"Εκείνοι που δεν είναι σε επαφή με τους καιρούς δυστυχούν και αποτυγχάνουν στις επιδιώξεις τους."

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι «βασικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι και δεν μπορούν να παραβιαστούν από καμία εξουσία », τα οποία περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και την ισότητα ενώπιον του νόμου.Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται, επίσης, κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της συμμετοχής στον πολιτισμό, το δικαίωμα στην τροφή, την ιατρική περίθαλψη, το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση και το δικαίωμα στην παροχή στέγης.Στο κατοχικό καθεστώς που βίωσε η Ελλάδα το 1941-1944 τα δικαιώματα αυτά φυσικά και δεν τα απολάμβαναν ευρύτερες κοινωνικές ομάδες όπως και στις λαμπρές περιόδους της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά και της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Το ότι το δημοκρατικό μας πολιτικό σύστημα είναι καχεκτικό ουδείς το αμφισβητεί, ούτε ότι υπάρχει πρόσβαση σε όλους τους Έλληνες στα ανωτέρω αγαθά. Κατανοητή επίσης η αγωνία για την πολιτική επιβίωση εκφραστών παρωχημένων λογικών εμποτισμένων με τα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά σύνδρομα  και των όσων τις φέρουν Συνειδητά ,αναφορικά με το που θα στεγαστεί ο ορφανός κόσμος στα Δεξιά της Ν.Δ. μετά τις δικαστικές περιπέτειες του Νεοναζιστικού μορφώματος της Χ.Α.

Υποβοηθούν και τα δημοσιεύματα που φέρουν το νεοναζιστικό μόρφωμα να έχει βρεί πολιτικές συμμαχίες σε χώρους φίλα προσκείμενους με το Ρωσικό Δημοκρατικό καθεστώς του Βλαντίμιρ Πούτιν , η επένδυση στον αντιαμερικανισμό ήταν πάντα μια ασφαλής επιλογή και φυσικά ξεχνούν πολλοί το αιματοκύλισμα της Ελλάδας στον Εμφύλιο και τον ρόλο των Ξένων Δυνάμεων της Αγγλίας, των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Το ότι πολύ γρήγορα κάποιοι συνειδητά παραχάραξαν και την ιστορία του φασιστικού και νεοφασιστικού κινήματος στην Ελλάδα δεν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, οι λόγοι προφανείς, αλλάζουμε την σημασία των πάντων κατά το δοκούν σε κατάλληλο χρόνο και τόπο.

Πολλοί μιλούν για την Ελληνική Κυβέρνηση με όρους απαξιωτικούς "κατοχική και δωσίλογη", παρά τα προβλήματα νομιμοποίησης της η Ελληνική Κυβέρνηση θα μείνει ή θα φύγει από την εξουσία με τη λαϊκή ψήφο και μόνον.

Με τεχνικά πολιτικά οφσάιντ δεν γίνεται πολιτική ούτε συγκροτούνται μεγάλες παρατάξεις με ρετάλια που απέμειναν στα αζήτητα επί μακρόν και τώρα διεκδικούν την επιστροφή τους σε πρωταγωνιστικούς ρόλους γιατί δεν αντέχουν το περιθώριο λόγω οικογενειακής παράδοσης.Με ασκήσεις επί χάρτου που υποκρύπτουν απλώς φιλοδοξίες των αποτυχημένων δεν εκβιάζονται πολιτικές εξελίξεις και σίγουρα δεν έρχονται ανατροπές.

Το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα είναι ρευστό, είναι  όντως άναρχο και το μετεκλογικό τοπίο δείχνει το ίδιο ασταθές, για αυτό φρόνιμο είναι να εγκαταλείψουν άπαντες τις πολωτικές συμπεριφορές, τις εμποτισμένες  με  τον εγωισμό, τον φανατισμό, τον φατριασμό γιατί  αυτό που η κοινωνία επιτάσσει είναι σύνθεση, μετριοπάθεια, σοβαρότητα και ευρύτερες συναινέσεις.

Στα Εθνικά Προβλήματα οι Λύσεις είναι Εθνικές εντοπίζονται δέ  μόνο στο  πλαίσιο που συνιστά το τρίπτυχο Ισχυρό Εθνος-Ισχυρό Κράτος-Εθνική Στρατηγική και Εθνικό Σχέδιο Εξόδου απο την Κρίση και  με τον πλέον ισχυρό πολλαπλασιαστή ισχύος την Κοινωνική Συνοχή.