Αυτήν τη στιγμή στη δίνη του κυκλώνα βρίσκονται ο ελληνικοί πληθυσμοί στην Ουκρανία, όπου αριθμούν περίπου 150.000, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των οργανώσεών τους. Βρίσκονται τόσο στη χερσόνησο της Κριμαίας, αλλά και στην υπόλοιπη Ουκρανία και κυρίως στην περιοχή της Μαριούπολης. Πόλεις με συμβολισμό και με ελληνικά ονόματα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Σεβαστούπολη, Συμφερούπολη, Θεοδοσία, Ευπατορία. Οι ελληνικοί πληθυσμοί τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Ρωσία είναι γηγενείς, άνθισαν σε περιόδους της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, αλλά και επί Λένιν δημιούργησαν ανθούσες κοινότητες, έβγαζαν ελληνικές εφημερίδες, δημιούργησαν το ελληνικό αλφάβητο με την φωνητική γραφή, άνθισε το ελληνικό θέατρο και όλα αυτά κόπηκαν απότομα το 1937 από τον Στάλιν.
Τώρα και πάλι οι ελληνικοί πληθυσμοί βορείως του Ευξείνου Πόντου, στην Ουκρανία, βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση. Ανάμεσα σε Τατάρους, Ουκρανούς, από τους οποίους μάλιστα αρκετοί είναι και νεοναζιστές και επιζητούν καθαρότητα της φυλής, τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Δεν είναι τυχαίο που η πρώτη απόφαση που ψήφισε η νέα κυβέρνηση του Κιέβου απαγορεύει τη χρήση μειονοτικών γλωσσών, ανάμεσά τους και η ελληνική, στη δημόσια διοίκηση. Αυτή η κατάσταση πλήττει πρωτίστως σε πρώτη φάση και την ελληνική ομογένεια της Ουκρανίας, που έχει βαθιές ρίζες στην περιοχή.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση είναι χρέος της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Αντί για κοκορομαχίες, θα πρέπει όλα τα κόμματα, τόσο αυτά που στηρίζουν την κυβέρνηση και όσο αυτά που την αντιπολιτεύονται, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να βρουν τρόπους να στηριχθούν έμπρακτα οι ομογενείς. Να συμφωνήσουν σε μία εθνική πολιτική και το κάθε κόμμα να βρει διαύλους επικοινωνίας και στήριξης των ομογενών. Και κυρίως η Ελλάδα να μην κάνει το ίδιο λάθος και γίνει μέρος του προβλήματος σε αυτήν τη διαμάχη. Η Ουκρανία είναι το νέο μεγάλο πεδίο μάχης μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Και η Ρωσία αντιδρά όταν στο μαλακό υπογάστριό της επικρατούν, με την υποστήριξη της Δύσης, δυνάμεις εχθρικές προς αυτήν. Η Ελλάδα δεν θα πρέπει να κάνει το λάθος που είχε κάνει στις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν έστειλε στράτευμα στην Οδησσό της Ουκρανίας για να καταστείλει την επανάσταση των Μπολσεβίκων. Ελπίζουμε έναν αιώνα μετά, το ελληνικό πολιτικό σύστημα να διδαχθεί από τα λάθη εκείνης της εποχής και να μην έχουμε ένα νέο ξερίζωμα των ομογενών από τις εστίες τους, είτε ακουσίως είτε εκουσίως.
