Αρα επειγόντως εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, με προτεραιότητες, ιεραρχήσεις, συγκέντρωση πόρων και μέσων υλοποίησης, διευκολύνσεις στους επιλέξιμους τομείς και κατάλληλο διοικητικό, φορολογικό κ.λπ. πλαίσιο ευρύτερων υποδομών λειτουργίας. Το ερώτημα όμως είναι άλλο: Το σχέδιο αυτό για να έχει εθνικά χαρακτηριστικά, πολιτική, οικονομική και κοινωνική αποδοχή και συναίνεση, δεν πρέπει να είναι προϊόν μιας ευρύτερης συζήτησης-ζύμωσης με τα κόμματα, τη Βουλή, τους κοινωνικούς εταίρους, την επιχειρηματική τάξη της χώρας και με περαιτέρω προσθέσεις και εξειδικεύσεις, με τη συμμετοχή ενός ευρύτερου ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτει η χώρα; Τόσο καιρό ήταν στα συρτάρια του Μαξίμου. Ολοι υπόσχονταν ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, αλλά αυτό δεν παρουσιαζόταν, παρότι οι συγκεκριμένες μελέτες στις οποίες στηρίχθηκε το σχετικό σχέδιο, είναι παλιές και υπήρχε ο χρόνος για μια άλλη πολιτική διαχείριση.
Φοβούμεθα ότι για ακόμα μία φορά ένα πολύ σημαντικό και σοβαρό εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, που θα έπρεπε να έχει την ευρύτερη δυνατή εθνική αποδοχή, εκπίπτει σε μια βεβιασμένη κίνηση προεκλογικής σκοπιμότητας, χάριν εντυπωσιασμού της τελευταίας στιγμής...Αυτό προφανώς αποδυναμώνει εσωτερικά τη σχετική πρωτοβουλία κι όλα τα θετικά στοιχεία που -πολύ πιθανά- μπορεί να περιέχει.Τέλος, μια καλύτερη και πληρέστερη εσωτερική διαβούλευση θα του 'δινε μια μεγαλύτερη διαπραγματευτική δυναμική, στο πλαίσιο διεκδίκησης μιας δεσμευτικής υποστήριξης από τους Ευρωπαίους εταίρους μας...Αραγε έτσι κερδίζουμε ή χάνουμε ευκαιρίες;
panpan@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22791&subid=2&pubid=63998131