Η εκστρατεία για την καταδίκη της Aδελφότητας

Του Andrew Hammond Η απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης την προηγούμενη εβδομάδα να ξεκινήσει μια έρευνα σχετικά με τις δραστηριότητες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας αποτελεί  μια σημαντική νίκη για τη Σαουδική Αραβία, η οποία ισχυρίζεται, από τις επιθέσεις της 9/11, πως η πηγή της τζιχαντιστικής βίας και του εξτρεμισμού είναι το είδος του «πολιτικού Ισλάμ» της Αδελφότητας και όχι ο Σαουδαραβικός Wahhabism. Ανεπίσημα, Βρετανοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι υπήρξαν μήνες σαουδαραβικών πιέσεων, οι οποίες συμπληρώνουν την σαουδαραβική οργή για την αλλαγή της στάσης της Δύσης για το Ιράν από το Νοέμβριο. Ο ίδιος ο πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου στο Ριάντ έχει επιλεγεί για να ηγηθεί της έρευνας.

Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ήταν καταστροφικά για το κύρος της δυναστείας των Αλ Σαούντ, όχι μόνο επειδή 15 από τους 19 επιτιθέμενους ήταν Σαουδάραβες, αλλά επειδή θεωρείται ευρέως ότι η ιδεολογία της Αλ Κάιντα έχει τις ρίζες της στον πουριτανικό Wahhabism, τον οποίον υποστηρίζει η Σαουδική Αραβία. Οι επιθέσεις βύθισαν τις σχέσεις ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας σε μια κατάσταση κρίσης, την οποία ο βασιλιάς Abdullah, τότε ακόμα ήταν πρίγκιπας διάδοχος,  επανόρθωσε επιδέξια μέσω της Αραβο-Ισραηλινής ειρηνευτικής πρωτοβουλίας του, μέσω της υποστήριξής του στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, και της διαβεβαίωσής ότι θα ξεκινήσει διάλογο για μεταρρυθμίσεις.

Αλλά ένα συχνά ξεχασμένο στοιχείο της σαουδαραβικής απάντησης ήταν η προσπάθεια να επιρρίψει το φταίξιμο για τη μητρότητα του διεθνούς Αραβικού Ισλαμισμού στην Αιγυπτιακή οργάνωση. «Η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι πηγή όλων των προβλημάτων μας στον αραβικό κόσμο», δήλωσε το 2002 ο αείμνηστος υπουργός Εσωτερικών, Πρίγκιπας Nayef bin Abdelaziz. Στα χρόνια της μεταρρύθμισης που ακολούθησαν, η Σαουδική Αραβία συμπεριφερόταν σαν να ήταν η Αδελφότητα που χρειαζόταν μεταρρύθμιση αντί για τα Wahhabism θεσμικά όργανά της και την προαγωγή της σκέψης.

Είναι βεβαίως αληθές ότι η σκέψη του ιδεολόγου Sayed Qutb, που εκτελέστηκε από την Αίγυπτο του Nasser το 1966, είχε μεγάλη επιρροή στο σύγχρονο τζιχαντισμό. Μετά το θάνατο του Qutb, εμφανίστηκαν πάρα πολλά κινήματα στην Αίγυπτο της δεκαετίας του 1970 που εμπνέονταν από τις ιδέες του σχετικά με την αποστατική φύση των τυράννων μουσουλμάνων ηγετών και ενώ κάποιοι προτίμησαν να αποσυρθούν από την κοινωνία, άλλοι είδαν την ανάγκη να αμφισβητήσουν τους ηγέτες, μέσω πραξικοπημάτων, επαναστάσεων ή δολοφονιών.

