01 Δεκεμβρίου 2013

Εγιναν... Τούρκοι οι Ισραηλινοί-«Ναι μεν, αλλά» από τις χώρες του Κόλπου

Η Αγκυρα διαβλέπει νέες δυνατότητες εμπορικών-ενεργειακών συναλλαγών μετά τη Συμφωνία της Γενεύης, ενώ το Τελ Αβίβ εκτοξεύει απειλές για το θεαθήναι, αφού η Ουάσιγκτον εγκρίνει...
«Ιστορικό λάθος» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου τη συμφωνία της Γενεύης, εκφράζοντας με ξεκάθαρο τρόπο την αντίδραση της χώρας του στις εξελίξεις. «Για πρώτη φορά οι ισχυροί του κόσμου συμφώνησαν για τον εμπλουτισμό ουρανίου στο Ιράν, αγνοώντας τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας που οι ίδιοι είχαν επιδιώξει», πρόσθεσε.

Προφανώς και το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να... διαφωνεί περισσότερο, όχι μόνο με την ουσία της απόφασης, αλλά και με τη στάση που τήρησαν στο θέμα οι Ηνωμένες Πολιτείες, παραδοσιακός σύμμαχός του Τελ Αβίβ. Τα λόγια δεν είχαν λοιπόν τελειωμό. Ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών, Αβιγκντορ Λίμπερμαν, εκφράζοντας τη λύπη του, δήλωσε στο ισραηλινό ραδιόφωνο: «Η συμφωνία αυτή συνιστά τη μεγαλύτερη διπλωματική νίκη του Ιράν, το οποίο απέσπασε την αναγνώριση του αυτοαποκαλούμενου νομίμου δικαιώματός του στον εμπλουτισμό ουρανίου».

Θα ήταν, παρ' όλ' αυτά, βιαστικό το συμπέρασμα πως αυτοί οι λεκτικοί λεονταρισμοί μπορούν ρεαλιστικά να μεταφραστούν σε ενδεχόμενη επιθετική ενέργεια. Ο Λίμπερμαν, αφού τόνισε πως όλες οι επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι, περιορίστηκε στη συνέχεια να επισημάνει πως «η ευθύνη για την ασφάλεια του εβραϊκού λαού και των κατοίκων του Ισραήλ βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια της ισραηλινής κυβέρνησης και οποιαδήποτε απόφαση θα ληφθεί κατά τρόπο ανεξάρτητο και υπεύθυνο».

Αναλυτές ανέπτυξαν πρόσφατα στη γνωστή δεξαμενή σκέψης «Stratfor», τη «θεωρία» ότι ένα στρατιωτικό χτύπημα στο Ιράν θα είχε νόημα, αν η ανάληψη δράσης γινόταν σε συνεργασία Ηνωμένων Πολιτειών και Ισραήλ, κάτι που υπό τις παρούσες συνθήκες είναι απίθανο. Η άποψη αυτή έβρισκε ερείσματα, όχι μόνο στη στρατιωτική υπεροχή που θα εξασφάλιζε μια τέτοια συνεργασία, αλλά και στην άμβλυνση των όποιων αναστολών και ενίσχυση της ανταπόκρισης στα αντίποινα εις βάρος του Ιράν από τη διεθνή κοινότητα (αν, για παράδειγμα, η Τεχεράνη έκλεινε τα Στενά του Ορμούζ).

«Το Ισραήλ δεν μπορεί να συμμετέχει στους διεθνείς πανηγυρισμούς, που βασίζονται στην εξαπάτηση από το Ιράν και τις αυταπάτες της διεθνούς κοινότητας», δήλωσε ο Ισραηλινός υπουργός πληροφοριών, Γιουβάλ Στάινιτς, ενώ ο υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας, Νάφταλι Μπένετ, χρησιμοποίησε ακόμη πιο σκληρή γλώσσα: «Αν σε πέντε χρόνια μια βαλίτσα με πυρηνικά εκραγεί στη Νέα Υόρκη ή τη Μαδρίτη, θα είναι εξαιτίας της συμφωνίας που υπεγράφη σήμερα», προειδοποίησε.

Η Τουρκία, από την πλευρά της, χαιρέτισε τη συμφωνία, τονίζοντας ότι συνέβαλε και εκείνη στην προετοιμασία αυτής της θετικής -κατά τη δική της κρίση- εξέλιξης. «Καλωσορίζω τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Εχω υποστηρίξει μια διπλωματική λύση κι έχω φιλοξενήσει πολλές διπλωματικές προσπάθειες στην Τουρκία γι' αυτό το σκοπό», έγραψε ο Τούρκος πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιουλ, στο λογαριασμό του στο Twitter.

