Σάββας ΚαλεντερίδηςΣτο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε ακροθιγώς στις
παράπλευρες απώλειες που θα έχουν Κύπρος και Ελλάδα από τις κυρώσεις που
θα επιβάλουν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. στη Ρωσία, απώλειες που θα δυσχεράνουν
την οικονομική ανάκαμψη και την έξοδο από την κρίση, που γίνεται με
τεράστιο κόστος και τιτάνιες προσπάθειες του λαού.Επαναλάβαμε, μάλιστα, ότι εμείς οι Ελληνες θα πρέπει να βρούμε
τρόπους -τέτοιοι υπάρχουν και μάλιστα πολλοί, αρκεί να το θέλουν οι
κυβερνώντες- αντί να περιορίσουμε, να διευρύνουμε την οικονομική
συνεργασία με τη Ρωσία αλλά και με την Ουκρανία, χωρίς να διαταράξουμε
τις στρατηγικές σχέσεις που διατηρούμε με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Για όσους ενδεχομένως απορούν, να υπενθυμίσουμε ότι η Τουρκία, που είναι κι αυτή μέλος του ΝΑΤΟ και διατηρεί στενότερες σχέσεις με τις ΗΠΑ απ’ ό,τι η Ελλάδα, αφού η Ουάσινγκτον τα τελευταία 40 χρόνια συμπλέει με την Αγκυρα στα ζητήματα του Αιγαίου και της Κύπρου, με κορυφαίο παράδειγμα την εισβολή αλλά και τη συνεχιζόμενη κατοχή, αμφότερα αδιανόητα, χωρίς όχι απλώς τη στήριξη αλλά την ενεργό εμπλοκή των ΗΠΑ, ενώ έχει ήδη έναν στρατηγικής σημασίας αγωγό με τη Ρωσία, τον Blue Stream, έχει υπογράψει συμφωνία με τη Ρωσία για τη διέλευση του South Stream από τη δική της ΑΟΖ, για να καταλήξει στη Βουλγαρία. Να σημειώσουμε ότι και η Βουλγαρία, επίσης μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., υπέγραψε συμφωνία να διέλθει ο αγωγός από το έδαφός της, ενώ στην Ελλάδα έπεσε μια κυβέρνηση για να μην έλθει ο ίδιος αγωγός, και ήλθε στη θέση της η χειρότερη κυβέρνηση αχυρανθρώπων που είχε ποτέ η Ελλάδα. Να μην αναφερθούμε στην περίπτωση της ΔΕΠΑ, γιατί ήδη το κάναμε στο προηγούμενο άρθρο μας.
Ενώ λοιπόν θέλαμε να αφιερώσουμε το παρόν άρθρο στα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για να καλυφθεί η δουλοπρέπεια -υπάρχει πιο ακριβής λέξη, αλλά αποφεύγουμε τη χρησιμοποίησή της δι’ ευνοήτους λόγους- των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στις ΗΠΑ, απέναντι στο ζωτικής σημασίας ζήτημα της συνεργασίας της Ελλάδας με τον ρωσικό παράγοντα, ήλθε στο προσκήνιο το ζήτημα της μετακίνησης των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 από την Κρήτη για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, που είναι ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
Οι S-300 δεν παρήλασαν. Επειδή δεν θέλουμε να αδικήσουμε κανέναν, θα αναφέρουμε τις δύο εκδοχές. Η μία είναι ότι δεν είχε υπολογιστεί το ύψος των ηλεκτροφόρων καλωδίων των τρόλεϊ και η άλλη ότι υπήρξε παρέμβαση της πρεσβείας των ΗΠΑ να μην παρελάσουν, για να μη δώσει αίσθημα σιγουριάς στον ελληνικό λαό ένα όπλο ρωσικής κατασκευής. Αν συμβαίνει το πρώτο, δεν έχουμε να πούμε τίποτα, θα λυθεί το ζήτημα με διοικητικά μέτρα. Αν συμβαίνει το δεύτερο, αν δηλαδή μια ξένη δύναμη πείθει τον πολιτικό προϊστάμενο του ΥΕΘΑ να μην επιτραπεί η συμμετοχή του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος στην παρέλαση, αντιλαμβάνεται ο καθένας τι θα συμβεί αν χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί σε καταστάσεις πολεμικής κρίσης!
Οι φόβοι και οι ενστάσεις μας λαμβάνουν εφιαλτικό χαρακτήρα, ακριβώς γιατί έχουμε ιδίαν πείραν από τον δουλικό και εξευτελιστικό για Ελληνα υπουργό Εξωτερικών τρόπο με τον οποίο ο νυν ΥΕΘΑ χειρίστηκε τα από κάθε άποψη απαράδεκτα και επαίσχυντα διαβήματα των Τούρκων αλλά και της πρεσβείας των ΗΠΑ για την παρουσίαση του βιβλίου του Μουράτ Καραγιλάν «Η ανατομία του πολέμου στο Κουρδιστάν» στο Πολεμικό Μουσείο.
Τέλος, αφού υπενθυμίσουμε ότι η σωστή στάση κάθε Ελληνα είναι αυτή του Κολοκοτρώνη, που απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, μετά την απελευθέρωση, είπε «ούτε αγγλόφιλος ούτε γαλλόφιλος ούτε ρωσόφιλος, είμαι θεόφιλος, γιατί μόνον ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα», να αναφερθούμε στο…ισχυρότερο επιχείρημα εκείνων που δαιμονοποιούν κάθε απόπειρα συνεργασίας με τη Ρωσία. Αυτό είναι το «μην εμπιστεύεστε τους Ρώσους, γιατί θα μας πουλήσουν όπως έγινε στα Ορλωφικά».
Να πούμε λοιπόν ότι τα Ορλωφικά ήταν μια εξέγερση που υποκινήθηκε από τους Ρώσους, για να δημιουργηθεί κλίμα αστάθειας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και να γίνει ευκολότερη η προέλαση των Ρώσων στην Ουκρανία, στη Βεσσαραβία και τη Δακία. Παρότι η εξέγερση έληξε άδοξα, με μόνη επιτυχία τη ναυμαχία του Τσεσμέ, παρότι ο Ελληνισμός, κυρίως της Πελοποννήσου και της Κρήτης, πλήρωσε ακριβό τίμημα, τα Ορλωφικά βοήθησαν στην προέλαση των Ρώσων μέχρι το Κιουτσιούκ Καϊναρτζή, όπου υπογράφηκε η συνθήκη που αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο για την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Μεταξύ άλλων, τα ελληνικά εμπορικά πλοία που ύψωσαν ρωσική σημαία, με βάση αυτή τη συμφωνία, έφεραν τεράστιο πλούτο στους Ελληνες, εξοπλίστηκαν και στη συνέχεια αποτέλεσαν τον βασικότερο συντελεστή της Εθνεγερσίας και του Αγώνα.
Το ξαναλέμε, ούτε αγγλόφιλος ούτε γαλλόφιλος ούτε ρωσόφιλος… Πιστεύουμε βαθύτατα ότι δεν θα μας σώσει κανένα «ξανθό γένος». Θα σωθούμε μόνοι μας, κάνοντας σωστές πολιτικές επιλογές και υπερασπιζόμενοι με πάθος και αυταπάρνηση τα εθνικά συμφέροντά μας.
Σάββας Καλεντερίδης