Ο Σόιμπλε για
πολλοστή φορά από την αρχή της κρίσης, με αφορμή ή μάλλον με προπέτασμα
την Ελλάδα, στέλνει ένα σκληρό μήνυμα, οι πραγματικοί και τελικοί
αποδέκτες του οποίου είναι η Γαλλία κατά κύριο λόγο και η Ιταλία κατά
δεύτερο. Το «pacta sunt servanta», δηλαδή τα συμφωνηθέντα τηρούνται,
αφορά σε πολύ μικρό βαθμό το ενδεχόμενο νέου δανείου έναντι μέτρων στη
χώρα μας σε περίπτωση δημοσιονομικού κενού.Η Γερμανία γνωρίζει
πολύ καλά ότι η πολιτική κρίση που αντιμετωπίζει η Γαλλία του Ολάντ και
τα δημοσιονομικά αδιέξοδα της Ιταλίας του Ρέντσι δεν αντιμετωπίζονται
ούτε με ευχολόγια, ούτε με ημίμετρα, ούτε με διορθωτικές κινήσεις υπέρ
της ανάπτυξης σαν αυτές που θα εξαγγείλει αύριο Πέμπτη ο επικεφαλής της
ΕΚΤ, Ντράγκι.Ο Σόιμπλε γνωρίζει ότι η σωτηρία για το Παρίσι και τη Ρώμη δεν είναι άλλη από την κατάργηση του δημοσιονομικού συμφώνου, που καταδικάζει τη δεύτερη και την τρίτη στη σειρά οικονομία της Ευρωζώνης σε διαρκή λιτότητα.
Ετσι με αφορμή ή με άλλοθι την Αθήνα, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα, τις προθέσεις της κυβέρνησης και τη ρητορική της αντιπολίτευσης ο Σόιμπλε τραβάει μια κόκκινη γραμμή: οι όποιες διορθωτικές κινήσεις τις οποίες θα εξαντλήσει το Βερολίνο, καθώς το τελευταίο που θέλει είναι η κατάρρευση της Γαλλίας και της Ιταλίας, θα γίνουν με δεδομένη την τήρηση των δεσμεύσεων προσαρμογής στο δημοσιονομικό σύμφωνο που υπέγραψαν ομόφωνα οι εταίροι της Γερμανίας στην Ευρωζώνη.Περαιτέρω ουσιαστικά βήματα του Βερολίνου προς τη δημοσιονομική και την πολιτική ένωση και στη συνέχεια στην ενίσχυση των παρεμβατικών αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ είναι συνάρτηση της τήρησης των συμφωνηθέντων από τους εταίρους στην εξέλιξη της κρίσης στην Ευρωζώνη.Η κόκκινη γραμμή του Σόιμπλε δεν είναι εμμονή ή ιδεολόγημα, αλλά ανάγνωση της πραγματικότητας: μόνο με αδιαπραγμάτευτη τήρηση των συμφωνηθέντων -που από μόνα τους περιπλέκουν και επιδεινώνουν το πρόβλημα- από τους εταίρους γίνεται αποδεκτή στη Γερμανία η αργή αλλά συνεχής εμπλοκή της χώρας στη συνολική διάσωση και ενίσχυση της Ευρωζώνης.
Το βλέμμα του Σόιμπλε είναι στραμμένο προς το Παρίσι, χωρίς να μπορεί να το παραδεχτεί...
