Την ίδια ώρα η Ουάσιγκτον βρίσκεται στην τελική ευθεία για τη μεγάλη ανατροπή της προσέγγισης με την Τεχεράνη, και καταγράφει την Τουρκία ως πρώην σύμμαχο, εισπράττει τη δυσαρέσκεια της Σαουδικής Αραβίας που απειλεί μέχρι και με απόκτηση πυρηνικών όπλων και περιμένει με αγωνία τις μετεκλογικές εξελίξεις στο Ισραήλ καθώς μια νέα θητεία του Νετανιάχου στην πρωθυπουργία θα ήταν παρενόχληση πρώτου μεγέθους για τον Λευκό Οίκο. Ετσι, δίπλα στις ΗΠΑ που σταθερά αναφέρονται στη γεωπολιτική βαρύτητα της χώρας έχουν κάθε λόγο να προσμετρήσουν τον παράγοντα της αυξημένης περιφερειακής επικινδυνότητας και η ΕΕ και πρώτα από όλους η Γερμανία.
Η δυσμενής προοπτική των εξελίξεων στην Ουκρανία σε απόλυτη χρονική σύμπτωση με τη χαοτική αστάθεια και ανατροπή στη Μέση Ανατολή φέρνει εκ των πραγμάτων το Βερολίνο πιο κοντά στη θέση της Ουάσιγκτον που στον χειρισμό της ελληνικής κρίσης ζητά σταθερά και εμφατικά να προσμετρώνται και οι γεωπολιτικές παράμετροι. Τα παραπάνω ερμηνεύουν τη διαρροή την περασμένη Παρασκευή σε γερμανική ιστοσελίδα για τη νέα προσέγγιση που σχεδιάζει η καγκελάριος απέναντι στην Αθήνα, η οποία ενσωματώνει τους κινδύνους για περιφερειακή αστάθεια, αλλά και τη μεσολαβητική δραστηριοποίηση την ίδια στιγμή του αμερικανικού παράγοντα.
