«Να βάλω στη στήλη τη φρικτή
φωτογραφία με τον αποκεφαλισμένο αρχαιολόγο στην Παλμύρα;», ρώτησα χτες
το μεσημέρι – εν μέσω φρενήρους και εν πολλοίς αδιέξοδης,
επαναλαμβανόμενης εκλογολογίας- τους ομοιοπαθείς συναδέλφους της
συντακτικής ομάδας.Οι γνώμες, ως συνήθως (και ευτυχώς) στην εφημερίδα μας, διέφεραν
πολύ: άλλοι είπαν όχι, έτσι παίζουμε το εκφοβιστικό παιχνίδι του ISIS,
άλλοι είπαν ναι, πρέπει, πρόκειται για ντοκουμέντο, κι άλλοι έθεσαν
ζήτημα προέλευσης και γνησιότητας της ανατριχιαστικής εικόνας του
καρατομηθέντος μακαρίτη.
Στο τέλος, όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας, υπερίσχυσε το «όχι»: αρκετά προβλήματα έχει ο κόσμος με τα μνημόνια, όλη μέρα τον βομβαρδίζουν οι τηλεοράσεις, δεν χρειάζεται κι άλλες εικόνες τρόμου.
Φυσικά, το αν η «Εφ.Συν.» επέλεξε να μη δημοσιεύσει μια φωτογραφία που έτσι κι αλλιώς «παίζει» παντού στο Ιντερνετ, μικρή σημασία έχει: αυτό που μετρά είναι πως το «Ισλαμικό κράτος» όχι μόνον επιζεί ως κρατική πλέον οντότητα με εκατομμύρια κατοίκους, νομοθεσία και νόμισμα, αλλά και συνεχίζει να προελαύνει σε Συρία και Ιράκ, εμπνέοντας αντίστοιχες ομάδες φανατικών σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, παρά την υποτιθέμενη συστράτευση του μισού τουλάχιστον πλανήτη εναντίον του.
Τι σημασία έχει άλλωστε η τελετουργική δολοφονία –με σφαίρες, χαντζάρια ή μπόμπες– ενός ανθρώπου, μπροστά στο συστηματικό ξερίζωμα ολόκληρων λαών; Και ένας από τους βασικούς λόγους για τις στρατιωτικές επιτυχίες του «Χαλιφάτου» είναι ακριβώς η προσεκτική χρήση των σύγχρονων πολυμέσων και του διαδικτύου, και η συστηματική καλλιέργεια του φόβου στις ψυχές των αντιπάλων του, που συχνά τους κάνει να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους πριν καν εμφανιστούν στον ορίζοντα οι μαυροντυμένοι κατσαπλιάδες με τα καλάσνικοφ.
Ομως αυτή η καλλιέργεια του πανικού, αυτή η νέα μυθολογία του τρόμου, δεν αποτελεί κατόρθωμα μόνο των ισλαμιστών: όπως ακριβώς είχε συμβεί και παλαιότερα με την Αλ Κάιντα, ο ακατανίκητος «οριενταλισμός» -όπως είχε βαφτίσει ο μακαρίτης Εντουαρντ Σαΐντ τις βαθύτατα στρεβλωμένες αντιλήψεις και τους στερεότυπους παραμορφωτικούς φακούς, μέσα από τους οποίους βλέπει παραδοσιακά την Ανατολή η Δύση- και οι αχόρταγες αποικιοκρατικές ορέξεις των μεγάλων δυνάμεων συνέβαλαν τα μάλα στη γιγάντωση (πραγματική ή φανταστική) μιας ισλαμιστικής ομάδας που υπό κανονικές συνθήκες θα παρέμενε στο περιθώριο της Ιστορίας.
Η ιμπεριαλιστική Δύση έχει άλλωστε πάντα ανάγκη από έναν φρέσκο «κακό» - ιδίως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ: μόνον έτσι μπορεί να δικαιολογήσει το δόγμα του αέναου πολέμου, που της επιτρέπει να εξάγει τα εσωτερικά της προβλήματα και να ξεπερνά τις δομικές αντιφάσεις και τις κρίσεις του όλο και πιο άγριου καπιταλισμού της.Και, όταν αυτός δεν προκύπτει από τα πράγματα, δεν έχει κανένα πρόβλημα να τον κατασκευάσει – είτε με τις πράξεις είτε με τις παραλείψεις της.
