Στην Αρχαία Αθήνα το δημοκρατικό της πολιτικό σύστημα προκειμένου να εξισορροπήσει την ισχύ της στρατευμένης σκέψης και να επιτύχει το βέλτιστο αποτέλεσμα για την ίδια την πόλη αντιπαρέθεσε σε αυτήν τον πολίτη φέρων Κοινό Νού , τον ενημερωμένο πολίτη
Η Τουρκία βρίσκεται στην δίνη μιας διαμάχης μεταξύ ενός πολιτικού κόμματος και μιας Ισλαμικής κοινότητας της πλέον ισχυρής με δράση σε όλο τον κόσμο.Μιας διαμάχης η όποια υπέβοσκε εδώ και μια δεκαετία και πλέον έχει έρθει στο προσκήνιο. Και οι δύο μονομάχοι έχουν την ρίζα τους στον ίδιο χώρο στον πολιτικό χώρο του Ισλάμ.Η Κοινότητα του Ιμάμη Γκιουλέν το πλέον ισχυρό σουνιτικό τάγμα αποτέλεσε το βασικό στήριγμα στην προσπάθεια του να επικρατήσει του Κεμαλικού κατεστημένου.
Απο εκείνου του σημείου και μετά ξεκινά η αποκλίνουσα πορεία τους. Η Κοινότητα Γκιουλέν επιθυμούσε να κυριαρχήσει απόλυτα στο Τουρκικό κράτος και επεδίωκε την απομάκρυνση κάθε κεμαλικού στοιχείου. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν επεδίωκε να αποσπάσει την νομιμοφροσύνη των Κεμαλιστών να τους ενσωματώσει στο δικό του πολιτικό άρμα και να αναβιώσει το δικό του όραμα, να καταστεί ο απόλυτος κυρίαρχος στην Τουρκική πολιτική σκηνή. Τα ισλαμικά τάγματα στην Μέση Ανατολή διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των εξελίξεων δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση η Τουρκία .
Οι διαφορές δεν εντοπίζονται μόνο στο εσωτερικό πολιτικό παίγνιο της Τουρκίας. Σοβαρές διαφωνίες υπάρχουν τόσο στο ζήτημα των σχέσεων με το Ισραήλ,στο ζήτημα της εμπλοκής της Τουρκίας σην Συριακή κρίση, στην απόκλιση της τουρκικής πολιτικής απο τα αμερικανικά συμφέροντα στην Μέση Ανατολή, αλλά και στο ζήτημα επαναπροσέγγισης με το Ιράν
Πρώτο πεδίο έκφρασης της αντιπαράθεσης αυτής οι δημοτικές εκλογές οι οποίες και θα αποτελέσουν πρόκριμα των επόμενων εξελίξεων και τούτο γιατί:
1) Αυξημένο ποσοστό του ΑΚΡ με αυξημένη συμμετοχή θα σημάνει τον εγκλωβισμό της συνταγματικής αναθεώρησης για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος συστήματος της Τουρκίας από κοινοβουλευτική σε προεδρική δημοκρατία με αυξημένες προεδρικές αρμοδιότητες, όποιο άλλο αποτέλεσμα θα σημάνει και το τέλος του πολιτικού σχεδίου του Ταγιπ Ερντογάν
2) Ο βαθμός επιρροής της Κοινότητας Γκιουλέν στην βάση του κόμματος του ΑΚΡ αν αυτή λάβει τέτοια δυναμική η οποία και να μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς αλλά και να αποστερήσει την ευρεία νίκη του Ταγίπ Ερντογάν τότε θα αποτελέσει την απαρχή σοβαρών εξελίξεων ειδικά σε οτι αφορά την ηγεσία του ΑΚΡ και κατ' επέκτασιν και την εκλογή Πρωθυπουργού
3)Υπάρχει αναφορά για την στάση που ακολούθησαν την προηγουμένη εβδομάδα οι «αρθρογράφοι της γωνίας» (köşe yazarları). Οι αρθρογράφοι αυτοί είναι που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη στην Τουρκία.Το ποσοστό των άρθρων ήταν περίπου το 50% ήταν υπέρ του Ερντογάν, το 35% υπέρ του Γκιουλέν και τα υπόλοιπα σχεδόν αντικειμενικά.Ομως διέφυγε της προσοχής πως το κίνημα Γκιουλέν ελέγχει και βουλευτές του ΑΚΡ χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ιντρίς Μπαλ και ο Χακάν Σιουκούρ οι οποίοι άσκησαν σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση και δεν αποκλείεται να πάρει και άλλη μορφή η διαμαρτυρία τους
