Σε κλοιό δύσκολων αποφάσεων

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Από τη μία πλευρά είναι η κλιμάκωση των ενεργειών της Τουρκίας, που έσπευσε να «ντύσει» τις παράνομες ενέργειές της με απόφαση της συνεδρίασης-μαμούθ του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας υπό την προεδρία του προέδρου Ερντογάν.

Με τη σχετική ανακοίνωση, η τουρκική κυβέρνηση «προειδοποίησε» ότι θα λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο για την προστασία των συμφερόντων της εντός της δικής της υφαλοκρηπίδας (σ.σ.: Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο) και ως εγγυήτρια δύναμη και στην υφαλοκρηπίδα που... της εκχώρησε το ψευδοκράτος.
Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία δεν θα το κουνήσει από την κυπριακή ΑΟΖ, αν:

* δεν καταφέρει την επαναφορά της Λευκωσίας στο τραπέζι των συνομιλιών, με πρώτιστο και καθοριστικό θέμα τη νομή του φυσικού αερίου πριν από τη λύση του Κυπριακού,
* δεν εξαναγκαστεί να υπαναχωρήσει υπό το βάρος βαρέων πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων, από την Ε.Ε. κυρίως.
Η Λευκωσία όμως, τις τελευταίες ημέρες, βρίσκεται υπό τον αυξανόμενο υπόγειο κλοιό των Βρετανών, κυρίως, αλλά και του ΟΗΕ και μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης, να «ενδώσει» και να επιστρέψει στις συνομιλίες, με τη μοιρασιά του φυσικού αερίου, βεβαίως, πάνω στο τραπέζι και με τους όρους της Τουρκίας.
Η Λευκωσία, πρωτίστως, αλλά και η Αθήνα, βρίσκονται μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις για το χειρισμό της κρίσης, που θα εκφεύγουν από τις μέχρι τώρα «παραδοσιακές» και αναποτελεσματικές πολιτικο-διπλωματικές κινήσεις, ενώ θα δυσκολεύουν πολιτικο-οικονομικά την Αγκυρα.

Οι πολυμερείς συνεργασίες, ειδικά στον ενεργειακό τομέα, ήδη προχωρούν. Η Κύπρος, η Αίγυπτος (σε φανερή εχθρότητα με την Τουρκία) και η Ελλάδα τις προσεχείς ημέρες θα ανακοινώσουν τον βαθμό σύσφιγξης της συνεργασίας τους και του κοινού μετώπου τους, στη Σύνοδο Κορυφής στο Κάιρο. Προς διερεύνηση είναι η σύσφιγξη της συνεργασίας της Λευκωσίας με το Ισραήλ, που είναι ηλίου φαεινότερον ότι θα ζητήσει συγκεκριμένα ανταλλάγματα, και αμυντικής φύσης...

Ομως το μεγάλο πεδίο δράσης Λευκωσίας και Αθήνας είναι το ευρωπαϊκό. Μπορεί διάφοροι εταίροι να «βυσσοδομούν» υπογείως. Ομως ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της Λευκωσίας να μπλοκάρει όλη την ενταξιακή διαπραγμάτευση της Τουρκίας, που έχει εισβάλει και απειλεί κυριαρχικά δικαιώματα χώρας-μέλους.

Επιπροσθέτως, Λευκωσία και Αθήνα έχουν κάθε κοινοτικό δικαίωμα να απαιτήσουν -και να επιβάλουν- στους εταίρους να αποφασίσουν οικονομικές κυρώσεις της Ε.Ε. εις βάρος της Τουρκίας, με αυστηρότητα μεγαλύτερη και από αυτήν που επέδειξαν στη Ρωσία, για τη συμπεριφορά της σε χώρα-μη μέλος της Ε.Ε., όπως η Ουκρανία.

Σε ό,τι αφορά την Αθήνα ειδικότερα, αυτή οφείλει τη μέγιστη πολιτική και διπλωματική υποστήριξή της στη Λευκωσία, αλλά και αποχή από εύηχες, αλλά έωλες κινήσεις τύπου, π.χ., «ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατ. Μεσόγειο». Γιατί αυτό ακριβώς περιμένει η Αγκυρα, που θα σπεύσει κα αυτή να «ανακηρύξει» και να «προασπίσει» την ΑΟΖ που αυτή οραματίζεται στην ίδια περιοχή. Τα «θύματα» τότε δεν θα είναι μόνο η Λευκωσία, αλλά πρωτίστως το Καστελόριζο, η υφαλοκρηπίδα του και η ΑΟΖ του.