωνίας, εντός κι εκτός Συρίας. Εξ ου και η... θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν χθες Σύροι αντικαθεστωτικοί στον Ιρανό ΥΠΕΞ, εξαπολύοντας -λίγο πριν από την άφιξή του- μπαράζ επιθέσεων με ρουκέτες σε συνοικίες της Δαμασκού, σκοτώνοντας 5 άτομα και τραυματίζοντας 60.Σε απάντηση, η συριακή αεροπορία «σφυροκόπησε» θέσεις των ανταρτών στην Ανατολική Γούτα, με απολογισμό 36 νεκρούς και πάνω από 160 τραυματίες.