4) Ενω η προσοχή όλων επικεντρώνεται στο εσωκομματικό παίγνιο του Κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και στην προσπάθεια του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) ο οποίος κια προσπαθεί να αναπτύξει μια άλλη ατζέντα στο ζήτημα της Κρίσης της Συρίας, της εμπλοκής των σχέσεων της Τουρκίας με το Ιράκ αλλά και σε μιά καλύτερη προσέγγιση αμερικανικών επιδιώξεων με την τουρκική πολιτική αγνοείται λανθασμένα το Το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP). Μέσα απο την ίδρυση του Κόμματος αυτού επιχειρείται η σύμπραξη Τουρκικής Αριστεράς με το φιλοκουρδικό κόμμα της Ειρήνης και της Δημοκρατία (BDP). Το BDP θα συμμετάσχει στις δημοτικές εκλογές μόνο σε 21 επαρχίες της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Στις υπόλοιπες επαρχίες, κυρίως της δυτικής Τουρκίας, θα υπάρχουν κατάλογοι του HDP. Το 1/3 των ψήφων των Κουρδικών περιοχών της Νοτιοανατολικής Τουρκίας κατευθύνονται παραδοσιακά στο ΑΚΡ. Με τις αλλαγές στον αυτοδιοικητικό χάρτη της Τουρκίας και την δυναμική που αναπτύσσει το Κουρδικό κίνημα είνaι πιθανόν ο συσχετισμός αυτός να αλλάξει και παράλληλα να υποστεί σοβαρές απώλειες CHP λόγω του ότι το HDP φέρεται να έχει σοβαρές προσβάσεις στους Αλεβίτες που αποτελούν την κύρια εκλογή βάση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος και να αναδειχθούν ως τρίτος πόλος στην τουρκική πολιτική σκηνή.
Βασισμένο σε Αρθα της Κας Βεργολιά στην Εφημερίδα Συντακτών, του Κου Στέλγια στην Καθημερινή της Κύπρου, του Κου Αμπατζή στην Ελευθεροτυπία και του Κου Καλεντερίδη στην Δημοκρατία (Σχόλιο άρθρου με τίτλο "Colpo grosso με την προσέγγιση Κεμαλικών και Γκιουλέν"-
Μignatiou.com/
Η Τουρκία βρίσκεται στην δίνη μιας διαμάχης μεταξύ ενός πολιτικού κόμματος και μιας Ισλαμικής κοινότητας της πλέον ισχυρής με δράση σε όλο τον κόσμο.Μιας διαμάχης η όποια υπέβοσκε εδώ και μια δεκαετία και πλέον έχει έρθει στο προσκήνιο. Και οι δύο μονομάχοι έχουν την ρίζα τους στον ίδιο χώρο στον πολιτικό χώρο του Ισλάμ.Η Κοινότητα του Ιμάμη Γκιουλέν το πλέον ισχυρό σουνιτικό τάγμα αποτέλεσε το βασικό στήριγμα στην προσπάθεια του να επικρατήσει του Κεμαλικού κατεστημένου.Απο εκείνου του σημείου και μετά ξεκινά η αποκλίνουσα πορεία τους. Η Κοινότητα Γκιουλέν επιθυμούσε να κυριαρχήσει απόλυτα στο Τουρκικό κράτος και επεδίωκε την απομάκρυνση κάθε κεμαλικού στοιχείου. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν επεδίωκε να αποσπάσει την νομιμοφροσύνη των Κεμαλιστών να τους ενσωματώσει στο δικό του πολιτικό άρμα και να αναβιώσει το δικό του όραμα, να καταστεί ο απόλυτος κυρίαρχος στην Τουρκική πολιτική σκηνή. Τα ισλαμικά τάγματα στην Μέση Ανατολή διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των εξελίξεων δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση η Τουρκία .