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών καλωσόρισε και αυτό τη συμφωνία, υπενθυμίζοντας ότι στη Γενεύη έγινε το πρώτο συγκεκριμένο βήμα σε ό,τι αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, μετά τη Διακήρυξη της Τεχεράνης που ξεκίνησε με την πρωτοβουλία της Τουρκίας και της Βραζιλίας το 2010.
«Η συμφωνία αυτή θα συμβάλει στην εκτόνωση της έντασης στην περιοχή και θα δημιουργήσει μια καινούργια ευκαιρία στη διεθνή σκηνή», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, πριν ακόμη την ανακοίνωση της νέας συμφωνίας. Βεβαίως, τα καλωσορίσματα αυτά έχουν έρεισμα, αφού η Αγκυρα θεωρεί πως οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ Τουρκίας και Ιράν θα τονωθούν σημαντικά και μπορούν να ξεκινήσουν νέα σχέδια συνεργασίας, ιδίως στον τομέα της ενέργειας.

(Πηγές: Reuters-Guardian-BBC-www.stratfor.com)

«Ναι μεν, αλλά» από τις χώρες του Κόλπου-Οι πετρελαιάδες «βλέπουν» «έκπτωση εμπιστοσύνης» από την πλευρά των ΗΠΑ έναντι των συμμάχων τους στην περιοχή

Η διεθνής κάλυψη των αντιδράσεων στην ανακοίνωση της πολυσυζητημένης συμφωνίας εστιάστηκε αναπόφευκτα στο Ισραήλ και τις περί «ιστορικού λάθους» δηλώσεις του πρωθυπουργού του, Μπενιαμίν Νετανιάχου.Ωστόσο, και οι γειτονικές μοναρχίες-σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών στον Περσικό Κόλπο έχουν τους ίδιους λόγους να ανησυχούν κατ' ιδίαν, όσο και το Ισραήλ, που ανησυχεί δημόσια.

Επισήμως, οι έξι χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Μπαχρέιν, Κατάρ, Ομάν και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) με ξεχωριστές δηλώσεις τους καλοδέχθηκαν τη συμφωνία.Στην πραγματικότητα, αναλυτές εκτιμούν ότι οι περισσότερες εκ των χωρών αυτών κατελήφθησαν εξαπίνης από την προσέγγιση Ουάσιγκτον-Τεχεράνης, ακόμη και πριν η ομάδα των «5+1» συνεδριάσει για πρώτη φορά στη Γενεύη στις αρχές του μήνα.

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων καλωσόρισε τη συμφωνία και εξέφρασε την ελπίδα ότι θα αποτελέσει τη βάση για μια μόνιμη συμφωνία που θα εξασφαλίσει τη σταθερότητα στην περιοχή και θα αποτελέσει ασπίδα κατά των εντάσεων και της εξάπλωσης των πυρηνικών.
Κι ενώ και η Σαουδική Αραβία με αναλόγως προσηνή διάθεση υποδέχθηκε τη συμφωνία της Γενεύης, αρκούσε την ίδια στιγμή να ρίξει κανείς μια ματιά στην εφημερίδα που ελέγχεται από το γιο του πρίγκιπα Σαλμάν, για να πάρει μια ιδέα της πιο γνήσιας αντίδρασής της. Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα «Αλ Εκτισαντιάχ» αναρωτιέται «μήπως η Ουάσιγκτον πρόδωσε τους συμμάχους της στον Κόλπο».

Το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ-Αραμπίγια παρουσίασε μάλιστα το άρθρο αυτό, στο πλαίσιο μιας γενικότερης τάσης των ΜΜΕ της περιοχής να καταδικάσουν τη συμφωνία της Γενεύης, βλέποντας οπωσδήποτε μια έκπτωση εμπιστοσύνης από την πλευρά των ΗΠΑ έναντι των συμμάχων τους στην περιοχή.

Επειτα -πέρα από τα περί ειλικρινών σχέσεων- γεγονός παραμένει ότι η Σαουδική Αραβία, μια σουνιτική χώρα, έχει τις κόντρες της με το σιιτικής πλειοψηφίας Ιράν. Και σαφώς, όπως και το Ισραήλ, ενοχλείται από την αύξηση της επιρροής του στη Μέση Ανατολή.Ακριβέστερα, λοιπόν, η Σαουδική Αραβία υποδέχεται επιφυλακτικά τη συμφωνία, θεωρώντας ότι η Τεχεράνη οφείλει να αποδείξει την καλή της θέληση, για να καθησυχάσει τους γείτονές της. Δεν αγνοεί, ωστόσο, ότι μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για συνολική διευθέτηση, εφόσον υπάρχει καλή θέληση και επαληθευθούν οι προθέσεις του Ιράν...
(Πηγές: www.defencedemocracy.org-Reuters-Guardian)