Αόριστο έως σχετικά αρνητικό είναι
το πολιτικό τοπίο για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο σημείο μηδέν της
προεκλογικής περιόδου εν όψει των εκλογών για την εκλογή Προέδρου
Δημοκρατίας.
Η αοριστία μεγεθύνεται λόγω της επέλασης των τζιχαντιστών του
«Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (Συρίας)», η οποία έχει μεν
θεωρητικά μια διάσταση θετικής προοπτικής για τον Ερντογάν, αλλά στο
μεγαλύτερο μέρος της η ιστορία αυτή δημιουργεί συνθήκες μάλλον αρνητικές
γι' αυτόν.
Η φωτογραφία της στιγμής δείχνει ότι ο Ερντογάν στο δρόμο για την Προεδρία έχει σημαντικό πρόβλημα με τους Κούρδους, οι οποίοι θα είναι «κλειδί» για την εκλογή του. Επιπρόσθετα τα αποτελέσματα των επαναληπτικών μερικών δημοτικών εκλογών της 1ης Ιουνίου ήταν αρνητικά για την κυβέρνηση.
Παράλληλα εξελίσσεται μια περίεργη κατάσταση με τους αλεβίδες και την όλο και πιο εμφανή αντιπαράθεση της πολιτικής εξουσίας με αυτούς.
Το κεφάλαιο που έχει ανοίξει με τους τζιχαντιστές, μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα στην περιοχή και στην Τουρκία.
Το γιατί οι ισλαμιστές κατέλαβαν το τουρκικό προξενείο στη Μοσούλη είναι ένα σημαντικό ερώτημα. Αυτό θα μπορούσε να τραβήξει την Τουρκία μέσα στη σκηνή και εναντίον των τζιχαντιστών. Η θετική έως ουδέτερη στάση όμως της Αγκυρας απέναντι στην οργάνωση αυτή εδώ και καιρό, είναι σημαντικό εμπόδιο. Εάν συνέβαινε αυτό, ο Ερντογάν θα είχε μία ευκαιρία να βγει από τη διεθνή κακοτοπιά. Πράγμα όμως που φαίνεται δύσκολο αυτή τη στιγμή.
Η εξέλιξη της επέλασης των ισλαμιστών στο Ιράκ δείχνει ότι θα ευνοήσει τους Κούρδους στο βόρειο τμήμα της χώρας, αλλά ίσως και τους σιίτες.
Ως προς τις εκλογές, πρώτον στους δήμους των πόλεων Αγρι και Γιάλοβα, ο κυβερνητικός υποψήφιος έχασε απέναντι στους υποψηφίους του φιλοκουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας στην πρώτη περίπτωση και απέναντι στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (αξιωματική αντιπολίτευση) στη δεύτερη.
Δεύτερον, οι εκλογές ειδικά στο δήμο στη Γιάλοβα θεωρούνταν «πρόβα» για τις εκλογές Προέδρου Δημοκρατίας, για το πώς θα διαμορφωθεί η συσπείρωση των ψηφοφόρων υπέρ του υποψηφίου της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης. Οι εκλογές έδειξαν ότι ψηφοφόροι του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Κίνησης στήριξαν τον υποψήφιο του ΡΛΚ.
Ηδη είναι υπό εξέλιξη ο διάλογος μεταξύ ΡΛΚ και ΚΕΚ για κοινή στάση ή κοινό υποψήφιο στις εκλογές Προέδρου.
Το ζητούμενο για τον Ερντογάν είναι οι κουρδικές ψήφοι. Εκπρόσωποι του φιλοκουρδικού κόμματος αναπαράγουν αυτή τη ρητορική, αφού επανειλημμένως έχουν πει ότι η στήριξη θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο θα προχωρήσει η υπόθεση της επίλυσης του κουρδικού προβλήματος.
Αυτή την περίοδο υπάρχει πρόβλημα μεταξύ Κούρδων και Ερντογάν. Αφορμή είναι το γεγονός ότι ομάδα νεαρών στη Νοτιοανατολική Τουρκία πήραν τα βουνά και μπήκαν στους κόλπους του ΡΚΚ. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για «απαγωγή» νεαρών από το ΡΚΚ και επιρρίπτει ευθύνες στο φιλοκουρδικό κόμμα. Παράλληλα έχει αρχίσει πάλι η δραστηριότητα του ΡΚΚ στη Νοτιοανατολική Τουρκία με κλείσιμο δρόμων κ.λπ.
Το κατά πόσο όλο αυτό το σκηνικό θα αποδειχθεί σημάδι ρήξης μεταξύ Κούρδων και κυβέρνησης ή μέρος του παζαριού μεταξύ των δύο, θα το δούμε μέχρι τις εκλογές Προέδρου.
Τρίτο σημείο είναι αυτό που αφορά τους αλεβίδες, αλλά και τις διαδηλώσεις που είχαν ως αφετηρία την πλατεία Ταξίμ το περασμένο καλοκαίρι.
Οι αλεβίδες εδώ και καιρό υποστηρίζουν ότι σημαντικός στόχος της πολιτικής εξουσίας στην όλη επιχείρησή της εναντίον των διαδηλώσεων από το περασμένο καλοκαίρι, είναι οι αλεβίδες. Παρουσιάζουν ως επιχείρημα το ότι αλεβίδες ήταν οι περισσότεροι διαδηλωτές που σκοτώθηκαν κατά τις διαδηλώσεις. Μπορεί σε αυτό να προστεθεί και η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της περιοχής του Πέραν να χαρακτηριστεί σεισμικά επικίνδυνη περιοχή του Οκμεϊνταν και να ανοίξει το δρόμο για κατεδάφιση πάνω από 5.000 κτηρίων. Εντονο είναι στην περιοχή αυτή το στοιχείο των αλεβίδων.
Ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς αυτούς όμως, υπάρχει ένα αποτέλεσμα ως προς το «πνεύμα Γκεζί», δηλαδή το κλίμα αντίστασης και διαδηλώσεων. Οι διαδηλώσεις για την επέτειο των περσινών διαδηλώσεων έδειξαν ένα πράγμα που δείχνει σαφή διαφορά. Η δημιουργική και γεμάτη χιούμορ και χλευασμό της εξουσίας «επιτελεστική» διάσταση των περσινών διαδηλώσεων πήρε άλλη μορφή. Εγινε δυνάμει πιο συγκρουσιακή, πράγμα που βολεύει την κυβέρνηση. Το όλο «πνεύμα Γκεζί», αν το φωτογράφιζε κανείς την ημέρα της επετείου, μάλλον είχε απομακρυνθεί λίγο από την πολυσυλλεκτική του φύση, αποκτώντας κάπως έντονο χρώμα αλεβίδων.