Του Θοδωρή Καλούδη H δημοσκόπηση της GPO για το MEGA (εκπομπή «Ανατροπή» του Γιάννη
Πρετεντέρη) αναδεικνύει για μια ακόμα φορά μία καταλυτική πολιτική
ρευστότητα. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιό θα είναι το
αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών του Μαίου ή ενδεχόμενων εθνικών εκλογών.
Συνεπώς και την πορεία των πολιτικών εξελίξεων. Ωστόσο, η δημοσκόπηση αυτή επιτρέπει μια σειρά εκτιμήσεων:1. Οι ίδιοι ψηφοφόροι που δίνουν μικρό προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ (0,7%)στις Ευρωεκλογές, την ίδια στιγμή δίνουν αντίστοιχο προβάδισμα (0,9%) της Νέας Δημοκρατίας σε ενδεχόμενες εθνικές εκλογές. Η διαφοροποίηση αυτή θα πρέπει μάλλον να αποδοθεί στην κρισιμότητα του διακυβεύματος των εθνικών εκλογών σε σχέση με τις Ευρωεκλογές.
2. Τι σημαίνει αυτό; Δύο πράγματα: Πρώτον, ότι η υψηλού ρίσκου διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι Ευρωεκλογές (και οι Αυτοδιοικητικές) αποτελούν δημοψήφισμα καταδίκης της κυβέρνησης, για την ώρα, δεν υιοθετείται (μάλλον απορρίπτεται) από τους πολίτες. Δεύτερον, οι πολίτες αντίθετα, όταν πρόκειται να αποφασίσουν για τις εθνικές εκλογές, για την ώρα, επιλέγουν -έστω και οριακά- να δώσουν προβάδισμα στη Νέα Δημοκρατία, που αποτελεί την κύρια δύναμη της κυβέρνησης. Η πλειοψηφία στην κοινωνία εμφανίζεται δηλαδή στοιχειωδώς ανεκτική προς την κυβέρνηση, γιατί δεν βλέπει αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Αν την έβλεπε, θα ακολουθούσε το ΣΥΡΙΖΑ, στοιχιζόμενη σε «ρεύμα ανατροπής», με αφορμή το κάλεσμά του για «δημοψηφισματικές» εκλογές.
3. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρνει να πείσει ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας; Για τον ίδιο λόγο που δεν καταφέρνει να πείσει τους ίδιους τους ψηφοφόρους του. Στη δημοσκόπηση της GPO ένα μεγάλο τμήμα όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν το κόμμα του κ. Τσίπρα, την ίδια στιγμή δηλώνουν ότι επιθυμούν να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα, αρνούμενοι το κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για «ανατροπή».Ένα επίσης σημαντικό τμήμα μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν «αναξιόπιστη» τη στάση της ηγεσίας, αφού όσο ο κ. Τσίπρας μετακινείται σε περισσότερο Ευρωπαϊκές και θεσμικές τοποθετήσεις, αρνούμενος παλαιότερες αριστερίστικες θέσεις, τόσο ενοχλεί πολλούς από την ετερόκλητη βάση του, που τον ακολούθησε πριν δύο χρόνια υπό το κράτος της αγανάκτησης. Και βέβαια κρατά «κουμπωμένους» τους υπόλοιπους πολίτες που δεν μπορούν να καταλάβουν, τώρα που ξεθωριάζει η πολεμική “μνημόνιο-αντιμνημόνιο”, τι τελικά πιστεύουν στην Κουμουνδούρου (και τι θα εφαρμόσουν αν κληθούν να κυβερνήσουν). Συνεπώς όσο δεν λύνεται το στρατηγικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, οι δημοσκοπήσεις θα τον εμφανίζουν στάσιμο.
4. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία (αλλά και η Ελιά, που ο βασικός εταίρος της, το ΠΑΣΟΚ, συγκυβερνά) να αισθάνονται «καλά» με τα στοιχεία αυτής της δημοσκόπησης; Προφανώς όχι. Γιατί η αδυναμία του κ. Τσίπρα να πείσει την κοινωνία δεν σημαίνει ότι οι πολίτες επιλέγουν αποφασιστικά τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Ο κόσμος είναι ίσως ανεκτικός, θέλει να ελπίζει ότι κάτι θα αλλάξει επιτέλους στη ζωή του, αλλά εξακολουθεί να περνά δύσκολα και σε συνθήκες κατάθλιψης. Αν θέλουν οι κυβερνώντες να κερδίσουν τις εκλογές θα πρέπει να δώσουν σαφέστερες απαντήσεις για τα οικονομικά της οικογένειας και της πραγματικής οικονομίας. Και βέβαια να προβάλλουν ένα ισχυρότερο διακύβευμα από τα επιχειρήματα της βελτίωσης των μακροοικονομικών στοιχείων ή την επίκληση της διεθνούς επιβράβευσης στις προσπάθειες της χώρας. ( μην ξεχνάμε ότι ο κ.Σαμαράς κέρδισε τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 πείθοντας πολλούς Έλληνες να αλλάξουν την ψήφο τους σε ένα μήνα -από τις εκλογές του Μαϊου- λόγω του διλήμματος της παραμονής ή όχι της χώρας στη ζώνη του Ευρώ.)
5. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε θολά νερά και τα κόμματα της συγκυβέρνησης αρκούνται στο ότι επιλέγονται ως η λιγότερο κακή λύση, πολλοί πολίτες θα αναζητούν την ελπίδα σε φαινόμενα τύπου «Ποτάμι», με κύριο κριτήριο την πολιτική αθωότητα του νέου πολιτικού φορέα.
http://7imeres.gr/
