«(...) Exω εκφράσει κι εγώ την ειλικρινή
μου απορία, για τη στελέχωση από τον Σαμαρά της ομάδας των εξ απορρήτων
συμβούλων του με ανθρώπους που στην καλύτερη περίπτωση είναι σκληροί
δεξιοί μέχρι τύπους που έχουν αρκετά ένσημα στον φασισμό.Και συνέχισα απευθύνοντας την απορία μου προς εκείνα τα στελέχη
της Νέας Δημοκρατίας που απέχουν πολύ από την ακροδεξιά και έχουν
δημοκρατικές ευαισθησίες -στο πλαίσιο του φιλελευθερισμού που πιστεύουν-
γιατί παρέδωσαν το κόμμα τους σε τόσο σκοτεινά κλιμάκια και έκαναν στην
άκρη. Αστοχες απορίες, με την έννοια πως λίγο με νοιάζουν οι απαντήσεις
και σίγουρα δεν μπορώ να πείσω κανέναν για το αγνό και άδολο ενδιαφέρον
μου. Προφανώς κάτι εξυπηρετείται για την παράταξή τους, κάποιοι φόβοι
τους γαληνεύουν μπροστά στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, βολεύονται αφήνοντας
άλλους να κάνουν τη βρόμικη δουλειά σε παράξενους κι επικίνδυνους
καιρούς ή είναι απλά ξεδοντιασμένοι περιμένοντας να πάρουν πάλι τα ηνία
στην πρώτη μεγάλη ήττα του Σαμαρά. Αν ισχύει το πρώτο, τους εύχομαι να
βρουν μια πειστική απάντηση κάποτε στο ερώτημα γιατί άφησαν μια
κυβερνητική δράκα να ασελγεί στο σώμα της δημοκρατίας κατ' εξακολούθηση.
Στο όνομα τίνος; Της εξόδου στις αγορές; Μπροστά στο φόβο ποιανού; Των
«κομμουνιστών»;
Το επιχείρημά τους είναι πως αν πτωχεύαμε, αν βγαίναμε από το ευρώ, αν... αν... τότε έτσι κι αλλιώς δεν θα μιλούσαμε για δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο πια, γιατί αυτό που θα επακολουθούσε θα ήταν κόλαση επί της γης. Δεν είμαι μάγος, ούτε προφήτης για να ξέρω αν έχουν δίκιο ή όχι. Ούτε κι εκείνοι όμως είναι. Και δυστυχώς εκείνο που μας χαρακτηρίζει δεν είναι οι αναπόδεικτες προβλέψεις μας, ούτε οι εμμονές μας στους μονόδρομους μέσω των οποίων θεωρούμε πως θα αποφύγουμε την πραγμάτωση των φόβων μας, αλλά οι πράξεις μας. Αυτές που κάνουμε ή δεν κάνουμε. Οι άμεσες, εκείνες με το συγκεκριμένο αποτύπωμα, οι απτές καθημερινές αποδείξεις πως σε αυτή τη χώρα τα τελευταία χρόνια η δημοκρατία είναι σταματημένο νερό. Ο βάλτος αρχίζει να μαζεύει αρρώστια. Το φάρμακο που περιμένουν πως θα μας γλιτώσει αυτόματα -η ανάσταση των οικονομικών δεικτών- θα είναι ασπιρίνη σε καρκινοπαθή. Την έχουμε πάρει πολύ κλειστά τη στροφή. Κι ο εμφύλιος που τόσο απευχόμαστε όλοι -πλην των οπαδών της κακοφορμισμένης επαναστατικότητας- θα έχει χύσει τόσο κρυφό αίμα που θα είναι σαν να έγινε».
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=425034