Δώστε βάση: πριν από λίγο καιρό διέρρευσε στις ΗΠΑ από την οργάνωση Judicial Watch μια αποχαρακτηρισμένη έκθεση της στρατιωτικής αντικατασκοπίας (DIA), που επιβεβαιώνει πως η Αμερική και γενικότερα η Δύση συνέχισε να στηρίζει τους εξτρεμιστές αντάρτες στη Συρία ενάντια στον Ασαντ, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία του Πενταγώνου γνώριζε εκ των προτέρων ότι με αυτόν τον τρόπο προλείαινε το έδαφος για τη σημερινή επικράτηση του «Χαλιφάτου».
Ηδη από τον Αύγουστο του 2012 οι αναλυτές της DIA προειδοποιούσαν ότι το συριακό αντάρτικο, που ξεκίνησε σαν ένα δημοκρατικό εν πολλοίς κίνημα, είχε «καπελωθεί» από φανατικούς ισλαμιστές, και ότι όλες οι ξένες «δυνάμεις που υποστηρίζουν την εξέγερση» –και που στην έκθεση αναγνωρίζονται ως οι δυτικές δυνάμεις, οι αραβικές μοναρχίες του Κόλπου και η Τουρκία– επιθυμούν τη δημιουργία μιας «σαλαφιστικής οντότητας» (sic) στην ανατολική Συρία, ώστε να πετύχει την περαιτέρω απομόνωση του καθεστώτος της Δαμασκού.Προέβλεπαν μάλιστα πως η δημιουργία ενός τέτοιου ισλαμιστικού κρατιδίου, υποστηριζόμενου από τα σουνιτικά κράτη της περιοχής, θα αύξανε δραματικά τον κίνδυνο εμφάνισης ενός «Ισλαμικού κράτους» (επί λέξει) στη Συρία και το Ιράκ: τα «αστέρια» της DIA προέβλεψαν μάλιστα ακόμη και τη μελλοντική πτώση της Μοσούλης και του Ραμάντι!
Οπως δήλωσε πριν από λίγες μέρες σε συνέντευξή του ο θρυλικός «whistleblower» Ντάνιελ Ελσμπεργκ, ο παλιός αναλυτής του Πενταγώνου που το 1971 αποκάλυψε τα περίφημα Pentagon papers βγάζοντας στο φως τα ψέματα του Λευκού Οίκου για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, «η έκθεση της DIA επιβεβαιώνει ότι ο ISIS είναι δημιούργημα της στρατηγικής της Δύσης στη Συρία... Ηξεραν ακριβώς με ποιους είχαν να κάνουν, πόσο ακραίες ήταν οι απόψεις τους, αλλά τους ενθάρρυναν, γιατί πολεμούσαν τον Ασαντ, και ο Ασαντ υποστηριζόταν από τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν... Οπως όλοι ξέρουν ότι οι Σαουδάραβες στηρίζουν ώς και σήμερα ισλαμιστές τρομοκράτες σε όλο τον κόσμο, προκειμένου οι εξτρεμιστές αυτοί να μην προσπαθούν να ανατρέψουν την κλίκα των διεφθαρμένων αλκοολικών που κυβερνά τη Σαουδική Αραβία»!
Και να ’ταν μόνον αυτό... Μιλώντας πριν από μία εβδομάδα στην Guardian, ο «Αμπού Αχμέντ» -ιδρυτικό στέλεχος του ISIS και πρωτοπαλίκαρο του Αλ Μπαγκντάντι- περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πως ο σημερινός «χαλίφης» του «Ισλαμικού κράτους» «ανδρώθηκε» όπως και ολόκληρο το κίνημά του μέσα σε μια αμερικανική φυλακή στο Ιράκ, το «Καμπ Μπούκα», όπου απέκτησε τις διασυνδέσεις που αργότερα θα τον μετέτρεπαν σε πανίσχυρο ηγέτη.
