20 Ιουλίου 2015

ΣΟΚΑΡΕΙ ΤΟΥΣ ΒΡΕΤΑΝΟΥΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ 1933 ΜΕ ΤΗΝ 7ΧΡΟΝΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ Η βασίλισσα χαιρετά ναζιστικά

<p>  Στην ερασιτεχνική ταινία του 1933, χρονιά ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, που δημοσιοποίησε η βρετανική εφημερίδα «Sun» απεικονίζονται η επτάχρονη τότε Ελισάβετ και η τρίχρονη αδελφή
Μία από τις σκοτεινότερες πτυχές της βρετανικής ιστορίας, αυτής των διασυνδέσεων που είχε η βρετανική αριστοκρατία, συμπεριλαμβανομένων και μελών της βασιλικής οικογένειας, με το ναζιστικό καθεστώς έρχεται ξανά στην επιφάνεια μετά τη δημοσίευση από τη σκανδαλοθηρική «Sun» μιας ερασιτεχνικής ταινίας του 1933, στην οποία η βασίλισσα της Βρετανίας Ελισάβετ εμφανίζεται να χαιρετά με τον ναζιστικό τρόπο.


Στην ερασιτεχνική ταινία του 1933, χρονιά ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, που δημοσιοποίησε η βρετανική εφημερίδα «Sun» απεικονίζονται η επτάχρονη τότε Ελισάβετ και η τρίχρονη αδελφή της Μαργαρίτα να χαιρετούν ναζιστικά υπό τις οδηγίες του μελλοντικού βασιλιά Εδουάρδου Η
Η μαυρόασπρη αυτή ταινία, η οποία γυρίστηκε τη χρονιά που ο Αδόλφος Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία, εικονίζει τον μελλοντικό βασιλιά Εδουάρδο Η να μαθαίνει στις ανιψιές του, την περίπου 7χρονη τότε Ελισάβετ και την τρίχρονη αδελφή της, την πριγκίπισσα Μαργαρίτα, πώς να χαιρετούν ναζιστικά.

Ο Εδουάρδος παραιτήθηκε το 1936, έπειτα από 11 μήνες στον θρόνο, για να παντρευτεί την Ουόλις Σίμσον, μια διαζευγμένη (δις) κοσμική Αμερικανίδα. Τον διαδέχθηκε στον θρόνο ο νεότερος αδελφός του, ο Γεώργιος ΣΤ, ο πατέρας της βασίλισσας Ελισάβετ.Με τη δημοσιοποίηση της ταινίας, την οποία, οι επικεφαλής της εφημερίδας αρνούνται να αποκαλύψουν πώς απέκτησαν, επανέρχεται στη Βρετανία η συζήτηση για την αναγκαιότητα να υπάρξει πλήρης πρόσβαση στα βασιλικά αρχεία - πρόσβαση η οποία σταματά το 1918. Η απαγόρευση χαρακτηρίζεται από το σύνολο των ιστορικών ως «αντιδημοκρατική» και θεωρούν απαραίτητη την άρση της, προκειμένου να ριχτεί άπλετο φως στις όποιες διασυνδέσεις της αριστοκρατίας με τους ναζί.

Ερευνα δέκα ετών
«Η βασιλική οικογένεια δεν μπορεί να καταπνίγει την ιστορία της για πάντα», τονίζει η Καρίνα Ούρμπαχ, ιστορικός του Ινστιτούτου Ιστορικής Ερευνας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και συγγραφέας του βιβλίου «Go - Betweens for Hitler». «Ξέρουμε ότι μετά το 1945, υπήρξε ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα της βασιλικής αλληλογραφίας, καθώς η βασιλική οικογένεια ανησυχούσε πολύ για όσα είχαν γραφτεί», εξηγεί η Ούρμπαχ.Σύμφωνα με την Ούρμπαχ, η οποία για το βιβλίο της πέρασε σχεδόν μία δεκαετία ψάχνοντας στα αρχεία της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ρωσίας, πολλοί Βρετανοί και Ευρωπαίοι αριστοκράτες έτρεφαν φασιστικές συμπάθειες.Ο Χίτλερ από την πλευρά του είχε ανακαλύψει από πολύ νωρίς τη χρησιμότητα της αριστοκρατίας στο ναζιστικό κόμμα, καθώς προσέδιδαν αίγλη και ανέβαζαν την αξιοπιστία του στους συντηρητικούς κύκλους.Το 1933, όταν κατέκτησε την εξουσία, οι διεθνείς επαφές του ήταν ελάχιστες και ο ίδιος δεν εμπιστεύονταν τους διπλωμάτες του, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με την Ούρμπαχ, να αναζητήσει τις υπηρεσίες αριστοκρατών που είχαν διασυνδέσεις με τη Βρετανία. Μεταξύ αυτών και ο Αγγλογερμανός δούκας του Κόμπουργκ - απόφοιτος του Ιτον- που μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών του Χίτλερ, Ούλριχ Φρίντριχ Βίλι Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ, συναντούσε τακτικά στο σπίτι της αδελφής του, Βρετανούς πολιτικούς και αριστοκράτες. Η αδελφή του ήταν παντρεμένη με τον αδελφό της βασίλισσας Μαίρης, γιαγιάς της Ελισάβετ.

Ο Καρλ Εντουαρντ Κόμπουργκ, που στα 15 του είχε εγκατασταθεί μόνιμα στη Γερμανία, είχε τακτικές συζητήσεις με τον Εδουάρδο, ο οποίος και ανοιχτά εξέφραζε την άποψη ότι «πρέπει να υποστηρίξουμε τον Χίτλερ, επειδή κινδυνεύουμε από τον κομμουνισμό». Αν και είχε παραιτηθεί του θρόνου, ο Εδουάρδος συνάντησε τον Χίτλερ στη Γερμανία το 1937, επίσκεψη που αποτέλεσε άριστο προπαγανδιστικό εργαλείο για το καθεστώς, με τον Ουίνσδορ να χαιρετάει ναζιστικά τον Χίτλερ και να συναντιέται με όλους τους εξέχοντες ναζί.Στο μεταξύ, ο δούκας του Κόμπουργκ καλλιεργούσε σχέσεις με τον νέο βασιλιά, τον Γεώργιο ΣΤ και τη σύζυγό του, που θεωρείται ότι ήταν διατεθειμένοι να δώσουν στο ναζιστικό καθεστώς το δικαίωμα της αμφιβολίας -ιδίως επειδή έβλεπαν τον Χίτλερ ως ανάχωμα στον Στάλιν-, συμπεριφορά που άλλαξε άρδην μετά τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου το 1940.
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ-ΕΘΝΟΣ