ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ- Προβάλλεται τώρα ο ισχυρισμός από το ΑΚΕΛ ότι η Μόσχα θέτει βέτο στις
ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις σε περίπτωση λύσης και στην κατ’ επέκτασιν ένταξη της
Κύπρου στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Ο καθένας δικαιούται να πιστεύει
ό,τι θέλει. Και κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίζει τις φιλικές σχέσεις με
τη Ρωσία, οι οποίες θα πρέπει να συνεχιστούν, αλλά, ταυτοχρόνως, θα
πρέπει να εξεταστούν σε σχέση με το ΝΑΤΟ και τη γεωπολιτική
πραγματικότητα, στην οποία περιλαμβάνονται και οι ζώνες επιρροής.
Πρόσθετα τούτων, εάν επισήμως διατυπωθεί από τη Ρωσία μια τέτοια θέση,
θα είναι λανθασμένη. Διότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι προτεκτοράτο!
Και πρώτο το ΑΚΕΛ που αναφέρεται, και ορθώς το πράττει, στον σεβασμό
της κρατικής μας κυριαρχίας, ως θέματος αρχής, θα όφειλε να διαφωνεί με
τελεσιγραφικές υποδείξεις. Διότι, τι θα συμβεί εάν κάποια άλλη χώρα
θέσει βέτο σε μιαν άλλη πιθανή ή εν δυνάμει επιλογή μας;
Πέραν των ανωτέρω, θα πρέπει να διερωτηθούμε και για κάτι άλλο: Ποιον συμφέρει που είμαστε εκτός ΝΑΤΟ; Προφανώς τη Βρετανία και την Τουρκία, οι οποίες και τώρα και μετά τη λύση θέλουν να μας κρατούν κάτω από τη δική τους ομηρεία και κηδεμονία, χωρίς τη δική μας συμμετοχή στον αμυντικό βραχίονα του ΝΑΤΟ, με τον οποίο συνεργάζεται η Ε.Ε. στη λογική της εμβάθυνσης. Σχετικώς, μάλιστα, για την εν λόγω διαδικασία δεν είναι η υφιστάμενη, αλλά η προηγούμενη Κυβέρνηση και, πιο συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, που έδωσε τη θετική ψήφο, σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Συνεπώς, η μη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ δεν είναι τη Ρωσία που εξυπηρετεί, αλλά πολύ περισσότερο την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και την παρωχημένη αποικιοκρατική φιλοσοφία της Βρετανίας. Άλλωστε, η Κύπρος ανήκει και θα συνεχίσει να ανήκει στη ζώνη ευθύνης του ΝΑΤΟ, λόγω του ότι οι εγγυήτριες δυνάμεις είναι μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και οι Βάσεις των Άγγλων επίσης. Το ίδιο ενδέχεται να συμβεί ακόμη και μετά την όποια λύση. Γιατί άραγε εκδηλώνεται το υφιστάμενο ενδιαφέρον των ΗΠΑ;
Για την ενίσχυση των δικών τους συμφερόντων και, αν είμαστε μυαλωμένοι, και των δικών μας. Ακόμη, πάντως, και αν φύγουν οι Βάσεις από την Κύπρο, η Τουρκία θα είναι εκεί, ως περιφερειακή δύναμη, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ. Άλλωστε, τι συμφέρει περισσότερο τη Ρωσία; Να είναι η Κύπρος εκτός του ΝΑΤΟ και να είναι η Τουρκία και η Βρετανία εντός; Δεν θα ήθελε η Μόσχα μια φιλική χώρα να συμμετέχει στη Συμμαχία;
Απόδειξη τούτου, είναι ο θετικός ρόλος της Κύπρου σε επίπεδο Ε.Ε. στην κρίση της Κριμαίας, όταν σε συμμαχία με τη Γερμανία, λόγω σύγκλισης συμφερόντων, συμβάλαμε ώστε να μην υιοθετηθούν σκληρά μέτρα σε βάρος της Ρωσίας, παρά τη διαφωνία της Βρετανίας. Και, ως εκ τούτου, προστατεύθηκαν στον καλύτερο δυνατό βαθμό που θα μπορούσαν να προστατευθούν, τα κοινά ευρωπαϊκά και ρωσο-κυπριακά συμφέροντα.
Εάν θα εντασσόταν η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ θα ήταν δικαιολογημένο το βέτο για τη Ρωσία, διότι είναι στη γειτονιά της, αλλά και ένεκα μεγέθους. Εμείς, ακόμη και αν ενταχθούμε, δεν μπορούμε και δεν έχουμε πρόθεση να απειλήσουμε τη Ρωσία. Εάν κάποιος ισχυριστεί ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό είναι δυνατό να συμβεί και σήμερα μέσω Βάσεων. Από την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ είναι δυνατό να δημιουργηθεί μια κοινωνία συμφερόντων, από την οποία να έχει πολύ περισσότερα οφέλη η Ρωσία στο μέλλον απ' ό,τι έχει σήμερα.
Αν το ΑΚΕΛ, όπως και άλλες κομματικές δυνάμεις, ξετυλίξουν το κουβάρι των συμφερόντων της Κύπρου, της Ρωσίας, της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ, χωρίς ιδεολογικά και ψυχολογικά ταμπού, είναι πολύ πιθανό να κατανοήσουν το αυτονόητο: Ότι, δηλαδή, εκείνη που σίγουρα δεν θέλει να δει την Κύπρο στο ΝΑΤΟ και την βοηθά αφάνταστα το όποιο ρωσικό βέτο που επικαλείται το ΑΚΕΛ, είναι η Τουρκία. Για να μη μας έχει στα πόδια της και να μας έχει υπό τον έλεγχό της εσαεί. Και πριν από και μετά τη λύση.
Πέραν των ανωτέρω, θα πρέπει να διερωτηθούμε και για κάτι άλλο: Ποιον συμφέρει που είμαστε εκτός ΝΑΤΟ; Προφανώς τη Βρετανία και την Τουρκία, οι οποίες και τώρα και μετά τη λύση θέλουν να μας κρατούν κάτω από τη δική τους ομηρεία και κηδεμονία, χωρίς τη δική μας συμμετοχή στον αμυντικό βραχίονα του ΝΑΤΟ, με τον οποίο συνεργάζεται η Ε.Ε. στη λογική της εμβάθυνσης. Σχετικώς, μάλιστα, για την εν λόγω διαδικασία δεν είναι η υφιστάμενη, αλλά η προηγούμενη Κυβέρνηση και, πιο συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, που έδωσε τη θετική ψήφο, σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Συνεπώς, η μη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ δεν είναι τη Ρωσία που εξυπηρετεί, αλλά πολύ περισσότερο την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και την παρωχημένη αποικιοκρατική φιλοσοφία της Βρετανίας. Άλλωστε, η Κύπρος ανήκει και θα συνεχίσει να ανήκει στη ζώνη ευθύνης του ΝΑΤΟ, λόγω του ότι οι εγγυήτριες δυνάμεις είναι μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και οι Βάσεις των Άγγλων επίσης. Το ίδιο ενδέχεται να συμβεί ακόμη και μετά την όποια λύση. Γιατί άραγε εκδηλώνεται το υφιστάμενο ενδιαφέρον των ΗΠΑ;
Για την ενίσχυση των δικών τους συμφερόντων και, αν είμαστε μυαλωμένοι, και των δικών μας. Ακόμη, πάντως, και αν φύγουν οι Βάσεις από την Κύπρο, η Τουρκία θα είναι εκεί, ως περιφερειακή δύναμη, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ. Άλλωστε, τι συμφέρει περισσότερο τη Ρωσία; Να είναι η Κύπρος εκτός του ΝΑΤΟ και να είναι η Τουρκία και η Βρετανία εντός; Δεν θα ήθελε η Μόσχα μια φιλική χώρα να συμμετέχει στη Συμμαχία;
Απόδειξη τούτου, είναι ο θετικός ρόλος της Κύπρου σε επίπεδο Ε.Ε. στην κρίση της Κριμαίας, όταν σε συμμαχία με τη Γερμανία, λόγω σύγκλισης συμφερόντων, συμβάλαμε ώστε να μην υιοθετηθούν σκληρά μέτρα σε βάρος της Ρωσίας, παρά τη διαφωνία της Βρετανίας. Και, ως εκ τούτου, προστατεύθηκαν στον καλύτερο δυνατό βαθμό που θα μπορούσαν να προστατευθούν, τα κοινά ευρωπαϊκά και ρωσο-κυπριακά συμφέροντα.
Εάν θα εντασσόταν η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ θα ήταν δικαιολογημένο το βέτο για τη Ρωσία, διότι είναι στη γειτονιά της, αλλά και ένεκα μεγέθους. Εμείς, ακόμη και αν ενταχθούμε, δεν μπορούμε και δεν έχουμε πρόθεση να απειλήσουμε τη Ρωσία. Εάν κάποιος ισχυριστεί ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό είναι δυνατό να συμβεί και σήμερα μέσω Βάσεων. Από την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ είναι δυνατό να δημιουργηθεί μια κοινωνία συμφερόντων, από την οποία να έχει πολύ περισσότερα οφέλη η Ρωσία στο μέλλον απ' ό,τι έχει σήμερα.
Αν το ΑΚΕΛ, όπως και άλλες κομματικές δυνάμεις, ξετυλίξουν το κουβάρι των συμφερόντων της Κύπρου, της Ρωσίας, της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ, χωρίς ιδεολογικά και ψυχολογικά ταμπού, είναι πολύ πιθανό να κατανοήσουν το αυτονόητο: Ότι, δηλαδή, εκείνη που σίγουρα δεν θέλει να δει την Κύπρο στο ΝΑΤΟ και την βοηθά αφάνταστα το όποιο ρωσικό βέτο που επικαλείται το ΑΚΕΛ, είναι η Τουρκία. Για να μη μας έχει στα πόδια της και να μας έχει υπό τον έλεγχό της εσαεί. Και πριν από και μετά τη λύση.
