Η λέξη κλειδί σε ολάκερο το κείμενο του Κου Σαββίδη είναι η λέξη "ανάξια". Ο συντάξας το κείμενο γνωρίζει πολύ καλά πως για να μην έχεις αξία,για να μην παράγεις πολιτική και αυτό να λαμβάνει χώρα σε βάθος χρόνου σημαίνει πως το υπόβαθρο που σε παράγει σε ανδρώνει και σε επιλέγει δεν είναι το κατάλληλο. Όταν λοιπόν η μήτρα η φυσική κοιτίδα παράγει κάτι ανάξιο σημαίνει πως και αυτή είναι καχεκτική. Δυστυχώς η οποία ανάλυση της δομής της καχεκτικότητας απαιτεί μεγάλες αλήθειες οι οποίες είναι σφόδρα ενοχλητικές καθώς πρέπει να θεσεις το είναι σου επι τον τύπον των ήλων.
Η Πολιτιστική και πολιτισμική υπεραξία (και) του Πόντου στο Ελληνικό (και Ελλαδικό) γίγνεσθαι είναι ιδιαιτέρως σημαντική και σε πολλά επίπεδα. Μόνο αγκυλωμένες παράλυτες σκέψεις δύνανται να θεωρήσουν οτι εκ των λίκνων του Ελληνικού πολιτισμού δεν προσέδωσαν και δεν προσέφεραν τα μέγιστα στην εξελικτική πορεία της Φυλής και του Εθνους μας προς την εκπλήρωση της Ιστορικής του αποστολής
Το ίδιο επικίνδυνο είναι η διεισδυτική μας ματιά να παραμείνει στο στάδιο της της καταγραφής, και η δράση μας να παραμείνει στο στενό πλαίσιο που παράγει η αναβίωση .Η ουσία και η ομορφιά είναι στο μπόλιασμα, και το μπόλιασμα απαιτεί άνοιγμα στην κοινωνία με όρους σεβασμού της διαφορετικότητας.
Ο Καθείς μας απέναντι στα Δρώμενα των Ποντίων, της Ανατολικής Θράκης, της Μικρασίας, των Ρωμηών της Αζοφικής οφείλει και πρέπει να νοιώθει δέος και να αντιλαμβάνεται πως όλος αυτός ο πλούτος που τον μπολιαζει ,τον κάμει πιό 'Ελληνα γιατί ξεπερνά τα στενά γεωγραφικά όρια και διαχέεται στον χρόνο και τον χώρο.Μέσα απο αυτή την λυτρωτική διαδικασία είτε ξεκινάς απο το Ακρίτης για να φθάσεις στο Ακρίτας είτε ξεκινάς απο την αγνωστη Ανατολική Θράκη για να φθάσεις στην Μαριούπολη και απο εκεί στα Αλάτσατα βαφτίζεσαι και αναβαπτίζεσαι στις ρίζες σου.Έτσι παρήχθη η Ελληνική ταυτότητα , φρόνιμο λοιπόν είναι να μην παγιδευόμαστε στο μερικόν γιατί έτσι χάνεται το ουσιαστικό και θυσιάζεται στο βωμό σκοπιμοτήτων.
Η Πολιτιστική και πολιτισμική υπεραξία (και) του Πόντου στο Ελληνικό (και Ελλαδικό) γίγνεσθαι είναι ιδιαιτέρως σημαντική και σε πολλά επίπεδα. Μόνο αγκυλωμένες παράλυτες σκέψεις δύνανται να θεωρήσουν οτι εκ των λίκνων του Ελληνικού πολιτισμού δεν προσέδωσαν και δεν προσέφεραν τα μέγιστα στην εξελικτική πορεία της Φυλής και του Εθνους μας προς την εκπλήρωση της Ιστορικής του αποστολής
Το ίδιο επικίνδυνο είναι η διεισδυτική μας ματιά να παραμείνει στο στάδιο της της καταγραφής, και η δράση μας να παραμείνει στο στενό πλαίσιο που παράγει η αναβίωση .Η ουσία και η ομορφιά είναι στο μπόλιασμα, και το μπόλιασμα απαιτεί άνοιγμα στην κοινωνία με όρους σεβασμού της διαφορετικότητας.
Ο Καθείς μας απέναντι στα Δρώμενα των Ποντίων, της Ανατολικής Θράκης, της Μικρασίας, των Ρωμηών της Αζοφικής οφείλει και πρέπει να νοιώθει δέος και να αντιλαμβάνεται πως όλος αυτός ο πλούτος που τον μπολιαζει ,τον κάμει πιό 'Ελληνα γιατί ξεπερνά τα στενά γεωγραφικά όρια και διαχέεται στον χρόνο και τον χώρο.Μέσα απο αυτή την λυτρωτική διαδικασία είτε ξεκινάς απο το Ακρίτης για να φθάσεις στο Ακρίτας είτε ξεκινάς απο την αγνωστη Ανατολική Θράκη για να φθάσεις στην Μαριούπολη και απο εκεί στα Αλάτσατα βαφτίζεσαι και αναβαπτίζεσαι στις ρίζες σου.Έτσι παρήχθη η Ελληνική ταυτότητα , φρόνιμο λοιπόν είναι να μην παγιδευόμαστε στο μερικόν γιατί έτσι χάνεται το ουσιαστικό και θυσιάζεται στο βωμό σκοπιμοτήτων.
Η Γενοκτονία των Χριστιανικών λαών της Ανατολίας σε πρώτο βαθμό και των
Κούρδων σε δεύτερο βαθμό δεν μπορεί να διαχωριστεί και να τεμαχιστεί.
Δεν μπορείς να αρνείσαι την γενοκτονία των Αρμένιων να ξιφουλκείς υπερ
της Γενοκτονίας των Ποντίων να αγνοείς την Γενοκτονία της Μικρασίας, της
Ανατολικής θράκης και εξ απλών ονύχων να προσεγγίζεις την Γενοκτονία
των Κούρδων και των Χαλδοσυραίων. Το σύνολο της δράσης Οθωμανών,
Νεότουρκων και Τούρκων μονο συνολικά μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα απο
την ισόμετρη προβολή των ιστορικών γεγονότων όποια άλλη λογική αποτελεί
βούτυρο στο ψωμί αρνητών και παραχαρακτών
Η σύγχρονη Ελληνική τραγωδία είναι συνέχεια της παλιάς ως την κατέγραψε (και) ο Θουκυδιδης.Τα αίτια της το καχεκτικό μας το σαθρό μας αξιακό υπόβαθρο.Τουτο παρήχθη κύρια εξαιτίας της αδυναμίας παραγωγής πολιτών φέροντας Κοινό Νού σε αντιδιαστολή με την έλξη που ασκεί η στρατευμένη σκέψη.
Η σύγχρονη Ελληνική τραγωδία είναι συνέχεια της παλιάς ως την κατέγραψε (και) ο Θουκυδιδης.Τα αίτια της το καχεκτικό μας το σαθρό μας αξιακό υπόβαθρο.Τουτο παρήχθη κύρια εξαιτίας της αδυναμίας παραγωγής πολιτών φέροντας Κοινό Νού σε αντιδιαστολή με την έλξη που ασκεί η στρατευμένη σκέψη.