«Αν δεν ήταν οι Αμερικανοί και η φυλακή τους, όλοι εμείς δεν θα είχαμε βρεθεί ποτέ και το «Ισλαμικό κράτος» δεν θα υπήρχε. Ηταν για μας το «πανεπιστήμιο», το λίκνο της εξέγερσης», λέει ο «Αμπού Αχμέντ», που έχει πλέον εγκαταλείψει τις τάξεις του «Χαλιφάτου», αφού διαφωνεί με τις τρομοκρατικές και γενοκτόνες πρακτικές του παλιού του φίλου. «Από τότε μπορούσες να διακρίνεις το σκοτάδι μέσα του... Ηταν απόμακρος, δεν ήταν σαν και μας», είπε στον ανταποκριτή της βρετανικής εφημερίδας.
Στο τέλος, όπως μπορείτε να δείτε και μόνοι σας, υπερίσχυσε το «όχι»: αρκετά προβλήματα έχει ο κόσμος με τα μνημόνια, όλη μέρα τον βομβαρδίζουν οι τηλεοράσεις, δεν χρειάζεται κι άλλες εικόνες τρόμου.
Φυσικά, το αν η «Εφ.Συν.» επέλεξε να μη δημοσιεύσει μια φωτογραφία που έτσι κι αλλιώς «παίζει» παντού στο Ιντερνετ, μικρή σημασία έχει: αυτό που μετρά είναι πως το «Ισλαμικό κράτος» όχι μόνον επιζεί ως κρατική πλέον οντότητα με εκατομμύρια κατοίκους, νομοθεσία και νόμισμα, αλλά και συνεχίζει να προελαύνει σε Συρία και Ιράκ, εμπνέοντας αντίστοιχες ομάδες φανατικών σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, παρά την υποτιθέμενη συστράτευση του μισού τουλάχιστον πλανήτη εναντίον του.
Τι σημασία έχει άλλωστε η τελετουργική δολοφονία –με σφαίρες, χαντζάρια ή μπόμπες– ενός ανθρώπου, μπροστά στο συστηματικό ξερίζωμα ολόκληρων λαών; Και ένας από τους βασικούς λόγους για τις στρατιωτικές επιτυχίες του «Χαλιφάτου» είναι ακριβώς η προσεκτική χρήση των σύγχρονων πολυμέσων και του διαδικτύου, και η συστηματική καλλιέργεια του φόβου στις ψυχές των αντιπάλων του, που συχνά τους κάνει να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους πριν καν εμφανιστούν στον ορίζοντα οι μαυροντυμένοι κατσαπλιάδες με τα καλάσνικοφ.
Ομως αυτή η καλλιέργεια του πανικού, αυτή η νέα μυθολογία του τρόμου, δεν αποτελεί κατόρθωμα μόνο των ισλαμιστών: όπως ακριβώς είχε συμβεί και παλαιότερα με την Αλ Κάιντα, ο ακατανίκητος «οριενταλισμός» -όπως είχε βαφτίσει ο μακαρίτης Εντουαρντ Σαΐντ τις βαθύτατα στρεβλωμένες αντιλήψεις και τους στερεότυπους παραμορφωτικούς φακούς, μέσα από τους οποίους βλέπει παραδοσιακά την Ανατολή η Δύση- και οι αχόρταγες αποικιοκρατικές ορέξεις των μεγάλων δυνάμεων συνέβαλαν τα μάλα στη γιγάντωση (πραγματική ή φανταστική) μιας ισλαμιστικής ομάδας που υπό κανονικές συνθήκες θα παρέμενε στο περιθώριο της Ιστορίας.
Η ιμπεριαλιστική Δύση έχει άλλωστε πάντα ανάγκη από έναν φρέσκο «κακό» - ιδίως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ: μόνον έτσι μπορεί να δικαιολογήσει το δόγμα του αέναου πολέμου, που της επιτρέπει να εξάγει τα εσωτερικά της προβλήματα και να ξεπερνά τις δομικές αντιφάσεις και τις κρίσεις του όλο και πιο άγριου καπιταλισμού της.Και, όταν αυτός δεν προκύπτει από τα πράγματα, δεν έχει κανένα πρόβλημα να τον κατασκευάσει – είτε με τις πράξεις είτε με τις παραλείψεις της.
Δώστε βάση: πριν από λίγο καιρό διέρρευσε στις ΗΠΑ από την οργάνωση Judicial Watch μια αποχαρακτηρισμένη έκθεση της στρατιωτικής αντικατασκοπίας (DIA), που επιβεβαιώνει πως η Αμερική και γενικότερα η Δύση συνέχισε να στηρίζει τους εξτρεμιστές αντάρτες στη Συρία ενάντια στον Ασαντ, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία του Πενταγώνου γνώριζε εκ των προτέρων ότι με αυτόν τον τρόπο προλείαινε το έδαφος για τη σημερινή επικράτηση του «Χαλιφάτου».
