12 Ιουνίου 2014

Πολεμικές «θύελλες» στο Ιράκ

Σε αγώνα ανάμεσα στους σιίτες και τους σουνίτες για τη διεκδίκηση της εξουσίας εξελίσσεται η κατάσταση στο Ιράκ υπό τον πρωθυπουργό Νούρι αλ Μαλίκι. Στρατηγική διεξόδου δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Ένας αδύναμος πρωθυπουργός, ο σιίτης Νούρι αλ Μαλίκι, απέναντι στην πιο σκληροπυρηνική σουνιτική ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση «Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και της Συρίας» και η διεθνής κοινότητα να παρακολουθεί αποσβολωμένη την επέλαση των τζιχαντιστών προς τη Βαγδάτη σε μιαν επιχείρηση - αστραπή. Τι συμβαίνει στο Ιράκ; Γιατί ο ιρακινός πρωθυπουργός δεν μπορεί να ελέγξει τη κατάσταση;


«Αγώνας εξουσίας ανάμεσα σε σιίτες και σουνίτες»


Οι εξελίξεις προοιωνίζονται κλιμάκωση υποστηρίζει ο καθ.Γκύντερ Μάιερ
"Οι εξελίξεις προοιωνίζονται κλιμάκωση" υποστηρίζει ο καθ.Γκύντερ Μάιερ
«Η αιτία βρίσκεται στο ότι μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα το 2011 ο αλ Μαλίκι έκανε ότι ήταν δυνατόν για να μεταφέρει όλη την εξουσία στο σιιτικό στρατόπεδο», υποστηρίζει ο Γκύντερ Μάιερ, καθηγητής ιστορίας και επικεφαλής του Κέντρου Ερευνών για τον αραβικό κόσμο στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς. «Βλέπουμε λοιπόν να εξελίσσεται ένας βίαιος αγώνας εξουσίας υπό την καθοδήγηση του πρωθυπουργού αλ Μαλίκι, ο οποίος προσπαθεί να τοποθετήσει σε θέσεις - κλειδιά σιίτες, οι οποίοι επί του σουνίτη Σαντάμ Χουσείν καταπιέστηκαν. Στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Εδώ βρίσκονται συμπαγείς περιοχές αράβων σουνιτών. Σουνίτες ισλαμιστές εναντιώθηκαν με τρομοκρατικές πράξεις στους κατακτητές αμερικανούς και στη μεταβατική κυβέρνηση. Οι Αμερικανοί κατάφεραν να τους προσεταιριστούν και να τους ανταμείψουν για τις μεγάλες επιτυχίες που είχαν εναντίον των τρομοκρατών σουνιτών της ιρακινής Αλ Κάιντα. Όταν όμως οι Αμερικανοί αποχώρησαν ο αλ Μαλίκι όχι μόνο δεν στηρίχτηκε σε αυτούς, αλλά κατάργησε τους μισθούς των σουνιτών μαχητών και άρχισε να καταπιέζει παράφορα τον σουνιτικό πληθυσμό».

«Καμιά βοήθεια από τους Κούρδους»


Μεγάλες οι ευθύνες του πρωθυπουργού Νούρι αλ Μαλίκ

Ο γερμανός καθηγητής επισημαίνει επίσης ότι οι μεγάλες επιτυχίες των τζιχανιστών οφείλονται στα ερείσματα που διαθέτουν στους κατοίκους που είναι άραβες σουνίτες και οι οποίοι θεωρούν τους σιιίτες ως δύναμη κατοχής. Υπό αυτήν την οπτική γωνία θεωρεί ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη κάθε προσπάθεια επανάκτησης των πόλεων και των εδαφών στο βορρά.
«ΟΙ ΗΠΑ», τονίζει ο Γκύντερ Μάιερ, «υπερόπλισαν τους τελευταίους μήνες την κυβέρνηση αλ Μαλίκι για να καταπολεμήσει τους τρομοκράτες μετά την κατάληψη των Φαλούτζα και Ραμάντι. Περισσότερα δεν μπορούν να κάνουν. Σε βοήθεια από την περιοχή του κουρδιστάν δεν θα πρέπει να ελπίζει το Ιράκ. Ιδιαίτερα τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχει διαμάχη με την ιρακινή κυβέρνηση για τις εξαγωγές πετρελαίου από τα κουρδικά εδάφη. Οι Κούρδοι έφτιαξαν μάλιστα δικό τους αγωγό και εξάγουν πετρέλαιο μέσω Τουρκίας στη Μεσόγειο. ΄Αρα η Βαγδάτη δεν θα πρέπει να περιμένει στήριξη των κυβερνητικών δυνάμεων στη Μοσούλη από τους Κούρδους».Ο γερμανός ειδικός δεν βλέπει τρόπο εκτόνωσης, αντίθετα θεωρεί ότι θα κλιμακωθούν οι διαμάχες μεταξύ σιιτών, σουνιτών και κούρδων. Ο εμφύλιος στο Ιράκ που έχει ξεκινήσει από χρόνια θα μπορούσε να τελειώσει με τη διάλυση της κρατικής οντότητας.

Julia Mahncke / Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Στέφανος Γεωργακόπουλος