Οι διαφορές δεν εντοπίζονται μόνο στο εσωτερικό πολιτικό παίγνιο της Τουρκίας. Σοβαρές διαφωνίες υπάρχουν τόσο στο ζήτημα των σχέσεων με το Ισραήλ,στο ζήτημα της εμπλοκής της Τουρκίας σην Συριακή κρίση, στην απόκλιση της τουρκικής πολιτικής απο τα αμερικανικά συμφέροντα στην Μέση Ανατολή, αλλά και στο ζήτημα επαναπροσέγγισης με το Ιράν
Πρώτο πεδίο έκφρασης της αντιπαράθεσης αυτής οι δημοτικές εκλογές οι οποίες και θα αποτελέσουν πρόκριμα των επόμενων εξελίξεων και τούτο γιατί:
1) Αυξημένο ποσοστό του ΑΚΡ με αυξημένη συμμετοχή θα σημάνει τον εγκλωβισμό της συνταγματικής αναθεώρησης για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος συστήματος της Τουρκίας από κοινοβουλευτική σε προεδρική δημοκρατία με αυξημένες προεδρικές αρμοδιότητες, όποιο άλλο αποτέλεσμα θα σημάνει και το τέλος του πολιτικού σχεδίου του Ταγιπ Ερντογάν
2) Ο βαθμός επιρροής της Κοινότητας Γκιουλέν στην βάση του κόμματος του ΑΚΡ αν αυτή λάβει τέτοια δυναμική η οποία και να μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς αλλά και να αποστερήσει την ευρεία νίκη του Ταγίπ Ερντογάν τότε θα αποτελέσει την απαρχή σοβαρών εξελίξεων ειδικά σε οτι αφορά την ηγεσία του ΑΚΡ και κατ' επέκτασιν και την εκλογή Πρωθυπουργού
3)Υπάρχει αναφορά για την στάση που ακολούθησαν την προηγουμένη εβδομάδα οι «αρθρογράφοι της γωνίας» (köşe yazarları). Οι αρθρογράφοι αυτοί είναι που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη στην Τουρκία.Το ποσοστό των άρθρων ήταν περίπου το 50% ήταν υπέρ του Ερντογάν, το 35% υπέρ του Γκιουλέν και τα υπόλοιπα σχεδόν αντικειμενικά.Ομως διέφυγε της προσοχής πως το κίνημα Γκιουλέν ελέγχει και βουλευτές του ΑΚΡ χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ιντρίς Μπαλ και ο Χακάν Σιουκούρ οι οποίοι άσκησαν σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση και δεν αποκλείεται να πάρει και άλλη μορφή η διαμαρτυρία τους
4) Ενω η προσοχή όλων επικεντρώνεται στο εσωκομματικό παίγνιο του Κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και στην προσπάθεια του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) ο οποίος κια προσπαθεί να αναπτύξει μια άλλη ατζέντα στο ζήτημα της Κρίσης της Συρίας, της εμπλοκής των σχέσεων της Τουρκίας με το Ιράκ αλλά και σε μιά καλύτερη προσέγγιση αμερικανικών επιδιώξεων με την τουρκική πολιτική αγνοείται λανθασμένα το Το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP). Μέσα απο την ίδρυση του Κόμματος αυτού επιχειρείται η σύμπραξη Τουρκικής Αριστεράς με το φιλοκουρδικό κόμμα της Ειρήνης και της Δημοκρατία (BDP). Το BDP θα συμμετάσχει στις δημοτικές εκλογές μόνο σε 21 επαρχίες της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Στις υπόλοιπες επαρχίες, κυρίως της δυτικής Τουρκίας, θα υπάρχουν κατάλογοι του HDP. Το 1/3 των ψήφων των Κουρδικών περιοχών της Νοτιοανατολικής Τουρκίας κατευθύνονται παραδοσιακά στο ΑΚΡ. Με τις αλλαγές στον αυτοδιοικητικό χάρτη της Τουρκίας και την δυναμική που αναπτύσσει το Κουρδικό κίνημα είνaι πιθανόν ο συσχετισμός αυτός να αλλάξει και παράλληλα να υποστεί σοβαρές απώλειες CHP λόγω του ότι το HDP φέρεται να έχει σοβαρές προσβάσεις στους Αλεβίτες που αποτελούν την κύρια εκλογή βάση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος και να αναδειχθούν ως τρίτος πόλος στην τουρκική πολιτική σκηνή.
Βασισμένο σε Αρθα της Κας Βεργολιά στην Εφημερίδα Συντακτών, του Κου Στέλγια στην Καθημερινή της Κύπρου, του Κου Αμπατζή στην Ελευθεροτυπία και του Κου Καλεντερίδη στην Δημοκρατία (Σχόλιο άρθρου με τίτλο "Colpo grosso με την προσέγγιση Κεμαλικών και Γκιουλέν"-
Μignatiou.com/
