Η Ρωσική επέκταση στον Καύκασο έφερε στο προσκήνιο τους Τσετσένους και τους Τσερκέζους τις δύο κυριότερες εθνοτικές ομάδες στον Βόρειο Καύκασο. Σε ανάλυση του ο Κος Σάββας Καλεντερίδης επισημαίνει πως " Η παρουσία των Αμπχαζίων, των Τσερκέζων και των άλλων καυκασιανών φυλών που ζουν στην Τουρκία. από τη μια πλευρά της δίνει
την ευκαιρία (ή την υποχρεώνει) να εμπλακεί και να ασκήσει επιρροή στον
Καύκασο. Απο την άλλη φέρνει στο προσκήνιο το ζήτημα του μωσαϊκού
των εθνοτήτων που κατοικούν στην Ανατολή, που από πολλούς θεωρείται η
“αχίλλειος πτέρνα” της Τουρκίας και λαμβάνοντας υπόψιν των τελευταίων εξελίξεων προσθέτει έναν ακόμα λόγο για την στήριξη της ισλαμικής τζιχάντ
Στον Ρωσικό Καύκασο οι Κούρδοι δεν αποτελούν ξένο σώμα, μπορεί να είναι απο τις μικρότερες εθνοτικές ομάδες όμως εμφανίζουν αυξανομένη δυναμική σε πληθυσμιακό επίπεδο. Η
σύγκρουση μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν στις αρχές του 1990
οδήγησε σε μια μαζική εισροή των Κούρδων προσφύγων στη γειτονική Ρωσία,
κυρίως στη νότια και κεντρικές περιοχές της. Η
απογραφή του 2010 κατέδειξε την ύπαρξη περίπου 23.200 Κούρδοι και
40.600 Yezidi οι οποίοι αν και προσδιορίζονται ως χωριστός λαός αποδέχονται την κουρδική καταγωγή τους Ο συνδυασμό της πληθυσμιακής αύξησης τους, της διατήρησης και ενίσχυσης της πολιτιστικής και πολιτισμικής ταυτότητας τους, η αυξανόμενη ισχύ τους με την αναβαθμισμένη παρουσία του στον κρατικό μηχανισμό σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις (συγκρούσεις Ιράκ, Συρία και εξελίξεις στην Τουρκία) επαυξάνουν το ειδικό τους βάρος
Αξιοσημείωτο γεγονός πώς οι Κούρδοι στο Βόρειο Καύκασο απέστειλαν σημαντική ανθρωπιστική
βοήθεια στους Κούρδους της Συρίας την ώρα που δεκάδες εθελοντές μαχητές από το Βόρειο Καύκασο (κυρίως
από την Τσετσενία και το Νταγκεστάν) ένωσαν τις δυνάμεις τους κατά του
καθεστώτος Ασαντ το οποίο αποτελεί σύμμαχο της Ρωσίας, σχηματίζοντας ένοπλες ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες αλλα και επανδρώνοντας άλλες σε μια ακόμα προσπάθεια μέσω αυτή της ιδεολογικής συγγένειας να αντιπαρατεθούν με την Ρωσία .
Με το πέρας της Συριακής κρίσης είναι πιθανόν οι ακραίοι αυτοί ισλαμιστές να αναζητήσουν φιλόξενο έδαφος στην περιοχή του Καυκάσου και σε μια νέα συνεργασία με το Ισλαμικό Εμιράτο του Καυκάσου επί Ρωσικού εδάφους να αποτελέσουν παράγοντα αποσταθεροποίησης σε μια απο τις πλέον εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη μας Στην περίπτωση αυτή οι Κούρδοι που ήδη αντιμάχονται τους ακραίους ισλαμιστές σε μια προσπάθεια να σταθεροποιήσουν την κυριαρχία του στο Δυτικό Κουρδιστάν θα αποτελέσουν θύμα της τρομοκρατικής δράσης του ισλαμικού αυτού κοκτέιλ αλλά και ταυτόχρονα και πολύτιμο σύμμαχο της Ρωσίας
Στο παρελθόν η Ρωσία είχε συμπαρασταθεί στον Κουρδικό αγώνα και υποστήριξε το ΠΚΚ Κουρδικό Εργατικό Κόμμα. Αλλά
από το 1999, όταν η Μόσχα ΚΑΙ συμφώνησε σιωπηρά με την (σύλληψη) ΠΑΡΆΔΟΣΗ του Ηγέτη του ΠΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν απο τίς τις τουρκικές ειδικές δυνάμεις η το χάσμα μεταξύ
της Ρωσίας και των Κούρδων έχει αυξηθεί. Το γεγονός πως το PYD-παρακλάδι του ΠΚΚ στην Συρία έχει συμμαχήσει με το καθεστώς Άσαντ υποστηρίζοντας το στην Συριακή Κρίση , δημιουργεί το υπόβαθρο για μαι εκ νέου προσέγγιση του ΠΚΚ απο την Ρωσική διπλωματία και κατά συνέπεια στην δυναμική επιστροφή της Ρωσικής διπλωματίας στην περιοχή του Κουρδιστάν
Παρά τα όσα λέγονται και γράφονται οι Κούρδοι φαίνονται να αποδέχονται ότι αποτελούν μέρος του Κοινωνικό-πολιτικού γίγνεσθαι της Ρωσίας και να μην αμφισβητούν την ρωσική κυριαρχία την ώρα που οι θύμησες για την στάση των Αράβων απέναντι τους είναι πολύ ισχυρές . Η δε επαφή τους με τους Κούρδους της Συρίας του Ιράκ και της Τουρκίας επαυξάνει την αντι-αραβική διάθεση τους. Παράλληλα βλέπουν τον εαυτό τους ως ενα ακόμα ενισχυτικό παράγοντα της θέσης των Κούρδων στην Μέση Ανατολή.Την ίδια ώρα που και η Ρωσική διπλωματία βλέπει την τέταρτη σε ισχύ εθνοτική ομάδα της περιοχής του Καυκάσου ως κομβικής σημασίας παράγοντα στην επέκταση της ισχύος της στην Μέση Ανατολή (με στοιχεία απο το Almonitor,Ekurdnet)