Ωστόσο, η Αδελφότητα αναπτύχθηκε σε μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση στη δεκαετία του 1970 υπό την ηγεσία του Omar al-Tilmisani, που πρωτοστάτησε μιας σπερματικής νέας προσέγγισης, με στόχο τη συμφιλίωση της Αδελφότητας με το βασικό πλαίσιο της σύγχρονης δημοκρατίας και έκανε τις εκλογές νέο modus operandi του κινήματος. Και είναι χάρη στην καινοτομία των δημοφιλών εκλογών που πρέπει να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την αυξανόμενη ανησυχία, η οποία τώρα κοντεύει να γίνει πανικός, που επιδεικνύουν οι άρχουσες τάξεις του Κόλπου προς την Αδελφότητα κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας και ιδιαίτερα μετά τις αραβικές εξεγέρσεις. Ειδικότερα για τη Σαουδική Αραβία, η νομιμοποίηση της ηγεσίας της οικογένειας Αλ Σαούντ με την προβολή της ως το πραγματικό κράτος της σαρία απειλείται άμεσα από ένα σύγχρονο πολιτικό κίνημα που έχει ένα ισλαμικό πλαίσιο αναφοράς.

Ρόλο-κλειδί σε αυτό έπαιξε η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 2005 η Ουάσιγκτον υποκίνησε μια σαφή στροφή προς την Αδελφότητα, η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν η προσωποποίηση του ισλαμικού μπαμπούλα στις συζητήσεις των ΜΜΕ. Υπό την πίεση του σχεδίου της κυβέρνησης Busch για εκδημοκρατισμό μετά τον πόλεμο στο Ιράκ, το καθεστώς Mubarak χαλάρωσε τις προσπάθειές του για εκλογική νοθεία στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών εκείνο το έτος, οδηγώντας σε ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα για τους υποψηφίους της Αδελφότητας, τόσο εντυπωσιακό που η νοθεία αποκαταστάθηκε γρήγορα για το δεύτερο και τρίτο γύρο. Αλλά για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας νέος συνομιλητής είχε προκύψει στον Αραβικό κόσμο που αντανακλούσε το Αραβικό Πνεύμα του θρησκευτικού συντηρητισμού, αν και η Χαμάς παρέμενε μια κόκκινη γραμμή.

Το 2011 είδε μια αλληλουχία των περιστάσεων για καθεστώτα όπως αυτό των Αλ Σαούντ: το πολιτικό Ισλάμ χρησιμοποίησε την εκλογική πολιτική για να ξεκινήσει μια πορεία προς την κυβέρνηση, εμπνέοντας το εγχώριο ισλαμιστικό κέντρο και αυτά όλα με την αμερικανική ευλογία. Η προσπάθεια για την αναστροφή του βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ο αιγυπτιακός στρατός καθαίρεσε τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση της Αδελφότητας από την εξουσία πέρυσι. Από τότε ο αγώνας έχει μετακινηθεί στην άσκηση πιέσεων προς τις Δυτικές κυβερνήσεις να καταδικάσουν και πάλι την Αδελφότητα, επομένως η κίνηση του Cameron αυτή την εβδομάδα είναι μια σημαντική νίκη για την σαουδαραβική εκστρατεία.

Το ερώτημα τώρα είναι, θα αλλάξουν οι θέσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης, σχετικά με την Αδελφότητα λόγω των πιέσεων της Σαουδικής Αραβίας και άλλων Αραβικών κρατών; Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Ουάσιγκτον και η ΕΕ προτίθενται να αλλάξουν απόψεις. Ουδεμία υποστηρίζει τους Αιγυπτιακούς ισχυρισμούς ότι η Αδελφότητα είναι πίσω από φονικές επιθέσεις σε στρατιωτικούς στόχους και στόχους ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων εμφανών βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας (για τις οποίες ήδη έχουν αναλάβει την ευθύνη ομάδες της Τζιχάντ) και οι δύο προτρέπουν δημοσίως την κυβέρνηση να αρχίσει διάλογο με την ισλαμιστική αντιπολίτευση.

