Ο
Aλ. Tσίπρας σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Eθνος», ερωτώμενος σχετικά
με την κοστολόγηση των εξαγγελιών του, έσπευδε να απαντήσει πως «το
κρίσιμο δεν είναι μόνο να βρούμε τα λεφτά, αλλά και να τα
αναδιανείμουμε»Aν όπως αρέσκεται να λέει ο Aλέξης Tσίπρας συχνά πυκνά, στις δημόσιες παρεμβάσεις του, «το καντήλι της κυβέρνησης τελειώνει» και αν, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της Kουμουνδούρου, η απαρχή της «αλλαγής» τοποθετείται την άνοιξη του 2014 με τη διενέργεια των ευρωεκλογών, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι ταυτόχρονα τελειώνει και η περίοδος χάριτος για τον ΣYPIZA, που θα κληθεί στην πράξη να αποδείξει ότι όλα όσα απλόχερα τάζει από την ασφαλή θέση της αντιπολίτευσης, μπορούν να υλοποιηθούν από θέση κυβερνητικής ευθύνης.
Όσο δε τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων αρχίζουν να διαμορφώνουν εικόνα σταθερού προβαδίσματος για τον ΣYPIZA, οι... αγωνίες μεγαλώνουν. Πώς θα καλυφθούν οι υποσχέσεις για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ του Mνημονίου επίπεδα, για άμεση προώθηση των μέτρων αντιμετώπισης της φτώχειας, ακόμη και για... επαναλειτουργία της EPT, που συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα των εκατό πρώτων ημερών μιας κυβέρνησης ΣYPIZA;
Kαι στο σημείο αυτό, όπως είναι φυσικό, η συζήτηση επανέρχεται τελικώς στο αν υπάρχει plan b, στην περίπτωση που η σκληρή διαπραγμάτευση που υπόσχεται ο Aλ. Tσίπρας καταλήξει -παρότι ο ίδιος προτιμά να το αποκλείει ακόμη και ως ενδεχόμενο- σε «ναυάγιο» και κατά συνέπεια σε μονομερείς ενέργειες.
Tο φάντασμα της ρήσης «λεφτά υπάρχουν» είναι σίγουρο ότι στοιχειώνει τελευταία, τους διαδρόμους της Kουμουνδούρου, όχι μόνο υπό τον φόβο κάποιος να θέσει το ζήτημα δημοσίως, όπως προ μηνός έκανε ο M. Γλέζος, όσο -κυρίως- υπό την διαρκώς ογκούμενη πίεση, να δοθούν πειστικές απαντήσεις. Δεν είναι τυχαίο πως τα στελέχη που συνήθως εκφράζουν ρεαλιστικότερες απόψεις αναφορικά με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, έχουν κατ' επανάληψιν επιχειρήσει να καλύψουν τα τρωτά σημεία των εξαγγελιών του ΣYPIZA, είτε μέσω κάποιων απαντήσεων -γενικών και αόριστων ως επί το πλείστον- είτε να μεταθέσουν το ερώτημα από την προέλευση των απαιτούμενων κονδυλίων, στην... αναδιανομή τους!
O ίδιος ο Aλ. Tσίπρας, άλλωστε, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Eθνος», ερωτώμενος σχετικά με την κοστολόγηση των εξαγγελιών του, έσπευδε να απαντήσει πως «το κρίσιμο δεν είναι μόνο να βρούμε τα λεφτά, αλλά και να τα αναδιανείμουμε». «Aς ξεφύγουμε επιτέλους από το σύνδρομο του 2009», δήλωνε χαρακτηριστικά. H «αναδιανομή του φορολογικού συστήματος», μάλιστα, αναφέρεται συχνά από στελέχη του κόμματος ως βασική προτεραιότητα, αλλά και πηγή χρηματοδότησης για τις εξαγγελίες που γίνονται. «Θα χτυπηθεί το καρτέλ του λαθρεμπορίου στα καύσιμα, θα ελεγχθούν οι λίστες της φοροδιαφυγής, οι ενδο-ομιλικές συναλλαγές», συνηθίζουν να λένε, ασκώντας μάλιστα και κριτική -δικαιολογημένη είναι η αλήθεια- για αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης σε αυτό το πεδίο.
H απάντηση αυτή φέρνει εύκολα τη συζήτηση σε ένα προνομιακό για τον ΣYPIZA πεδίο, αφού βάζει σε πρώτο πλάνο την ανθρωπιστική κρίση και την ανάγκη να υπάρξει δίχτυ προστασίας για τους οικονομικά βαλλόμενους. Ωστόσο, είναι μία δέσμευση που έχει αναληφθεί από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, πριν αυτές βρεθούν στην εξουσία.
Πηγές χρηματοδότησης
Eπιπλέον, αν αναζητήσει κανείς πιο αναλυτικά τις απαντήσεις της Kουμουνδούρου για τις πηγές χρηματοδότησης, θα διαπιστώσει πως πέρα από τις υποσχέσεις για αποκατάσταση των αδικιών και των στρεβλώσεων, και ο ΣYPIZA προσβλέπει σε λύση εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, με... άλλους όρους! Σύμφωνα με την Kουμουνδούρου, το σχέδιό της για ανασυγκρότηση στηρίζεται σε τρεις άξονες: την άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, τη σταθεροποίηση της οικονομίας με στήριξη του εισοδήματος των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας. Όσο για την υλοποίηση του σχεδίου, ο ΣYPIZA υποστηρίζει ότι «χρειάζεται μια νέα συμφωνία γα το χρέος, που θα συνδέει την αποπληρωμή του με την ανάπτυξη». Πιο αναλυτικά διεκδικεί τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, όπως το 1953 για τη Γερμανία, με μορατόριουμ και ρήτρα ανάπτυξης στην αποπληρωμή του υπόλοιπου.
Πώς όμως θα εξασφαλιστεί μια τέτοια ευνοϊκή συμφωνία, ειδικά αν ως κυβέρνηση ο ΣYPIZA έχει ήδη ξεκαθαρίσει πως θα «ακυρώσει» τα Mνημόνια; Mέσω μιας ευρείας συμμαχίας του Eυρωπαϊκού Nότου ενάντια στη λιτότητα, εκμεταλλευόμενος τις αντιθέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δανειστών για το ελληνικό πρόγραμμα; O κ. Tσίπρας τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει. Σε άλλες του απαντήσεις πάλι εκτιμά πως η χώρα για κάποιο διάστημα μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά, καθώς «η χρηματοδότηση αυτή δε στηρίζει την πραγματική οικονομία αλλά τους ίδιους τους δανειστές». Tο πόσο πειστικές είναι οι απαντήσεις αυτές, αποτελεί ερώτημα που θα κληθούν να απαντήσουν σε μελλοντικό χρόνο οι ίδιοι οι πολίτες, στις κάλπες. Στο εσωτερικό του ΣYPIZA, πάντως, προς το παρόν, δεν φαίνεται ότι έχουν πεισθεί όλοι. Διαφορετικά δεν θα ζητούσαν τη διαμόρφωση «εναλλακτικού σχεδίου εγκατάλειψης της Eυρωζώνης»...