Ηδη από τον Αύγουστο του 2012 οι αναλυτές της DIA προειδοποιούσαν ότι το συριακό αντάρτικο, που ξεκίνησε σαν ένα δημοκρατικό εν πολλοίς κίνημα, είχε «καπελωθεί» από φανατικούς ισλαμιστές, και ότι όλες οι ξένες «δυνάμεις που υποστηρίζουν την εξέγερση» –και που στην έκθεση αναγνωρίζονται ως οι δυτικές δυνάμεις, οι αραβικές μοναρχίες του Κόλπου και η Τουρκία– επιθυμούν τη δημιουργία μιας «σαλαφιστικής οντότητας» (sic) στην ανατολική Συρία, ώστε να πετύχει την περαιτέρω απομόνωση του καθεστώτος της Δαμασκού.Προέβλεπαν μάλιστα πως η δημιουργία ενός τέτοιου ισλαμιστικού κρατιδίου, υποστηριζόμενου από τα σουνιτικά κράτη της περιοχής, θα αύξανε δραματικά τον κίνδυνο εμφάνισης ενός «Ισλαμικού κράτους» (επί λέξει) στη Συρία και το Ιράκ: τα «αστέρια» της DIA προέβλεψαν μάλιστα ακόμη και τη μελλοντική πτώση της Μοσούλης και του Ραμάντι!
Οπως δήλωσε πριν από λίγες μέρες σε συνέντευξή του ο θρυλικός «whistleblower» Ντάνιελ Ελσμπεργκ, ο παλιός αναλυτής του Πενταγώνου που το 1971 αποκάλυψε τα περίφημα Pentagon papers βγάζοντας στο φως τα ψέματα του Λευκού Οίκου για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, «η έκθεση της DIA επιβεβαιώνει ότι ο ISIS είναι δημιούργημα της στρατηγικής της Δύσης στη Συρία... Ηξεραν ακριβώς με ποιους είχαν να κάνουν, πόσο ακραίες ήταν οι απόψεις τους, αλλά τους ενθάρρυναν, γιατί πολεμούσαν τον Ασαντ, και ο Ασαντ υποστηριζόταν από τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν... Οπως όλοι ξέρουν ότι οι Σαουδάραβες στηρίζουν ώς και σήμερα ισλαμιστές τρομοκράτες σε όλο τον κόσμο, προκειμένου οι εξτρεμιστές αυτοί να μην προσπαθούν να ανατρέψουν την κλίκα των διεφθαρμένων αλκοολικών που κυβερνά τη Σαουδική Αραβία»!
Και να ’ταν μόνον αυτό... Μιλώντας πριν από μία εβδομάδα στην Guardian, ο «Αμπού Αχμέντ» -ιδρυτικό στέλεχος του ISIS και πρωτοπαλίκαρο του Αλ Μπαγκντάντι- περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πως ο σημερινός «χαλίφης» του «Ισλαμικού κράτους» «ανδρώθηκε» όπως και ολόκληρο το κίνημά του μέσα σε μια αμερικανική φυλακή στο Ιράκ, το «Καμπ Μπούκα», όπου απέκτησε τις διασυνδέσεις που αργότερα θα τον μετέτρεπαν σε πανίσχυρο ηγέτη.
«Αν δεν ήταν οι Αμερικανοί και η φυλακή τους, όλοι εμείς δεν θα είχαμε βρεθεί ποτέ και το «Ισλαμικό κράτος» δεν θα υπήρχε. Ηταν για μας το «πανεπιστήμιο», το λίκνο της εξέγερσης», λέει ο «Αμπού Αχμέντ», που έχει πλέον εγκαταλείψει τις τάξεις του «Χαλιφάτου», αφού διαφωνεί με τις τρομοκρατικές και γενοκτόνες πρακτικές του παλιού του φίλου. «Από τότε μπορούσες να διακρίνεις το σκοτάδι μέσα του... Ηταν απόμακρος, δεν ήταν σαν και μας», είπε στον ανταποκριτή της βρετανικής εφημερίδας.