Αλλά έχουν εμφανιστεί ρωγμές, καθώς διπλωμάτες αναφέρουν έντονες συζητήσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τώρα σχετικά, ιδιαίτερα,  με τις προσεγγίσεις  της Αδελφότητας. Ο Tariq Ramadan, ο εγγονός του ιδρυτή της Αδελφότητας (ο οποίος ισχυρίζεται ότι δεν είναι μέλος), είναι εδώ και πολλά χρόνια μέλος μιας επιτροπής κυβερνητικών συμβούλων σχετικά την ανεξιθρησκία, αφού μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου για πολύ καιρό ο Kemal al-Helbawy ήταν ο οργανωτής και εκπρόσωπος της Αδελφότητας για την Ευρώπη. Στον Ramadan για πολλά χρόνια απαγορευόταν η είσοδος στη Γαλλία, όπου η Δεξιά είναι ιδιαίτερα καχύποπτη με τους Ισλαμιστές και το Παρίσι συμμάχησε γρήγορα με το Ριάντ μετά από την πτώση της Αδελφότητας. Αιγύπτιοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι ήταν παρόντες στις συνομιλίες του Obama στο Ριάντ πριν από δύο εβδομάδες σε μια Σαουδαραβική προσπάθεια να ασκηθούν πιέσεις στην Ουάσιγκτον για να  αποκαταστήσει τις πωλήσεις όπλων στην Αίγυπτο. Τώρα, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ξεκινήσει μια έρευνα που θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την απαγόρευση της Αδελφότητας.

Αντιμετωπίζοντας έντονη εσωτερική καταστολή, η σημασία των ξένων τόπων εξορίας έχει αυξηθεί για το κίνημα. Περιλαμβάνουν  τη Ντόχα, την Κωνσταντινούπολη και το Λονδίνο, όπου προσωπικότητες της Αδελφότητας από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν επίσης αναζητήσει άσυλο υπό την πίεση μιας συνεχιζόμενης καταστολής . Η Εθνική Συμμαχία για την Υποστήριξη της Νομιμότητας, που διοργανώνει νυχτερινές διαδηλώσεις στην Αίγυπτο, επέλεξε την Κωνσταντινούπολη για μια συνέντευξη Τύπου τον περασμένο μήνα για να καταγγείλει την κυβερνητική έκθεση που ωραιοποιεί την ακραία βία που χρησιμοποιείται για να σταματήσει τις καθιστικές διαμαρτυρίες της Αδελφότητας το περασμένο καλοκαίρι. Η Αδελφότητα έχει ανοίξει ένα  γραφείο στο Κρικλγουντ, στο  Βόρειο-Δυτικό Λονδίνο. Το κανάλι Al Jazeera της Ντόχα είναι ένα κρίσιμο αραβικό μέσο ενημέρωσης για τους Ισλαμιστές.

Εγχωρίως, η Σαουδαραβική εκστρατεία συμπεριέλαβε την ανακήρυξη της Αδελφότητας ως τρομοκρατική οργάνωση, την πρόσθεσή της σε έναν κατάλογο απαγορευμένων ομάδων στις οποίες οι Σαουδάραβες δεν πρέπει να ενταχθούν ή να διαδίδουν και ο συντονισμός μιας μαζικής απόσυρσης των πρεσβευτών από τη Ντόχα με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν. Συμπεριέλαβε επίσης μια επιστροφή στην προσπάθεια για την στοχοποίηση της Αδελφότητας και όχι του Wahhabism ως πηγή της Ισλαμικής βίας, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας για την εκ νέου ανακάλυψη της al-Wahhabiyya και για την αύξηση του γοήτρου των Σαούντ. Έτσι ο Jamal Khashoggi, διευθυντής του τηλεοπτικού σταθμού alArab, έγραψε πρόσφατα ότι ήταν Αιγύπτιοι τζιχαντιστές που είχαν μολύνει τα μυαλά του Bin Laden και των Σαουδαράβων τζιχαντιστών στο Αφγανιστάν και ο Abdel-Rahman al-Rashed, διευθυντής της Al Arabiya TV, έγραψε ότι οι Σαλαφιστικές τζιχαντιστικές ομάδες στη Συρία ήταν μια εφεύρεση της Συρίας και του Ιράν (και όχι ένα προϊόν της Σαουδαραβικής σκέψης, χρηματοδότησης και πολιτικής σκοπιμότητας). Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μόλις μια δεκαετία μετά την 9/11 η Σαουδική Αραβία μπορεί να βρει ένα πρόθυμο ακροατήριο για αυτές τις αξιώσεις στη Δύση.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://ecfr.eu/content/entry/the_campaign_to_condemn_the_brotherhood244

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr